A fariña de millo paliou moita fame no mundo. Até a primeira globalización alimentaria, alá por 1492, en América non se cultivaba o trigo, polo que os seus habitantes facían os seus pans con fariña de millo. En Europa, sobre todo nas zonas norteñas, onde o clima e a orografía só permitían o cultivo do millo, este cereal foi o que salvou ao pobo de moitas fames negras: as persoas preparaban con el pratos simples pero contundentes. Hoxe en día, tamén. Neste artigo explicamos como usar a fariña de millo amarela na cociña e dámosche catro receitas paira probar.
Na actualidade, é posible atopar a fariña de millo en diferentes gradacións de moenda, en forma de sémola ou en po. O seu principal característica é a súa cor amarelada potente, que axuda a elaborar receitas moi auténticas, xa sexa só con ela ou mesturada con fariña de trigo. A fariña de millo consegue que os bizcochos adquiran un sabor característico, así como os pans de millo, que levan mestura de ambas as fariñas.
Pero, sobre todo, esta fariña utilízase paira facer receitas moi antigas nas que se empregaba sen fermento. Por exemplo, usábase paira realizar una sorte de sopapos de millo que, dependendo do lugar, reciben diferentes nomes, como sopapos, tortos, arepas ou talos. A súa elaboración pode ser á prancha ou fritas e combinadas tamén con elementos salgados e grasos, como chourizos, picado de porco, en fajitas, con pementos ou con elementos doces.
Ademais de traballar con ela en repostaría, a fariña de millo amarela vai moi ben paira rebozar ou paira dar una boa masa ás croquetas e galletas salgadas. Outras das elaboracións clásicas con fariña de millo é una receita chamada polenta, una especie de papilla moi saborosa e utilizada tanto paira gornecer pratos salgados ou como base en diversos entrantes.
E a sémola de millo tamén se usa paira sopas e cremas máis lixeiras, pero igualmente nutritivas, que se poden converter nun saboroso prato único.
Catro receitas con fariña de millo amarela
Receita de polenta
Elaborar esta receita sinxela e contundente é máis cuestión de paciencia que de ser un superchef.
- 1. Pon un litro de auga e una chisco de sal nunha cazuela e, cando comece a ferver, baixa un pouco a potencia do lume para que o hervor sexa sostido.
- 2. Agrega aos poucos uns 350 gramos de fariña de millo mentres removes cun cucharón. Cocíñase durante unha hora, removendo e coidando que o hervor sexa moi suave.
- 3. Una vez espesada a polenta, pódese servir tal cal, con salsa de tomate, con queixo gratinado… Outra opción é sacala da cazuela e facer con ela una bóla que, logo, tépeda, haberá que cortar en rodajas paira acompañar pratos de carne ou de estofados de ave con salsa. E tamén está a posibilidade de comela cortada en trocitos de bocado: primeiro pásanse por ovo batido, frítense e sérvense quentes con queixo rallado por encima ou dándolles un toque de gratinador.
Tallo: maneira de preparar e combinacións sinxelas
O tallo é una especie de sopapo de millo que se serve en substitución do pan. Pode acompañar ingredientes tanto doces como salgados ou formar a base de orixinais pizzas caseiras. A súa orixe é vasco. Consiste nun sopapo aplanada cuxo aspecto lembra ao das tortitas de millo que se elaboran en América.
A fariña de millo que se emprega paira elaborar este pan é especial. Trátase dun millo de gran enteiro, algo tostado e moído en muíño de pedra, que lle dá esa cor amarela tan intenso e un forte sabor a millo. Aos talos non se lles engade fermento e cocíñanse á prancha sobre lume directo, polo que o sabor tostado e aspecto de sopapo fino e plano fan desta receita idónea paira envolver logo alimentos sólidos ou cremosos.
É moi sinxelo de elaborar.
- 1. Os ingredientes son 400 gramos de fariña de millo, un pouco de sal e 300 mililitros de auga quente.
- 2. Prepara nun barreño ou bol amplo a fariña en forma de volcán. Agrega dentro, aos poucos, a auga amornada e una chisco de sal.
- 3. Amasa coas mans até obter una masa compacta e homoxénea. Si é necesario, pódese engadir máis auga ou fariña paira conseguir una masa máis suave, que non se pegue ás mans.
- 4. A continuación, separa as porcións de masa que corresponden a cada tallo e esténdeas dando palmadas sobre unha superficie dura, lixeiramente enharinada, até formar una sopapo fino redonda duns 20 centímetros de diámetro.
- 5. O último paso é colocar cada una dos sopapos nun ferro previamente quentado e, cando se doure un pouco por unha banda, darlle a volta para que se faga polo outro.
Una vez elaborado o tallo pódese acompañar con elementos doces ou salgados, como chourizo cocido, chistorra frita, morcilla, tocineta, queixo ou ovos fritos ou, xa no doce, marmelo con queixo, queixo cremoso con mel ou marmeladas. Entre as tendencias máis curiosas destaca a de encher o tallo con crema de cacao ou trocitos de chocolate fondant, para que se desfaga coa calor.
O habitual é consumir os talos enrolados sobre si mesmos en forma de fajita, pero tamén se serven ou se presentan coma se fosen minipizzas. Neste caso, a imaxinación ao poder! Cabe usar todo tipo de acompañamentos cun final de gratinado no forno.
Tortitas de millo con ovos e salsa de tomate
- 1. Nun recipiente amplo ponse 200 gramos de fariña de millo, una chisco de sal e un vaso de auga tépeda. Hai que unir ben esta mestura cunha espátula de madeira ou cos dedos, até formar una pasta manexable.
- 2. Despois, repártese a pasta en montoncitos, cóllese un pouco de fariña de millo para que non se peguen nas mans e fórmanse uns sopapos planos coas porcións de pasta.
- 3. Frite estas tortitas en aceite quente e, una vez fritas, colócaas en cazuelitas de barro individuais.
- 4. Cun pouco máis de aceite na tixola, frite os ovos uno a un. Una vez fritos, ponse nas cazuelas de barro, encima das tortitas, e vértese a salsa de tomate quente. Sérvense no momento, tal cal ou acompañadas dun salteado de chourizo ou de trocitos de touciño entrefebrado.
Sopa de sémola de millo
Outra receita moi sinxela de elaborar é una sopa, que logo haberá que gornecer con sémola de millo.
- 1. Paira preparala, vértese un litro de caldo de ave nunha cazuela e colócase ao lume ata que ferva.
- 2. Cando comece a ferver, engádense un allo porro e una zanahoria, ambos os pelados e cortados en tiras finas, xunto coa sémola de millo.
- 3. Déixase ferver o conxunto a lume suave durante 15 minutos, ponse a piques de sal e sérvese quente.