Picar entre horas é malo, malísimo, e hai que evitalo custe o que custe, sobre todo, entre os nenos. É probable que esta sexa a percepción da maioría da poboación cara a un costume que os anglosaxóns denominan “snacking” e que paira nós sería similar a “picotear”, é dicir, comer entre horas, realizar tentempiés ou inxerir algo livián á marxe das comidas principais. Suponse que picar entre horas engorda e é causa doutros desequilibrios nutricionais. Pero a realidade é que isto non é así ou, polo menos, non sempre. O feito de que o picoteo sexa prexudicial non depende tanto da cantidade que se come nin da frecuencia con que se come, senón da calidade dos alimentos que se escollen paira comer. A continuación explícase por que o picoteo ten mala fama, máis aínda no caso do picoteo infantil, sinálanse os beneficios para comer a miúdo e achéganse ideas paira un picoteo saudable.
Picoteo infantil: por que ten mala fama
A opinión negativa da poboación sobre o picoteo ten múltiples orixes: desde consellos de amigos ou familiares e as mensaxes nos medios de comunicación, até as recomendacións de profesionais sanitarios e guías alimentarias que se dirixen tanto a adultos como a nenos. Na maioría dos materiais de educación alimentaria e nutricional, aconséllase evitar o picoteo e se encasilla este costume como un problema. Con todo, ao valorar se comer entre horas é ou non un hábito saudable, resulta fundamental coñecer que se pica.
Polo xeral, os alimentos que se comen entre horas son produtos ricos en graxas saturadas, azucres e sal
O que as guías non explican, non matizan ou ás veces non se chega a ler con suficiente detalle, é que o inconveniente do picoteo está en que, polo xeral, os alimentos que se comen entre horas son produtos ricos en graxas (saturadas), azucres e sal: un trocito de queixo, unhas galletitas, una porción de chocolate, un vaso de zume, una lata de refresco, un xeado, un bolo, uns cortes de embutido… Alimentos que, por certo, non convén comer nin entre horas, nin nas comidas principais.
Como sinala a Axencia Española de Seguridade Alimentaria e Nutrición (AESAN) no seu guía sobre alimentación infantil, o picoteo é una malo costume porque se practica a base de alimentos moi calóricos que, en paralelo, carecen doutros nutrientes indispensables paira o equilibrio da dieta. Comer doces, pasteis, chucherías ou bolos contribúe a que o neno “aumente de peso, incorpore calorías baleiras á súa dieta e, a longo prazo, poida converterse nun obeso”.
Os beneficios para comer a miúdo
Os expertos e as entidades de referencia que se dedican á nutrición, a dietética e a saúde indican que os nenos teñen que comer o que queren e canto queren daquilo que os adultos lles ofrecen (no suposto, está claro, de que os adultos propoñan alimentos saudables). Paira iso, hai que ter en conta a seguinte premisa: a mellor estratexia para que os nenos coman de forma saudable é ter só alimentos sans en casa e predicar co exemplo.
Cando os pequenos teñen fame entre as comidas principais, deberían poder saciar este apetito. E isto non fará que aumenten de peso? Todo o contrario: comer a miúdo evita chegar á seguinte comida con moito apetito, o que se relaciona cunha preferencia por alimentos máis calóricos. Ademais, tanto en adultos como en nenos, os estudos confirmaron que quen comen con máis frecuencia teñen menos risco de padecer obesidade, hipertensión e hipercolesterolemia, factores de risco ligados de forma clara coa enfermidade cardiovascular. Iso si, os beneficios son paira quen escollen, paira picar, alimentos saudables.
Ante os beneficios de picar entre horas, a continuación proponse algunhas opcións que deberiamos ter na despensa paira os momentos en que, tanto a nós como aos nosos pequenos, éntranos o apetito:
- Una peza de froita fresca.
- Un puñado de froitos secos, crus ou tostados, sen sal.
- Un puñado de froitas desecadas (orejones, pasas, uvas pasas…).
- Una rebanada de pan (mellor integral) con aceite de oliva.
- Unhas tortitas de millo ou arroz.
- Un iogur (sen azucre, e mellor natural e desnatado).
- Uns palitos de pan, de preferencia integrais e elaborados con aceite de oliva.
- Un bol de flocos de millo caseiros, cociñadas na tixola, cun pequeno chorro de aceite de oliva.
