O pan branco

É un alimento apetitoso, saudable e moi nutritivo que forma parte importanteda nosa alimentación e cultura gastronómica. Desde sempre hasido un dos alimentos básicos paira a alimentación dos pobos;a destacar desde o punto de vista da súa sinxeleza, valor nutritivo e baixo prezo.Elabórase exclusivamente con fariña de trigo, auga e sal.

Valor nutritivo

É rico en hidratos de carbono complexos (almidón), de baixo contido graso (1g por 100g) e achega proteínas procedentes do gran de trigo, vitaminas e minerais. No trigo, a proteína máis representativa é o gluten, que confire á fariña a característica de poder ser panificable. É boa fonte de vitaminas do grupo B (B1, B2, B6 e niacina) e de elementos minerais (sodio, potasio, magnesio). A riqueza nestas sustancias nutritivas depende do grao de extracción da fariña e de si enriqueceuse a masa de pan durante o proceso de elaboración en ditas sustancias.

Táboa de composición nutritiva (por 100 g de porción comestible)

Vantaxes e incovenientes do seu consumo

Nas últimas décadas o pan gozou de moi mala fama, por crer que “engorda”. Por iso moitas veces consómese en cantidades insuficientes que distan bastante das recomendacións dadas por organismos de Saúde como a FAO (Food Agriculture Organization) e a Organización Mundial da Saúde (OMS). Tendo en conta os nutrientes que achega, este debe constituír una parte destacable na alimentación diaria; tratando de estar presente en case todas as comidas, desde o almorzo á cea.

A igualdade de contido calórico, o pan provoca un menor acúmulo de graxa no corpo que outros alimentos ricos en graxas

O feito de non consumilo de forma habitual contribúe a desequilibrar de maneira importante a dieta: aumenta a porcentaxe do total das calorías proveniente de alimentos ricos en graxas ou proteínas, o que afasta, de maneira considerable, as recomendacións respecto de una alimentación equilibrada, na que cerca do 55% do total de calorías da alimentación deben proceder dos hidratos de carbono, o 15% de proteínas e o 30%-35% restante de graxas. Na medida que se reduce o consumo de pan, é necesario aumentar a inxesta de outros alimentos hidrocarbonados co fin de non desequilibrar a alimentación.

Moitas persoas pensan que suprimir o pan é una das mellores formas de evitar ou corrixir o sobrepeso ou a obesidade. Aínda que o pan é un alimento que achega enerxía, o seu consumo non é causa directa do aumento de peso, sempre e cando se respecte a cantidade recomendada paira cada caso e o consumo do resto de alimentos, non exceda as necesidades enerxéticas individuais. A igualdade de contido calórico, o pan provoca un menor acúmulo de graxa no corpo que outros alimentos ricos en graxas. É dicir; que 100 g de pan, que achegan unhas 250 calorías, “engordan” menos que 35 g de manteiga ou margarina ou un bolo, que tamén proporcionan unhas 250 calorías; debido a que a graxa se acumula máis fácil no noso corpo que os hidratos de carbono.

As persoas diabéticas deben controlar a cantidade de pan e doutros alimentos hidrocarbonados xa que o seu organismo non os pode utilizar de maneira normal. Isto non significa que os deban evitar posto que, si fixéseno, sufrirían continuas baixadas de azucre en sangue con repercusións orgánicasde diversa gravidade. Por tanto, o pan debe formar parte habitual da alimentación de todas as persoas, sobre todo, das diabéticas.

Só as persoas que sofren de enfermidade celiaca ou intolerancia ao gluten (proteína presente no gran de trigo e outros cereais como o centeo, a cebada e a avena), deben substituílo por pan de millo, exento de gluten.