Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Bolos de vento con faragulla de pan

A faragulla de pan favorece a incorporación de fermento ao bolo de vento e dálle un toque esponjoso
Por EROSKI Consumer 24 de Outubro de 2011
Img bunuelos
Imagen: JC i Núria

Os bolos de vento forman parte da cociña española. Sérvense como sobremesa e entrante salgado, sempre con fariña e fermento como base da masa, xa sexa con auga ou leite. O fermento pode substituírse por cervexa. O resultado é unha masa cremosa que, tras mergullar en pequenas porcións nunha tixola con abundante aceite, moi quente, convértense nunhas pequenas bólas esponjadas de masa frita. Pódense degustar, segundo amórnanse, recentemente fritas, para que non perdan a súa esponjosidad. Son similares aos churros, que é mellor comelos recentemente fritos.

Con faragulla de pan

Pódense elaborar bolos de vento de bacallau con faragulla de pan, un ingrediente que favorece a incorporación de fermento e dá un toque esponjoso. É unha maneira fácil de realizar este prato, para o que se terá en conta que, ao agregar un elemento proteico como o peixe, o bolo de vento non sobe tanto unha vez que está frito.

Se a masa é moi líquida, pódese endurecer cun pouco de pan rallado ou maicena

Para elaborar estes bolos de vento necesítanse 100 gramos de faragulla de pan branco remojado en auga fría, se escurre e mestúrase con 400 gramos de bacallau sen pel nin espiñas e en trocitos moi pequenos. Se tritura coa batidora ata formar unha masa cunhas follas de perexil e un ovo.

O resultado é unha crema consistente coa que se poden sacar pequenas porcións máis ou menos cremosas. Ponse a piques de sal e, se se quere, agréganse unhas pingas de limón para darlle máis sabor. Se a masa é demasiado líquida, endurécese cun pouco de pan rallado ou de maicena.

A fritura

Os bolos de vento frítense nunha tixola alta con abundante aceite. Pódese utilizar unha tixola chamada “parisién”, unha cazuela, unha freidora ou un wok, pero sempre co aceite moi quente e, preferiblemente, de oliva . Cunha culler cóllense porcións de masa e introdúcense na fritura. Deben agregarse amodo para que o aceite non se arrefríe en exceso e póidase controlar a fritura de forma tranquila.

Cando os bolos de vento floten e estean dourados no exterior, retíranse da tixola cunha espumadera tipo rabuña e se escurren nunha aceitera ou sobre unha bandexa con papel de cociña para que se elimine o excedente da fritura.

DOCES E SALGADOS

Ademais do bacallau, pódense elaborar bolos de vento con esta mesma fórmula con lagostinos e gambas, de pescada ou tamén con salmón. Para salsear os bolos de vento salgados, pódense acompañar cunha maionesa lixeira ou cunha salsa tártara (esta combina moi ben cos bolos de vento de peixe e marisco).

A versión doce pode facerse con trocitos de froita con mazá, pera, plátano, pexego e ata con fresas. Para iso, cando xa están fritos, se espolvorean cun pouco de azucre glass e canela no exterior. Durante a elaboración da masa, agrégase un pouco de azucre ou edulcorante para darlle un toque dulzón. No caso de bolos de vento doces, un coulis de froitas ou cobertura de chocolate quente son unha opción moi boa.