A maior parte das uvas moradas destinadas ao consumo de froita cultívase no tres provincias da Comunidade Valenciana, Castelló, Valencia e Alacante. Tamén unha parte importante das variedades de uva morada ou tinta, como Cabernet Sauvignon, Merlot, Pinot noir e Syrah, producidas en diversos puntos da xeografía nacional, emprégase para a elaboración de viños tintos.
Froita de outono
A uva morada é un froito propio do outono, polo que o mes de outubro brinda a oportunidade de aproveitar todas as súas cualidades nutritivas. Son cualidades que se manteñen no froito mellor coidado, aquel en o que os grans permanecen firmes no acio (a caída dalgún é unha marca de exceso de madurez). Así mesmo, as uvas negras de mellor calidade serán as que teñan os grans dun tamaño uniforme e non presenten ningunha coloración verde na súa pel.
Unha vez en casa, a uva consérvase perfectamente durante días se se colga co rabo cara abaixo. Desta maneira, os grans sepáranse os uns dos outros e non se tocan, o que favorece a súa conservación. No frigorífico, consérvanse en boas condicións ata quince días.
Cualidades nutritivas
A cantidade de ácido fólico e de potasio é lixeiramente superior na uva negra que no resto de variedades
A composición nutritiva das uvas moradas varía lixeiramente respecto das variedades brancas. As primeiras son menos doces, algo que se explica pola menor cantidade de azucres (glicosa e fructosa). Conteñen, por tanto, menos calorías, aínda que a variación non é substancial. Respecto de vitaminas e minerais, apenas hai variacións co resto de variedades salvo no ácido fólico e o potasio. A cantidade dos mesmos resulta lixeiramente superior na uva negra. Con todo, a uva negra ten menor contido en magnesio, mineral destacable nestas froitas.
A pel e as sementes da uva negra concentran as sustancias antioxidantes (taninos e polifenoles). Esta é precisamente a particularidade nutritiva que lles dá o valor nutricional engadido respecto das variedades brancas. Tamén na pel concéntrase a fibra que lle confire propiedades laxantes.
Cor antioxidante
Resveratrol, taninos e antocianidinas son o trío antioxidante tanto deste alimento fresco como dos produtos elaborados a partir do mesmo como o mosto, o zume e mesmo o viño tinto. Os taninos son, á súa vez os, os que fan que a pel da uva resulte áspera e astringente e que senta, ao masticarla, unha desagradable sensación de sequedad e amargor ao mesmo tempo na lingua. A presenza de taninos en tal cantidade mostra que o gran da uva aínda está verde. A medida que madura o froito, os taninos reaccionan entre si e agrúpanse. Neste momento, a uva perde astringencia.
As antocianidinas son, á súa vez, os pigmentos que colorean a pel da uva morada, diferenciándoa do resto. O resveratrol tamén ten dobre función. Ademais da súa propiedade antioxidante, destaca polas súas cualidades antifúngicas, é dicir, protexe á uva do crecemento de fungos.
Un recente estudo da Universidade de Glasgow (Reino Unido) determinou que o zume de uva morada ten a concentración máis alta e ampla de polifenoles antioxidantes (antocianidinas e resveratrol) en comparación co resto de zumes de froitas analizados (mazá turbio e transparente, arándano, selecta, laranxa, pomelo, piña, tomate e uva branca). Os resultados serven de razóns dietéticas que xustifican o consumo habitual de zume de uva (ou da propia froita) para incrementar de forma natural os antioxidantes na dieta, o que axudará a previr enfermidades dexenerativas como as cardiovasculares e o cancro.
Cada vez son máis os SPA (centros que ofrecen tratamentos, terapias ou sistemas de relaxación) que incorporan entre os seus tratamentos corporais a envoltura con extractos de uva morada. O obxectivo é que os polifenoles da pel, a pulpa e as pebidas desta froita desprendan o seu efecto antioxidante na pel, depurándoa de impurezas e contribuíndo tónicamente a previr o envellecemento prematuro da pel.
Á marxe dos efectos máis ou menos inmediatos dos polifenoles en contacto coa pel, a sensación pracenteira xa o dá o propio SPA cos seus tratamentos reconfortantes.
