Nestas datas -despois de respectar os períodos estipulados de cría- comeza a tempada do paspallás, primeira especie do calendario de caza. En outubro darase paso á apertura da caza maior (cervo, xabaril, corzo, etc.) e da caza menor (lebre, coello, raposo, perdiz, faisán, pomba torcaz, etc.), tempada que chega ata o mes de xaneiro.
O certo é que este deporte nos últimos anos sufriu un descenso alarmante en canto ao número das especies, causadas principalmente por: alta mortalidade das crías -por tempadas de seca, escaseza de alimentos, etc.-, cazadores que non respectan a normativa dos cotos -zonas prohibidas, períodos de peche de veda, técnicas de caza ilegais, coubo máximo de presas, etc.-, diminución da migración cara a zonas cálidas no inverno debido ao cambio climático, etc. Todos estes factores fixeron necesario que haxa que repoboar os cotos con animais criados en granxas, o cal fai que as posibilidades de supervivencia destas especies sexa baixa, xa que non están adoitados ao seu hábitat natural.
A caza non é só deporte
Esta afección deportiva está moi estendida sobre todo en zonas rurais. A caza é moito máis que un deporte xa que combina: o paseo por unha contorna natural, o pór a proba as habilidades e reflexos do afeccionado, a competitividade, a relación de complicidade entre quen caza e o seu can, etc. Isto sen falar de que o deporte da caza é un verdadeiro acto social cheo de aventuras para contar.
Ben equipado
É importante elixir roupa adecuada de acordo á estación e sobre todo un bo calzado que protexa os nocellos das posibles lesións causadas polos terreos irregulares. Así mesmo non se debe esquecer o uso de gorras e gorros para defenderse do frío ou da calor para protexer os ollos do sol.
É moi recomendable levar algún alimento fácil de transportar e sempre a man: froita ou froitos secos, para evitar hipoglucemias -baixadas de azucre en sangue- e auga ou algunha bebida isotónica, sobre todo cando o exercicio é extenuante ou prolongado.
Non esquecer o almorzo
O almorzo é fundamental para romper o período de xaxún da noite e comezar o día coa enerxía suficiente para afrontar a xornada co máximo rendemento. Ademais está comprobado que esta toma mellora a capacidade de concentración, algo sumamente importante cando se ten nas mans un arma de fogo. Un bo almorzo pode ser: café con leite, biscoito de mouras e froita fresca.
Moito máis que un xantar consistente
Durante a xornada a toma que cobra máis importancia é o xantar. Pódese comer no campo -levando cada un algo de comida que se comparte con todos- ou ben outra práctica común é ir a un local ou establecemento -bar, restaurante, cafetaría, etc.- para maior comodidade e goce.
É frecuente que se tomen alimentos de alta densidade enerxética como: embutidos, alimentos enlatados, frituras, etc., xa que estes días implican levantarse moi temperán e desde o momento do almorzo pasan moitas horas ata a comida.
Durante as comidas todos os comensais teñen historias que contar. Hai un devandito que di que o cazador mata á súa presa dúas veces, cando lle dá morte e cando a conta. Estas historias nárranse con todo luxo de detalles e unha boa dose de imaxinación -dispareille a 30 metros, cando en realidade serían 15-, pero sobre todo cargadas de bo humor, o que fai que se coma amodo, gozando dos alimentos e compartindo as vivencias da súa afección.
Xantares tradicionais
Nun establecemento: Espárragos con atún e salsa cremosa de cenoria, Ovos rotos con chistorra e patacas e café con xeado de nata.
No campo: Bocadillo de sardiñas con tomate. Zume de froitas. Plátano.
Un deporte que alimenta
No caso de que a puntaría afinase e cazouse algunha presa non se debe transportar en bolsa de plástico porque a carne súa e fermenta. Hai que respectar os períodos de maduración de cada peza antes de quitarlle a pel ou as plumas, pero sempre eviscerarla canto antes. Hai carnes como o xabaril ou o venado que requiren unha inspección veterinaria antes do seu consumo para previr enfermidades como a triquinosis -enfermidade causada polas larvas do parásito Trichinella spiralis-.
É habitual que se organicen ceas ou comidas para gozar en compañía do sabor de suculentos pratos de caza como poden ser:
