Interaccións entre fármacos e nutrientes.

As persoas de idade avanzada, ao presentar un maior risco de enfermidades (maior morbilidad), constitúen un grupo de poboación que consome medicamentos en gran cantidade. Esta situación, conduce en moitos casos a deficiencias nutricionais, debido á interacción que presentan certos fármacos con determinados nutrientes, e que mesmo poden alterar o apetito da persoa. Así, o consumo continuado de diuréticos provoca una eliminación aumentada de potasio polos ouriños; o abuso de laxantes pode afectar á absorción de nutrientes en xeral; a toma habitual de antiácidos diminúe a absorción de ácido fólico, vitamina B12 e favorecen a destrución de tiamina ou B1; certos analxésicos como os salicilatos, tomados continuamente conducen a menores niveis de ácido fólico. A esta circunstancia, únese o feito de que o propio envellecemento vai acompañado de diversas alteracións dixestivas como una secreción de saliva reducida, ausencia de dentes ou próteses dentarias inadecuadas; diminución da mobilidade do tubo dixestivo (desde esófago a intestino delgado); menor secreción gástrica e pancreática (dixestións máis lentas e difíciles); e afectación da absorción intestinal e aproveitamento de nutrientes. Por iso, non resulta difícil comprender que son numerosas as persoas maiores susceptibles a desenvolver deficiencias de certas vitaminas ou minerais ou mesmo desenvolver enfermidades por carencia (anemia, osteoporose, infeccións recorrentes, etc.). De aí, a necesidade de coidar con esmero a alimentación, potenciando o consumo diario de froitas e verduras ou hortalizas frescas e lácteos; e polo menos una ración de carne, peixe ou ovo.