A tempada propia do atún e o bonito é o verán. É agora cando se poden adquirir estas especies mariñas con mellor calidade e prezo que o resto do ano. En ocasións, confúndese o atún co bonito pola súa semellanza. Con todo, presentan diferenzas que nos poden axudar a diferenciar o un do outro. Fisicamente, por exemplo, o bonito ten unha aleta pectoral máis longa que o atún e unhas raias oblicuas de cor escura en ambos os lados da zona dorsal.
Máis características diferenciais
No mercado hai basicamente dous tipos de atún, e un deles corresponde ao bonito do norte, en concreto atún branco:
– O atún vermello ou atún común (Thunnus thynnus)
Tamén se lle chama cimarrón. Esta variedade localízase principalmente por todo o Atlántico, aínda que tamén se localizan bancos con esta variedade no Mar Negro e no Mediterráneo. Diferénciase do resto de variedades en que a súa aleta pectoral é a máis curta.
– O atún branco ou bonito do norte (Thunnus alalunga) Nalgunhas rexións tamén é chamado albacora. Denomínase bonito do norte ao que excede os 4 quilos de peso. Captúrase no Cantábrico e no Atlántico, con anzol para o peixe non sufra e ofreza unha carne de maior calidade. Aínda que non é tan frecuente, o bonito do norte tamén se pesca no mar Mediterráneo e o océano Pacífico, sempre respectando a técnica de captura. A nota diferencial é que posúe un corpo forte e recoñéceselle polo tamaño da aleta pectoral, máis grande que a do atún común. Precisamente por este motivo o seu nome en latín inclúe a palabra alalunga. A súa carne é máis branca, cunha textura e un sabor particular. Emprégase tanto para cociñar como para elaborar conservas de atún de máxima calidade.
Calidade nutritiva
A maior cantidade de graxa do atún non debería condicionar a elección entre os dous peixes, xa que o tipo de graxa non é prexudicial
Estes peixes viven en grandes bancos e representan unha importante fonte de alimentación humana grazas ás súas propiedades nutritivas. Tanto o atún como o bonito son dous peixes azuis moi consumidos no noso país, e máis durante o verán.
O contido proteico é moi semellante en ambas as especies, pero a cantidade de graxa varía, sendo o atún mais graso. Este aspecto non debería condicionar a elección entre un e outro, xa que o tipo de graxa non é negativa e ambos son produtos de excelente calidade nutritiva. Tanto no bonito como no atún destaca a proporción de graxa insaturada, en concreto de ácidos grasos omega 3, que axudan a reducir os niveis de colesterol en sangue. Por iso é polo que se lles considere graxas aliadas do corazón.
A súa riqueza en vitaminas hidrosolubles do grupo B é moi semellante en ambos os casos, aínda que o atún contén máis vitaminas solubles en graxa A e D. Respecto dos minerais, o contido dos mesmos nas dúas especies é moi similar.
