A época por excelencia das fresas e fresones vai de marzo a maio. Son unha froita moi estacional, dun sabor pronunciado, sobre todo, se se deixan madurar na mata. De forma habitual, cómense como sobremesa, limpas e enteiras ou troceadas e mesturadas con zume de laranxa, azucre ou nata, aínda que son froitas delicadas que poden empregarse para elaborar deliciosas e orixinais receitas, desde marmeladas e salsas ata aperitivos e guarnicións de pratos de carne ou de peixe.
Descubrir novas receitas con fresas
A fresa é unha froita de usos variados na cociña. Aínda que é costume consumila como sobremesa, serve tamén como ingrediente de receitas salgadas, ás cales proporciona un delicado sabor.
Para preparar as fresas como aperitivo salgado, se deslavan, quítaselles o talo, se trocean en cuartos e aderézanse cun chisco de sal e pementa recentemente moída. A mestura déixase repousar uns 5 minutos e sérvese a froita a modo de espetos, como entrante refrescante. Outra suxestión de entrante salgado con fresas consiste en trocearlas e acompañalas dun alimento que contraste o seu perfumado sabor, como unhas lonchas finas de xamón ibérico, salmón afumado ou anchoas en salgadura, entre outras. Esta combinación de alimentos pódese acompañar dunha ensalada de follas de leitugas variadas ou dunha base de tomate. Esta última proposta complementa o toque doce da fresa coa acidez do tomate.
As fresas como guarnición pódense cociñar cun pouco de aceite de oliva e un chisco de sal nunha tixola antiadherente. Unha vez salteadas, aromatízanse cun pouco de pementa recentemente moída, unhas follas de albahaca ou de menta ou unhas poliñas de tomiño. É unha combinación plena de sabor, que serve para acompañar a un magret ou confit de pato asado, un solombo á prancha ou pratos de consumo máis cotián, como uns filetes de pito ou unha carne en salsa. Tampouco se debe descoidar a mestura con peixes á prancha.
O correcto é lavar as fresas co talo verde baixo o chorro de auga, sen mergullalas, para que non absorban auga e resulten insípidas
Se a fresa non resulta saborosa, é fácil que se haxa recolleito pouco madura e, aínda que terminen de colorearse nas bandexas ou nas caixas, non desenvolven o seu sabor doce natural. Se é o caso, pódese extraer o máximo sabor doce destas froitas delicadas da seguinte maneira: unha vez deslavadas e troceadas, ponse a macerar cun chorrito de vinagre ou de zume de laranxa e se espolvorean cun pouco de azucre. Esta marinada fai resaltar aínda máis o sabor das fresas. As marinadas tamén se poden elaborar cun zume de froitas cun toque acedo, cun chorrito de viño tinto ou con cava ou champaña. O azucre pode ser moreno ou mascabado, para dar un toque exótico, e é posible agregar especias como a canela e uns granitos de pementa.
Fresas como sobremesa
As fresas consómense de forma común como sobremesa: troceadas ao natural, en zume , en macedonia ou en espeto mesturadas con outras froitas… Para elaborar un riquísimo granizado, unha vez limpas, as fresas conxélanse cun pouco de azucre e se trituran cunha batidora no momento de servir. Se a este granizado engádeselle un vaso de leite e un iogur, conséguese un saboroso batido natural. O sorbete de fresas aromatizado con menta tamén resulta refrescante como sobremesa ou para tomar entre horas.
Para o seu correcto consumo, débense lavar xusto no momento anterior a preparalas. O adecuado é deslavarlas, é dicir, lavalas o xusto baixo un pequeno chorro de auga, pero sen mergullalas, para que non absorban a auga e convértanse nunhas froitas insípidas. Unha vez deslavadas, quítaselles o talo verde e déixanse listas para calquera preparación, xa sexa para consumilas crúas ou cociñadas.
As fresas destacan principalmente polo contido en tres vitaminas: os folatos, a vitamina C e a provitamina A. Unha ración de 250 g de fresas prové a metade dos requirimentos diarios de folatos e esta vitamina está implicada en mecanismos de protección da saúde do corazón. Por iso, é recomendable comer fresas durante os meses que dura a súa tempada natural.
Á súa vez, con tan só 100 g de fresas, complétanse os requirimentos de vitamina C, que se estiman en 60 miligramos diarios. A vitamina C apenas se acumula no organismo, o que obriga a inxerila a diario a través da dieta. A súa deficiencia provoca cansazo, irritación e dor nas articulacións. Ademais, a vitamina C ten cualidade antioxidante, o que explica o carácter saudable das fresas.
