A noz

Nome científico e familia:

A noz é a semente da árbore da nogueira (Junglans rexia), quepertence á familia das Juglandáceas e pode alcanzar até os 20metros de altura. A noz da nogueira é a que ten maior importancia comercialen todo o mundo.

Hábitat:

É nativa dunha rexión que se estende desde Italia até China, aínda que agora cultívase en moitos outros lugares. Require un clima tépedo e algo fresco. Desenvólvese ben nos vales e lugares protexidos das xeadas do inverno. Actualmente o seu cultivo estendeuse polas rexións tépedas de todo o mundo, especialmente de Europa, Asia e Norteamérica.

Valor nutritivo:

É un froito seco oleaginosos e como tal destaca polo seu contido en graxa, que constitúe máis das 3/5 partes do seu peso. Na súa composición abundan os ácidos grasos poliinsaturados, ademais de lecitina. Entre os ácidos grasos da noz destaca o linoleico, ácido graso esencial paira o organismo, con capacidade de reducir o nivel de colesterol; e o linolénico que pertence a sériea omega 3, igual que os que se atopan na graxa do peixe. Reduce o nivel de colesterol e de triglicéridos no sangue, evita a formación de coágulos ou trombos dentro dos vasos sanguíneos e frea os procesos inflamatorios.

As noces conteñen até un 18% de proteínas. Con todo, as proteínas son deficitarias nun aminoácido esencial, a metionina. Combinándoas con cereais (exemplo pan de noces?) obtense una proteína de calidade similar á proteína animal. É boa fonte de vitaminas B1, B2, B3 (niacina) e especialmente de B6. Esta vitamina intervén no bo funcionamento do cerebro, así como na produción de glóbulos vermellos en sangue. En minerais destaca o fósforo, o potasio e o magnesio. As noces, do mesmo xeito que outros froitos secos, son una das mellores fontes de oligoelementos, sustancias que o organismo necesita en pequena cantidade, pero que desempeñan funcións moi importantes. Os máis abundantes son o zinc, cobre e manganeso.

Táboa de composición nutritiva (100 g porción comestible)

AGS= graxas saturadas / AGM= graxas monoinsaturadas / AGP= graxas poliinsaturadas

Na cociña:

As noces crúas deben masticarse moi ben paira facilitar a súa dixestión. Paira os anciáns, nenos e persoas con dentadura deficiente, pódense triturar até conseguir una papilla.

Vantaxes e inconvenientes do seu consumo:

Polo seu gran achegue calórico e nutritivo, o consumo moderado de noces é interesante naquelas situacións nas que o organismo está sometido a un esforzo suplementario: deportistas, estudantes en época de exames, convalecencia de enfermidades e tensión física en xeral. Por outra parte, debido á calidade saudable da súa graxa están especialmente indicadas en persoas con afeccións cardiovasculares e colesterol e triglicéridos elevados. É suficiente tomar 3-4 noces ao día, aínda que non hai que esquecer que, do mesmo xeito que outros froitos secos oleaginosos, é un alimento moi calórico, e se ha controlar o consumo en caso de exceso de peso. Por tanto, paira obter os efectos beneficiosos deste alimento, o seu consumo ha de substituír ao de outros alimentos calóricos (manteiga, margarina, embutidos?), e non engadirse na dieta como suplemento.

Ademais, poden resultar difíciles de dixerir paira persoas con estómago delicado. A fina pel que as recubre é moi rica en taninos, e pode resultar indigesta. Paira eliminala se escaldan as noces en auga quente ou se teñen a remollo durante unhas horas. Desta maneira, a pel despréndese con facilidade.

Consellos na conservación:

As noces deben conservarse en frascos ben pechados. Debido á súa riqueza en ácidos grasos insaturados se enrancian con maior rapidez que outros froitos secos oleaginosos.