Comemos menos froita que antes. O consumo de froita en España descendeu nuns 800 millóns de quilos desde o ano 2010, segundo datos da Federación Española de Asociacións de Produtores Exportadores de Froitas, Hortalizas, Flores e Plantas vivas. Por que? Para responder a esta pregunta, barállanse moitos factores, que van desde o económico ata o sociolóxico. Neste artigo analízanse as razóns e explícase que habería que cambiar para aumentar a inxesta de froita nos fogares co frutero como protagonista.
Ademais de que o prezo da comida fresca non sempre pode competir co da pastelería, as bebidas azucaradas ou outros alimentos ultraprocesados, a moitas persoas dálles preguiza pelar a froita. Resúltalles máis práctico abrir un paquete de galletas que pelar e trocear un kiwi.
Hai outro factor que incide -e moito- no descenso do consumo de froita: a pouca dispoñibilidade. Isto non significa que se produza pouca froita nin que escasee no mercado, senón que non está tan á vista nin ao alcance das persoas como outros alimentos e produtos. É máis difícil atopar froita que pastelería e snacks na publicidade, nos comercios ou na rúa. Tamén en casa. En moitos fogares perdeuse o san costume de ter un frutero á vista, con pezas de froita ao alcance da man.
Hai moitos modelos de fruteros na actualidade: de varios pisos, en cestas, en forma de grandes fontes ou cuencos… Polo xeral son alegres e de vivas cores, pero, ás veces, fan máis de elementos decorativos que de dispensadores prácticos de froita fresca.
Ter hoxe en día en cocíñaa neveiras grandes, onde poder gardar os alimentos para que duren máis tempo, contribúe a que as froitas estean fose da vista. O efecto é claro: ao non velas, tanto os nenos da casa, como nós mesmos, esquecémonos de que existen. Así, cando xorde o apetito entre horas, acábase abrindo o armario onde están as galletas ou as patacas fritas, en lugar de coller unha peza de froita fresca.
Cambio de hábitos
Ter a froita sen refrigerar acelera a súa madurez e se non se consome pronto, pode acabar por podrecer; pero se se toma a diario, non haberá problemas. Aínda así, deberanse realizar compras de menor cantidade, o que leva visitar a frutería ou o mercado con maior frecuencia. En lugar de ir unha vez á semana ou cada 15 días e adquirir froita aínda non madura para que aguante en casa sen estragarse, é preferible ir un par de veces por semana e comprar froita de tempada e no seu punto de maduración.
Ter froita no seu punto óptimo, preto e á vista en fruteros nos sitios habituais onde se come (a cociña ou o salón) fará que os nenos, seguindo o noso exemplo, poidan “atacar” ás máis fáciles de pelar, como mandarinas ou plátanos, ou comer algunha fresa, mazá ou pera, sen ter que usar o coitelo, pero si lavándoas baixo a billa para consumilas coa pel. De feito, poderíase cualificar a este tipo de froitas como un verdadeiro fast food saudable.
Se a esta dispoñibilidade únese a ausencia habitual de produtos alimenticios pouco recomendables, cumprirase coas recomendacións máis actualizadas en materia de saúde nutricional. É dicir: tan importante é ter froita fresca á vista en casa, como non ter alimentos con peor perfil nutricional cos que substituíla.
As cores da froita en casa
É evidente que as froitas de gran tamaño (como a sandía, o melón, a piña ou a papaya) deben ocupar un sitio na neveira unha vez empezadas. Neste caso, os pais ou os irmáns maiores poderán cortar a froita que sexa do agrado do neno, con precaución e presentándoa ben, para comela na súa compañía.
No entanto, se dá preguiza pelar froita ou se dispón de pouco tempo, cada día atópanse nos establecementos comerciais máis ofertas de froita cortada, con distintos tipos de envases, cun prezo máis alcanzable ao que se achan nas máquinas de vending .
Cortar froitas de distintas cores e presentalas dun modo atractivo é tamén unha gran alternativa para as merendas e os aniversarios dos nenos.
Para que a visibilidade das froitas sexa máxima, non estaría de máis poder dispor dun segundo frutero, quizais máis pequeno, para colocar na mesa do salón; ou un pequeno cuenco con froitos secos con casca para asegurarse de que non están procesados (moitas veces levan sal, azucre ou potenciadores do sabor) e haxa que entreterse cascándolos. Tampouco sería ningún problema mesturar ambos os tipos de alimentos.
E se se teñen dous fruteros con froita fresca e un terceiro cuenco con froitos secos con casca, mellor aínda. Aínda que este último quede decorativo e suxestivo, a súa función é a de baleirarse de maneira regular, igual que os outros dous. A idea é poder gozar a diario das vantaxes inmensas que o seu consumo leva: abundante fibra, graxas saudables, proteínas, variedade de vitaminas e minerais entre os que figuran o calcio, o magnesio, o potasio, o fósforo, a vitamina E e outras do complexo B. Ademais, xa é hora de quitarlles aos froitos secos a etiqueta de que son alimentos que engordan, porque non é verdade, como ben explica o dietista-nutricionista Xullo Basulto neste artigo.
