Imagen: congerdesignAos españois gústanos a pasta. Cada un tomamos en 2016 un 4 kg deste alimento,segundo o último dato publicado respecto diso polo Ministerio de Agricultura e Pesca, Alimentacióne Medio Ambiente (Mapama). E non pagamosmoito. Trátase dun produto relativamente barato (menos de dous euros o kg) e que nos fai máis sinxela a comida. Pero canto sabemos sobre a pasta? Preparámola ben? Hai diferenzas entre a pasta fresca e a seca? No seguinte artigo damos resposta a estas cuestións.
Pasta fresca ou seca? Parece que nos decantamos pora segunda: cada español adquire 3,81 quilos da secaao ano fronte ao 0,24 kg da fresca. O primeiro formatofacilítanos moito a vida (facer uns macarrones contomate non custa apenas nada), e o segundo non nos rouba moitointre: a pasta fresca cócese na metade de tempo. Peronesa elección poida que tamén teña algo que ver oprezo: a pasta fresca (6,69 euros o kg) é ata catroveces máis cara que a seca (1,52 euros).
Comer non só significa alimentarse: é experimentare gozar. E, neste sentido, a pasta fresca artesanalbeneficia, e moito, ao noso padal. Non pasou diferentesprocesos de deshidratación, como a seca, e por iso queda máis tenra e conserva o sabor orixinal, o dos fabricantes artesáns que a fan. Un pracer paraos nosos sentidos, porque tamén é máis permeable eabsorbe mellor o sabor das salsas.
Facer pasta fresca tan só leva 30 minutos
Imagen: Oldmermaid
Aínda que hai multitude de presentacións envasadas(recheas ou non), basta con reservar 30 minutos se queremosfacer pasta fresca en casa. Unha referencia: paraunha persoa necesítanse só 100 gramos de fariña deforza e un único ovo.
A partir desas proporcións,fórmase un volcán coa fariña e os ovos necesarios.Amásase o conxunto ata crear unha bóla uniformeque non se pegue nas mans e que, ao estirala, tampoucorompa. Despois, déixase repousar media hora,aproximadamente.
Último paso: trocear a masa enpequenas bolitas e pasalas varias veces (sempre espolvoreandocon fariña) por unha máquina laminadora(axuda a afinar a pasta). Así, conséguese unha pastafina, manexable e non elástica. Se non hai laminadora, sepode utilizar un rodete de pastelaría. E lista!
A masa non debe quedar pegañenta, non hai que amasalaen superficies frías e os ovos deben estar a temperaturaambiente. E ao cociñala? Esta pasta fresca seprepara moi rápido: preto de dous minutos adoitaser suficiente. Moi sinxelo, entón.
Karlos Arguiñano,adaíl da comida caseira e chef de moitos fogares españois,dános un consello para facer pasta de diferentessabores e cores: “Se queredes unha pasta vermella, engadide unpouco de puré de remolacha á masa; se a preferides verde,puré de espinacas; e se desexades que sexa negra, un sobre detinta de lura”. Meu dito meu feito.
A pasta soa non engorda tanto como se cre
Desde o punto de vista nutricional, a pasta fresca achegasobre todo hidratos de carbono (almidón), que lle danun alto valor enerxético. Así que é un gran alimento, especialmente na nenez, na adolescencia ou enpersoas cun gran desgaste físico, como os atletasde fondo. Por iso, tamén, protagonizou bulos: engorda,segundo a lenda. Pero non é certo… do todo. Unhadas súas vantaxes é o seu baixo contido en graxa. Iso si, seengadímoslle ovo, peixe, carne ou queixo, aumentaráo seu valor nutritivo e o seu número de calorías. Por tanto, serecomenda tomar pasta unha vez á semana, alternándoacon outros pratos, como legumes e arroz.
A máisimportante das súas proteínas é o glute, que lle proporcionaa súa característica elasticidade. A composición dafariña (o seu grao de extracción) influirá no seu contidoen fibra : máis porcentaxe de extracción, maior contidoen fibra, vitaminas e minerais. Por iso sempre é preferible a pasta integral, un alimento recomendableque completa o proceso dixestivo.
Fresca, seca ou cocida: como conservar cada tipo de pasta
Estamos ante un produto fácil de conservar coasmínimas precaucións. Todo depende do seu formato:
- Seca. Non necesita unhas condicións estritas deconservación. Para manterse en bo estado durantemeses, aconséllase gardala nun recipiente pechado eprotexido da humidade.
- Fresca. Se se deixou secar, pode conservarse naneveira durante dúas ou tres días, envolvida en teas ou trapos. Oconxelador tamén é un bo lugar para gardala enas mellores condicións; introdúcese nun recipientehermético e non fai falta descongelarla. Pode cocersedirectamente en abundante auga en ebulición.
- Conxelada. Polo xeral, nestes casos, a pasta éun ingrediente máis dun prato precocinado que taménleva verduras, carne ou peixe. Convén adquirir estesprodutos pouco antes de ir a casa. Desta forma, non pasarámoito tempo antes de metelos ao conxelador e non seromperá a cadea de frío.
- Cocida. Tamén hai algunhas regras de conservación cando a pasta está cocida: é aconsellable colocala nun recipiente, engadirlle un pouco de aceite de oliva, remover para que este imprégnesee gardar no frigorífico. Poderemos gozala entre tres e catro días.
