As ensaladas, en xeral, preséntanse como pratos salgados. Os seus ingredientes principais son verduras e hortalizas, mesmo naquelas que incorporan cereais, como o arroz; carbohidratos, como a pasta; ou proteína de orixe animal, como o atún, o salmón ou o pito. Outras veces, buscando un contrapunto de textura e de sabor, as ensaladas conteñen trocitos de froita , desde pedacitos de fresa ata froitas desecadas, como as uvas pasas. Con todo, estas son lixeiras notas de sabor. Este artigo presenta cinco ensaladas onde as hortalizas e as froitas comparten protagonismo.
Así, como primeira impresión, as cebolas e as laranxas pertencen a universos paralelos, eses que poden estar preto pero dificilmente tocarse. No entanto, combinan moi ben. Uns anacos de laranxa e uns aros finos de cebola vermella ou doce quedan moi ricos aderezados cun hilito de aceite de oliva e un toque mínimo de sal. Tamén se poden engadir outros ingredientes, como tomate (moi refrescante no verán), un pouquiño de queixo feta (neste caso, non se agregaría sal) ou unhas láminas finas de rabanitos, que poden darlle unha faísca picante.
2. Ensalada de melón e pepino
Se o melón combina ben con xamón… por que non servilo con outros alimentos, como o pepino? Esta ensalada, moi fácil de facer e curiosa á vista, non deixa a ninguén indiferente. As cores de ambos os ingredientes quedan ben cando se serven xuntos e, ademais, pódese xogar coas formas de corte (en láminas, en rodajas, en bólas, en cubos…). Á marxe do gastronómico, unha das cualidades máis interesantes desta ensalada é a súa capacidade de hidratar, xa que o pepino e o melón son dous dos alimentos con maior contido de auga.
3. Ensalada con marisco, sandía e queixo feta
Tamén moi fácil de facer, esta ensalada combina texturas, cores e sabores complementarios. A sandía é a base deste prato refrescante e estival. O seu dulzor, máis ben suave, marida moi ben co sabor mariño do marisco, que se pode incorporar cuns camaróns ou uns pequenos lagostinos. O elemento verde, a rúcula, achega un toque de amargor moi interesante, mentres que o queixo feta dá o contrapunto salgado e graso a esta curiosa ensalada.
4. Ensalada waldorf
Esta é, quizá, a máis coñecida de todas. O elemento estrela desta ensalada é a mazá verde, que se acompaña de noces e queixo roquefort (ou outro queixo azul). Na súa concepción, é bastante similar ás táboas de queixos francesas, que se serven cun detalle de froitas (moitas veces, uvas). No caso da ensalada waldorf, o sabor algo acedo da mazá complementa moi ben ao do queixo azul, que ten moita presenza gustativa no prato. As noces dan o toque oleoso e un sabor algo máis neutro, ademais de achegar moitos nutrientes interesantes. Para facer esta ensalada, que se presenta coa mazá cortada en trocitos pequenos (ou, mesmo, rallada), só hai que ter a precaución de asperxela cun pouquiño de zume de limón nada máis cortala, para evitar que se oxide e escurézase.
5. Ensalada de mazá verde con remolacha
Esta ensalada, ademais de ter un aspecto singular e unhas cores rechamantes, rompe cos patróns clásicos nos que a hortaliza é o elemento salgado e a froita achega o dulzor. Aquí é ao revés. A remolacha (que, en realidade, é unha raíz) ten o seu característico sabor doce e unha textura branda e suave, mentres que a mazá verde é máis aceda e turgente. Pódese aderezar con aceite de oliva e un chisco de sal, como tamén agregar unhas sementes por encima (sésamo branco e negro ou liño dourado), que, ademais de ser saudables, darán un toque de contraste moi bonito.
