Maio: o rodaballo

• Ao tratarse dun peixe plano os seus ollos son de pequeno tamaño e sitúanse no lado esquerdo.
• Ten forma de rombo e carece de escamas na súa pel; con todo, posúe gran cantidade de protuberancias por toda a súa cara dorsal.
• Hainos de tamaños moi diversos; desde racións individuais, até os maiores exemplares que alcanzan até 2 metros de lonxitude e 15 quilogramos de peso.

O rodaballo ten multitude de propiedades nutricionais. Estas son algunhas das máis importantes:🐟 O rodaballo é un peixe semigraso e fácil de dixerir, axeitado para persoas con alteracións dixestivas, exceso de peso ou que requiren de dietas con pouca graxa.

🐟 A súa carne é fonte de proteínas de excelente calidade.

🐟 Das súas vitaminas sobresaen as do grupo B, en especial a niacina ou B3, a B12 e a B2.

🐟 En canto aos minerais destaca a presenza de:

• Magnesio: Axuda a recuperar o ton muscular e neuronal favorecendo a transmisión dos impulsos nerviosos na contracción e relaxación muscular, ademais de contribuír á produción de glóbulos brancos.
• Potasio: Contribúe ao correcto funcionamento do sistema circulatorio e é o mineral con máis concentración por porción comestible no rodaballo.
• Selenio: Favorece a protección do organismo contra enfermidades cardiovasculares e estimula o sistema inmunolóxico.

Pola excelente calidade da súa carne, fina e dun delicado sabor a mar, resulta un produto delicioso e un dos máis exquisitos entre todos os peixes planos. Isto fai que calquera forma de cociñado resulte exitosa, xa que ademais este peixe préstase a multitude de preparacións culinarias e é moi sinxelo de limpar. A ter en conta:

⏩ A pel é comestible e, ao non ter escamas, basta tan só con recortarlle as barbas laterais.

⏩ A grella, o asado ao forno ou o ferro, son as mellores formas de cociñalo, xa sexa enteiro, en rodajas ou en filetes grandes.

⏩ A pel, torrada ou non, resulta moi saborosa.

⏩ Polo xeral, unha vez cociñado o rodaballo, este adoita gornecerse cun refrito de allos, maionesa ou outras salsas como alioli ou a holandesa, coas que combina estupendamente.

⏩ En España este peixe é protagonista dunha gran cantidade de pratos tradicionais talles como a «caldeirada» de orixe galega.

⏩ Entre as principais receitas atópase a do rodaballo ao forno con verduras á prancha, tronco de rodaballo con salsa de marisco, cogomelos e gambas e papillote de rodaballo con pementos, cabaza e champiñones.

Na nosa Guía de Peixes e Mariscos de Eroski Consumer, podes consultar cales son as especies máis coñecidas de rodaballo. A continuación, destacamos as principais:

• Gran Sol: o rodaballo pescado nos caladoiros ingleses e irlandeses do Atlántico Norte.
• A ría. Nome popular do rodaballo que se pesca nas costas galegas e que é idéntico ao Gran Sol, salvo que o seu tempo de captura é menor, polo que é máis fresco e a súa pel é máis brillante.
• Rodaballo do mar Negro (Psetta maeotica Pallas): é endémico do mar Negro e moi parecido ao rodaballo común, aínda que ten manchas negras máis marcadas sobre a súa cara dorsal.
• Ademais destes auténticos rodaballos, hai outras especies de aspecto físico moi parecido que poden chegar a confundir ao consumidor. Son as seguintes:
• Rémol (Scophtalmus rhombus): É outra especie distinta e a que garda máis similitude. Distínguese do rodaballo na cor do seu corpo, máis escuro na cara dorsal e con “manchitas brancas” distribuídas de forma irregular e sen as protuberancias na pel características do rodaballo.
• Solla (Pleuronectes plateas): Ten a súa cara dorsal máis escura e está asucada de puntos de cor vermella-alaranxado ben definidos.
• Platija (Platichthys flesus): O seu corpo é de cor verde oliva con manchas escuras.
• No grupo de conxelados, tanto o fletán (Hippoglossus hippoglossus), como o fletán negro (Hippoglossoides platessoiddes), debido á súa presentación sen pel, poden ofrecerse de forma ocasional como rodaballo.