O consumo habitual de bebidas azucaradas e alimentos ricos en graxas saturadas, azucres e sal é una das principais causas de obesidade. Isto supón un grave problema de saúde pública no noso país, onde o 40 % dos menores de entre 6 e 9 anos presenta exceso de peso. Mellorar as eleccións de compra e regular a publicidade dirixida aos nenos son dúas prioridades paira o ministro de Consumo, Alberto Garzón, quen defende o sistema Nutri-Score como ferramenta paira conseguilo, aínda que recoñece as súas limitacións. Segundo fontes do ministerio, esta etiquetaxe vai proporcionar perfís nutricionais que servirán de base paira abordar a finais de ano a regulación da publicidade dos produtos insanos, con especial atención a aquela dirixida aos menores. Cóntanolo nesta entrevista.
A implantación da etiquetaxe Nutri-Score terá lugar este ano?
A etiquetaxe Nutri-Score vaise a regular despois do verán e será voluntario. E, ademais, forma parte do acordo de Goberno. Creemos que 2021 é o mellor momento. Somos conscientes de que Nutri-Score é un instrumento que axuda, pero non é perfecto. Ten algúns déficits importantes. Á fin e ao cabo, trátase dun algoritmo, un indicador sintético que trata de resumir nunha soa imaxe moita información, e iso ten lagoas. Probablemente, é o mellor dos que podamos pór en marcha dentro da regulación actual europea, pero ten carencias. Traballamos paira corrixilas.
Que se quere corrixir?
Por exemplo, o caso de monoingredientes como o aceite de oliva. O algoritmo penalízaos, e non é xusto, porque non é certo, desde o punto de vista científico, considerar ao aceite prexudicial paira a saúde. Se os monoingredientes non están ben valorados, non queremos incluílos. Non queremos trasladar ningunha mensaxe que non sexa científico e, por tanto, a protección do aceite de oliva está garantida.
Que supón este sistema?
Vai axudar a que as empresas se adapten ao algoritmo e modifiquen os seus propios compoñentes, para que iso non só sexa una dinámica de boa vontade ou de adaptación aos desexos dos consumidores que, como digo, están a ser cada vez máis esixentes. Nutri-Score é tamén una invitación a que as empresas fagan os cambios oportunos paira todo tipo de produtos, co fin de chegar a ter un abanico moito máis saudable. E ao feito fundamental de que quen vai consumir saiba o que está a comprar, que non se deixe guiar –ou polo menos sexa moito máis difícil–, por ese tipo de informacións erróneas que moitas veces se trasladan desde algunhas empresas.
Nutri-Score levanta moita polémica. Teñen en conta o que se fai noutros países da nosa contorna?
Participamos recentemente nun encontro internacional con bastantes países que xa o teñen implantado. No Comité Reitor de Nutri-Score na UE están Francia, Alemaña… E España. Aínda que non o temos implantado aínda, estamos xa dentro. Temos claro que vai saír cara a adiante. Nutri-Score é o mellor dos sistemas que podemos pór en marcha dentro da UE. Fóra existen outras etiquetaxes. Mesmo algúns que recomenda a OMS, como o de Chile, un modelo distinto porque implica obrigatoriedade. Pero a normativa europea, de momento, non o permite. No Comité Reitor do Nutri-Score, onde nos incorporamos progresivamente, imos tentar avanzar e cambiar para que a industria acompañe necesariamente aos gobernos e téñase que ir adaptando ás normas para que, máis temperán que tarde, pasemos a algo mellor que o Nutri-Score. Pero, de momento, Nutri-Score vai supor un salto cualitativo, porque hoxe en día non existe nada.
Non cre que Nutri-Score podería crear una brecha entre as propias empresas fabricantes? É dicir, entre as que teñen máis recursos paira investir nunha reformulación dos seus produtos fronte a outras que non os teñen.
Non é un risco real. Os investimentos que fan falta paira adaptar o teu produto a un consumo máis saudable non son relevantes. Hai que facer o que non se fixo antes porque non había conciencia. Non se trata dunha cuestión moral. Antes, sinxelamente, non había esa demanda por parte da poboación; non había un coñecemento científico, non se coñecían os impactos a medio e longo prazo de determinado tipo de produto. Todo iso está a cambiar, e moitas empresas modificaron xa a maior parte dos ingredientes dos seus produtos estrela, adaptando ou rebaixando aqueles ingredientes prexudiciais.
Diría que todas son conscientes?
Si, e os cambios teñen que seguir a normativa. Nós empuxámoslles a iso por un motivo de saúde pública, non por ningún capricho: creemos que se ten que facer de forma máis rápida. É dicir, non obrigamos a ningunha empresa a cambiar a súa produción; nin o que venden nin como o distribúen. O consumidor vai ter á súa disposición un indicador que lle dirá si un produto é mellor ou peor. E logo fará, naturalmente, o que lle pareza oportuno. As empresas van ter un incentivo paira mellorar o seu produto, porque a ninguén lle gusta ter uns indicadores que o consumidor poida detectar como perigoso.
