Pequeno e saboroso, o boquerón, ou anchoa, é un alimento moi completo desde o punto de vista nutricional. Del aprovéitase case todo, incluso as espiñas, que esconden un tesouro en grao sumo nutritivo: o calcio. En 100 g dun boquerón en conserva hai 230 mg de calcio, case igual que nun vaso de leite enteiro. E, aínda que este peixe ten bastantes graxas (6 g por cada 100), estas son saudables e axudan a coidar o corazón. Non se trata dun alimento calórico e achega case 18 g de proteínas de alto valor biolóxico. Unha marabilla. A continuación contamos máis bondades da anchoa e que precaucións hai que ter ao consumir este peixe azul.
O boquerón é un peixe de auga salgada que se captura tanto no océano Atlántico como no mar Mediterráneo e coñécese con distintos nomes: bocarte, anchoa ou chanquetes (no caso dos máis pequeñines). Agora, nos meses de calor, é cando están no seu mellor momento: a súa carne concentra o nivel máis alto de graxa e, por tanto, resulta máis saborosa. Pero non se trata de calquera graxa, senón de omega 3. Este ácido graso axuda a manter baixo control os niveis de colesterol e de triglicéridos e é moi beneficioso para as persoas con problemas cardiovasculares, porque prevén a formación de trombos. Noutras palabras: é unha graxa saudable.
Estamos ante un alimento moi san, que nos achega proteínas, vitaminas e graxa boa. Pero, ademais, os boquerones teñen outras dúas cualidades importantes. A primeira está no seu tamaño e a segunda, nas súas espiñas:
- Ao ser pequenos, concentran menos cantidades de mercurio que outrospeixes azuis. Isto resulta especialmente interesante para osnenos e as mulleres embarazadas, quen poden beneficiarse dea súa riqueza sen exporse a niveis excesivos dun metal pesado,que interfere no desenvolvemento.
- Doutra banda, o boquerón é moi rico en calcio. Tanto como o leite! Cando o comemos enteiro (por exemplo, en conserva) aproveitamos todo o mineral que seesconde nas súas espiñas: en 100 g de anchoas hai case tanto calcio como nun vaso de 200 ml.
Precaución co anisakis
Os boquerones pódense consumir de moitas maneiras: en escabeche, fritos, en conserva, ao pilpil… Tamén teñen cabida nas gildas, unhaensalada con tomate e queixo fresco ou nun paté caseiro para untar.Agora ben, algunhas técnicas culinarias son máis perigosasque outras, e os boquerones en vinagre, tan apreciados, encabezan esa lista de riscos.
Convén tomar precaucións porque opeixe está cru. E o boquerón, do mesmo xeito queoutras especies, pode conter anisakis, unparásito que só se elimina coa cocción (porencima dos 60 ºC) ou coa conxelación (pordebaixo dos -20 ºC). Os estudos máis recentesapuntan a que cada ano se rexistran uns 8.000casos de anisakiosis; unha cifra que nos colocaentre os países máis afectados do mundo eque, con todo, resulta difícil reducir. Naconxelación e a cocción está a clave.
