A obesidade abdominal leva riscos importantes para a saúde e comporta complicacións metabólicas, mesmo diabetes tipo 2. Segundo a Escola de Medicamento de Harvard, un perímetro de cintura excesivo supón un risco aumentado de infarto de miocardio, infarto cerebral, diabetes, disfunción eréctil e outras doenzas serias. Entre esta últimas figura o insomnio. Isto pódese mellorar ao perder eses quilos de máis localizados, xa que a barriga é unha perigosa “curva da felicidade”. A continuación incídese na importancia do descanso nocturno para a saúde, explícase como ter menos barriga favorece o soño e danse pautas para coidar o perímetro da cintura.
A importancia do descanso nocturno para a saúde
Durmir ben é importante para a saúde física e mental. E durmir mal (padecer alteracións ou trastornos do soño de forma crónica) aumenta o risco de hipertensión arterial, infartos (de corazón e cerebrais) e arritmias.
Os problemas para durmir ben son habituais nas persoas con obesidade. Entón, aos coñecidos riscos que confire o exceso de peso, hai que sumarlles os asociados a un mal descanso nocturno e á mala calidade do soño. Unha publicación sobre este tema da Escola de Medicamento de Harvard ofrece consellos sobre como mellorar o soño, á vez que alerta de que os estudos relacionan ás persoas que dormen menos e peor cunha diminución da saúde. De non pór remedio a estes trastornos, os danos para o organismo van desde as xa citadas enfermidades vasculares ata un maior número de infeccións, maior risco de diabetes tipo 2, depresión e, mesmo, mortalidade.
Menos barriga, mellor soño
Durmir ben é importante para a nosa saúde, pero como conseguilo? Hai múltiples técnicas e remedios, e mesmo medicamentos, algúns máis efectivos que outros e non todos sen efectos secundarios. Aínda que non sempre é sinxelo, parece que perder peso é unha das mellores estratexias para conseguir un mellor descanso nocturno.
Perder peso é unha das mellores estratexias para mellorar o descanso
En novembro de 2012, durante o congreso anual da Asociación Americana do Corazón, investigadores da Facultade de Medicina da Universidade John Hopkins presentaron os resultados dun estudo que confirma que perder peso mellora a calidade do soño. As 77 persoas que formaron parte da investigación (todas elas con exceso de peso e diagnosticadas de prediabetes ou de diabetes tipo 2) sometéronse a un programa de perda de peso. A metade delas só seguiu unha pauta alimentaria para baixar quilos, mentres que o outro 50%, ademais da dieta, someteuse a un programa de actividade física. Despois de seis meses, ambos os grupos perderon de media case sete quilos e reduciron nun 15% a graxa abdominal. Cando se lles preguntou polos problemas que declararan en relación ao soño (apneas, fatiga durante o día, insomnio, soño interrompido ou inquieto), os dous grupos mostraron, sen diferenzas entre eles, claros signos de melloría (ao redor dun 20%). Neste sentido, a redución de graxa abdominal mostrouse como o mellor precursor da melloría no soño, tanto en homes como en mulleres e para todas as idades.
A cintura: o risco mídese en centímetros
Para valorar o grao de risco asociado a unha cantidade excesiva de graxa abdominal, utilízase o perímetro da cintura. Estímanse parámetros de risco aumentado a partir de 102 centímetros (cm) en homes e 88 cm en mulleres, con independencia de se se padece sobrepeso ou obesidade. Por tanto, en caso de estar nesta situación (e sobre todo se existe ademais un exceso de peso), aconséllase porse en mans dun médico e dun dietista-nutricionista.
Cunha perda adecuada de peso, conseguirase diminuír a masa graxa excesiva do organismo e, por tanto, reducir o perímetro da cintura ata mellorar ou eliminar os riscos asociados ao exceso de peso e á acumulación de graxa abdominal.
Non se pode esquecer que as pautas dietéticas deben ser individualizadas, así como os obxectivos de perda de peso. Ademais do consello dietético, é necesario un plan de actividade física e soporte psicolóxico para conseguir a modificación da conduta. En determinadas circunstancias, pode valorarse o uso da farmacoterapia e a cirurxía, sempre baixo supervisión médica.
