O negocio da comida a domicilio experimentou un crecemento vertixinoso nos últimos anos. Aínda que a crise do coronavirus puxo contra as cordas a gran parte da economía española (incluíndo a restauración), o modelo de pedir comida para gozar en casa mantívose activo durante as últimas semanas. A diversidade de opcións, a sofisticación dos menús e a eclosión das apps de comida a domicilio non só xeran novos mercados, senón que tamén suxiren que o formato veu para quedar. O que antes se percibía como sinónimo de comido lixo, hoxe cativa a sibaritas. É posible comer san, ademais de rico, cando pedimos un menú desde casa? A que detalles debemos prestar atención para elixir boas opcións?
Aínda que durante confinamento pasamos máis tempo na cociña e elaboramos repostaría caseira e o noso propio pan, no noso país cociñamos cada vez menos. É a principal conclusión do estudo ‘Cociña: actitudes e tempo que os españois empregan nela’, da empresa de estudos de mercado GFK, na que se determina que un 51 % da poboación adulta española dedica menos de catro horas semanais aos fogóns. A situación arroxa dúas consecuencias: por unha banda, o predominio dos ultraprocesados, que alcanza ao 64 % dos produtos máis consumidos e, doutra banda, o florecemento da comida a domicilio, un fenómeno que achega 2.400 millóns de euros á economía española, segundo datos do observatorio DBK de Informa.
Así, o esplendor da comida preparada xera novos mercados e oportunidades que se estenden ao sector dos supermercados, coa venda de pratos para levar. Trátase dunha integración da restauración dentro do retail, buscando novas experiencias para o cliente.
Opcións para amantes da comida sa
O “listo para comer” identificouse décadas atrás coa comida rápida e barata de escaso valor nutricional. Con todo, o aumento dos consumidores preocupados pola comida saudable e o big data conseguiron que a comida a domicilio, en todas nas súas versións, poida adaptarse a gustos, intolerancias e preferencias, formando un nicho de mercado crecente. Así, as novidades neste sector se amplifican grazas a Instagram, popularizando propostas como o poké hawaiano, ese cuenco de peixe marinado, arroz ou quinoa e verduras. “Pódese facer un bo prato con eles, o importante será evitar salsas con azucre“, advirte a dietista-nutricionista Beatriz Carballos.
As opcións saudables de comida a domicilio non obedecen só a modas ou rexións. A gastronomía india, un clásico da cociña a domicilio, reserva múltiples vantaxes. Entre elas, a cocción en forno tandoor (recipiente cilíndrico de barro que funciona con carbón vexetal), que permite achegar menos calorías que unha fritura ou un guiso. O que non evita, como apunta a experta en calidade da industria alimentaria Gemma do Caño, a conveniencia de moderar as cantidades. Ademais, o forte sabor das especias axuda a reducir o uso de sal no cociñado. Tampouco hai que ter medo ao picante, por prexuízo. Valga o exemplo dos jalapeños mexicanos: “É un produto con menos de 30 calorías por 100 gramos. Pero se o metemos noutro de escaso valor nutricional, como un taco, non terá maior interese”, apunta Do Caño.
Ler ben a carta en liña
Convén botar unha ollada ao menú para saber o que estamos a pedir. Cada vez máis restaurantes detallan nas súas cartas en liña a composición dos menús, cunha correcta información nutricional. Porque non é o mesmo un sushi ou un poké feito con peixe, que con surimi ou arroz refinado.
Tamén hai que prestar especial atención aos pratos con pito e asegurarse de que se trate desta carne branca ao 100 %, porque, como sinala Gemma do Caño, “en moitas ocasións son ultraprocesados de pasta de pito e almidones, como ocorre cos nuggets. Hai que buscar na descrición o ‘100 % pito’ ou preguntar ao facer o pedido”.
O exotismo préstase a confusións como a do wasabi, un alimento rico en vitaminas A, C e B9. Do Caño explica: “O wasabi de verdade é difícil de cultivar, e os aromas vanse rápido. A maioría das veces estamos a chamar wasabi a unha mestura de rábano picante con mostaza”.
Algo similar sucede coa idea popularizada do kebab. O auténtico bocadillo turco é algo diferente aos rolos de carne giratorios que mesturan diferentes tipos de carne (sobre todo as partes máis graxas) e que se serven na maioría dos restaurantes desta especialidade. O xenuíno está realizado de carne de tenreira cociñada en graxa de cordeiro, previamente marinada, servida con verduras nun pan zumento e fino. Convén contrastar as distintas opcións que podemos atopar en Internet e escoller o que sexa 100 % de pito, xa que terá menos graxa que os doutro tipo de carne.
As opcións máis saudables?
Imaxe: Getty Images
O poké e o sushi poden ser opcións de alto valor nutricional. Só a parte do atún cru conta con gran contido en ferro, potasio, magnesio, así como vitaminas do grupo B12, A, D, E, B3, B5 e B9. Pero, como todos os peixes crus, se non se realiza unha conxelación a -20 ºC durante cinco días, correremos o risco de sufrir unha intoxicación por anisakis. Co fin de buscar a máxima tranquilidade para o comensal, varias empresas de comida a domicilio comercializan o sushi conxelado, mantendo o refrigerado durante o envío, para que sexa o consumidor quen se encargue de manter a cadea de frío durante eses días e descongelarlo cando o queira comer.
Non todo o que parece san o é
Cando adoitamos pedir comida a domicilio? Segundo o Gastrómetro Just Eat de 2019, a primeira ocasión de consumo predilecta vén marcada polas series televisivas, cunha cota do 60 % para as plataformas en streaming e un 33 % para a tele convencional. Situacións nas que non se recomenda comer, porque, ante as pantallas, adóitanse inxerir maiores cantidades de alimentos non moi recomendables.
Por exemplo, unha salchicha bratwurst (embutido de orixe alemá) conta cun alto nivel de colesterol e sodio que, desde o grupo de Nutrición da Sociedade Española de Epidemiología recomendan non consumir, ou reducir a ocasións puntuais ao cabo do ano, por tratarse dunha dunha carne procesada e por tanto relacionada –en casos de consumo habitual– co desenvolvemento de obesidade, diabetes e varios tipos de cancro.
Pero tamén atopamos outros produtos que, aínda que parecen saudables, tamén teñen os seus contraindicaciones. Nin sequera un produto como as algas do sushi, ricas en vitaminas A, B1, B2 e C, fibra e acedos grasos fano merecedor dunha inxesta tan cotiá como a que realizan os asiáticos. “Teñen un altísimo contido en iodo que as converte en desaconsejables para persoas con trastornos de tiroides, embarazadas e nenos”, comenta Miguel Anxo Lurueña, tecnólogo dos alimentos. “Neste sentido, as investigacións recentes no ámbito do microbioma sinalan que, a diferenza dos occidentais, a flora intestinal dos xaponeses está preparada para eliminar o exceso de iodo. Lurueña sentenza: “Custa concienciarse. Pero animaría á xente a cociñar en casa: se eliximos ben, é a opción máis saudable, barata e non é tan complicado nin se tarda tanto como ás veces pensamos”. Haberá que porse.
