O jengibre pode resultar coñecido para moitas persoas, aínda que a maioría non saiban de certo se serve como condimento en si ou forma parte dalgunhas salsas e aderezos. Trátase dun alimento moi apreciado desde fai miles de anos na gastronomía dos países orientais que tamén é empregado polas súas propiedades medicinais.
Que é o jengibre?
Esta herba cultívase en numerosas áreas de India, China e en case todas as rexións tropicais de América e do continente africano. O jengibre é unha atractiva planta con pequenas flores amarelas e violetas que lembran aos lirios. Úsase como especia a súa raíz grosa, a parte esencial da planta, que se coñece co nome de rizoma, que é o que proporciona aos alimentos aos que se engade un sabor doce e intensamente aromático, polo que se emprega en numerosas preparacións. Contén unha sustancia chamada gingerol, o responsable do sabor picante deste condimento.
Cales son as súas propiedades?
O jengibre empregouse durante moitos anos con fins curativos grazas aos seus compoñentes. Segundo indican os tratados de medicamento tradicional chinesa e ayurvédica india, resulta un bo tratamento para combater as malas dixestións que se acompañan de náuseas e vómitos. Tamén axuda a eliminar os gases e a mitigar os mareos.
Unha fórmula excepcional para quen sofren problemas dixestivos é tomar unha infusión de jengibre. É sinxelo e consiste en trocear unha parte de rizoma e pulverizarlo. Engádese unha cucharada sopera por cada cunca de auga e déixase ferver entre tres e cinco minutos. A planta de jengibre tamén se emprega en afeccións respiratorias e actúa como laxante.
Para que serve?
O jengibre e a cúrcuma, outro recoñecido condimento, asociáronse en diversos estudos -a maioría realizados en laboratorio- a unha diminución do colesterol LDL (colesterol prexudicial) en sangue. En humanos, a investigación máis recente para comprobar o efecto hipocolesterolemiante é un estudo, dobre cego e controlado con placebo, levado a cabo desde o Departamento de Farmacoloxía da Babol University of Medical Sciences, en Irán.
Dividiuse aos pacientes con hiperlipidemias en dous grupos; os 45 pacientes do grupo de tratamento recibiron cada día cápsulas de jengibre (tres g en total divididos en tres dose) e os 40 pacientes do grupo placebo recibiron cápsulas de lactosa (tres g divididos en tres dose), e seguiron o tratamento ambos os grupos durante 45 días.
Os investigadores comprobaron como o grupo que recibiu o jengibre reduciu de maneira significativa os niveis de triglicéridos, colesterol e lipoproteínas de baixa densidade (LDL). Os expertos, no entanto, aseguran que son necesarios máis estudos que corroboren e reafirmen o potencial efecto hipocolesterolemiante do jengibre.
Usos culinarios
O jengibre adáptase a moitas elaboracións, tanto doces como salgadas. Como condimento emprégase en salsas, como a de soia ou o curry, sopas e cremas, carnes, aves como as alitas de pito con jengibre, peixes e derivados como o sushi, mariscos e hortalizas. Tamén se utiliza para aromatizar sobremesas de froita, sobre todo mazás e plátanos asados, así como para elaborar repostaría (pasteis, tortas, galletas, biscoitos ou pans doces).
Á hora de engadir o jengibre é importante facelo na súa xusta medida, debido ao intenso sabor e aroma que desprende. Convén ir probando ata lograr o punto desexado, xa que o seu sabor é moi forte, algo picante e moi aromático. Esta especia ten como particularidade que segundo se cociña tórnase agradable e perde o seu sabor picante, pero nunca se desvanece o seu aroma.
O jengibre pódese adquirir fresco, seco, en conserva, confitado e ata recuberto de chocolate e pode estar en distintos formatos; moído, cristalizado, cortado en lonchas ou en palitos. O rizoma fresco da planta consérvase ben no frigorífico durante tres semanas sen pelar ata o momento no que se vaia a consumir. Para mellorar a súa conservación pódese manter conxelado durante meses.
O jengibre seco consérvase durante máis tempo que o fresco, con todo, co tempo pode ir perdendo algo de cheiro e de sabor. Para que conserve as súas propiedades medicinais e organolépticas -cheiro, aroma, sabor-, hase de gardar en recipientes herméticos e almacenar nun lugar fresco e seco. A forma de presentación máis utilizada é a do jengibre moído a partir do rizoma seco. Tamén se pode atopar o jengibre cristalizado, que son os anacos de rizoma seco, escarchados e recubertos de azucre.
Outra forma de adquirir o jengibre é en conserva, e recibe o nome de tronco de jengibre. Os rizomas frescos están macerados en almíbar e adóitanse conservar en tarros de cerámica a temperatura ambiente ata abrir o envase. Tamén se pode atopar jengibre en infusións , como aceite esencial ou en cápsulas .
