O aguacate, froita oriúnda de países de Centro e Suramérica como México, Venezuela e Colombia, pouco ten xa de tropical ou exótico. Desde hai anos cultívase en diversas rexións do noso país. De feito, hai referencias bibliográficas de mediados do século XVI que falan do crecemento deste vexetal na costa mediterránea, polo que se deduce que debeu importarse de América nas viaxes posteriores á conquista española do continente americano.
Aguacates de casa
Na actualidade, máis de 240 fruticultores producen aguacate no litoral mediterráneo, sendo Málaga e Granada, por orde de produción, as provincias andaluzas coas maiores extensións de campo destinado ao cultivo desta froita. Foi nos anos 70 do pasado século cando comezou a produción de aguacate por xunto no noso país. Segundo datos da Xunta de Andalucía, das 10 hectáreas (has) iniciais, agora xa se conta con máis de 2000 has de campo dedicadas ao cultivo desta froita na costa sueste andaluza.
A nivel nacional, as variedades máis comercializadas son principalmente a Hass, a máis coñecida polo seu pequeno tamaño, a rugosidade da pel e a cor amarela da súa pulpa. En menor medida plántanse aguacates das variedades Bacon, de cor verde brillante e propia do outono, e Forte, con marcada forma de pera, pel fina sen brillo e de exquisito sabor.
As técnicas de cultivo nacional do aguacate evolucionaron notablemente nos preto de 40 anos que leva producíndose, tal e como se informa en diversos traballos o Instituto Nacional de Investigación e Tecnoloxía Agraria e Alimentaria (INIA). Dentro dos Proxectos INIA incentívase a investigación da fruticultura tropical. Neste sentido, levan a cabo traballos sobre mellora de cultivo, as características das explotacións e os factores que determinan a produtividade do aguacate, entre outros.
Outubro, mes do aguacate Bacon
É no mes de outubro cando comeza colléitaa de aguacates da variedade Bacon, de pel lisa, sabor suave e fáciles de pelar. É fácil recoñecer se o aguacate está maduro. Detéctase cando, ao mínimo contacto, a súa pel cede, xa que a carne está branda polo propio proceso natural de maduración. Se se comprou aínda verde, pódese acelerar a súa maduración envolvéndoo en papel de xornal e colocándoo xunto a mazás ou plátanos. Os puntos negros que adoitan aparecer na pel do aguacate indican que xa está demasiado maduro. A partir deste momento débese consumir canto antes para que non se deteriore por completo.
Unha vez aberto, por ser un alimento graso, a súa carne se oxida e escurécese ao mínimo contacto co osíxeno do aire. Asperxer a pulpa con zume de limón axuda a manter a cor verdoso ou amarelado da carne, polas propiedades antioxidantes do limón. Para conservalo máis tempo, cóbrese con papel filme transparente e introdúcese no frigorífico (onde se conserva mellor) ata o momento de usalo.
Remedio natural para baixar o colesterol
As propiedades nutritivas máis destacadas do aguacate son a cantidade e calidade das súas graxas
Da composición química do aguacate hai que destacar, por encima de todo, a cantidade e calidade das súas graxas. O potasio e o magnesio son os sales máis abundantes. En referencia ás vitaminas, sobresae respecto doutras froitas o seu contido en vitamina E e vitamina B6.
Un estudo levado a cabo por investigadores da Facultade de Ciencias da Universidade Javeriana de Bogotá (Colombia) corrobora a teoría de que o consumo habitual de aguacate axuda a normalizar os niveis de lípidos en sangue en persoas con dislipemias, que poden levar serios problemas no corazón. O efecto beneficioso para a saúde cardiovascular vén da man das graxas monoinsaturadas (principalmente acedo oleico, o mesmo que lle confire as propiedades cardiosaludables ao aceite de oliva), abundantes no aguacate.
No estudo participaron 30 pacientes da Clínica de Ándelos de Tunja, de entre 30 e 65 anos, e as conclusións foron contundentes. O nivel de colesterol total diminuíu nun 14%, e o de LDL (colesterol malo) nun 16%. Así mesmo, o valor de HDL (colesterol bo) aumentou nun 19%. Como contrapartida, tamén se observou un lixeiro aumento de peso entre os voluntarios (2,7 kg nos homes, e 2,3 kg nas mulleres). Esta característica obriga a contemplar ao aguacate como alimento graso que debe substituír a outro igualmente enerxético se se consome a diario, como a manteiga ou a margarina do almorzo, ou como parte do aderezo das ensaladas.
A cremosidad do aguacate permite que se mesture facilmente con outros alimentos. Tamén pode formar parte de salsas e aliños, o que facilita as posibilidades culinarias deste froito. Ofrecémosvos unha pequena mostra de receitas nas que o aguacate é o ingrediente esencial.
Ensaladas–Ensalada de piña e aguacate–Guacamole–Batido de aguacate
Prato principal–Arroz frío con aguacate–Tallarines con salsa de aguacate
