Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Trazos distintivos da produción ecolóxica

Un novo estudo apunta que os tomates ecolóxicos son máis nutritivos que os convencionais polo seu nivel máis elevado de flavonoides
Por Marta Chavarrías 18 de Setembro de 2007

Expertos estadounidenses reavivan de novo a eterna discusión entre alimentos ecolóxicos e convencionais. E agora fano asegurando que os tomates que se producen baixo condicións acordes coa produción ecolóxica son máis nutritivos que os que non seguen estas pautas. Segundo o estudo, realizado por expertos da Universidade de California e da Universidade de Minnesota, os niveis de flavonoides, compostos naturais que se atopan en plantas e alimentos de orixe vexetal e aos que se lles atribúen propiedades beneficiosas para a saúde humana, atopados nos tomates ecolóxicos son ata un 97% máis altos que os dos tomates producidos de forma convencional. A tese coincide cos datos que reflicten un aumento, nos últimos anos, do consumo deste tipo de alimentos e coa publicación de análise que, a pesar de non atopar diferenzas destacables entre ambos os cultivos, si recoñecen certas apreciacións nalgúns casos.

Os niveis de quercetina e kaempferol, dous dos flavonoides con máis presenza en vexetais, son moito máis elevados nos tomates ecolóxicos que nos convencionais, nun 79% e un 97% respectivamente. Estas son as conclusións de dez anos de observación (de 1994 a 2004) dun estudo estadounidense publicado na revista “Journal of Agriculture and Food Chemistry”. Baixo a dirección da Universidade de California, a investigación baseouse en tomates cultivados en terra biolóxica, o que significa que as doses de fertilizantes foron moi reducidas.

A pesar de que xa se probaron análise como este en cenorias e trigo, os resultados difiren dos tomates xa que as diferenzas entre cultivos ecolóxicos e convencionais foron insignificantes. Pero agora, a realidade foi outra, e a comparativa entre ambos os tipos de tomates si evidenciou diferenzas, que responden, segundo os responsables do estudo, á «sobrefertilización» das plantas convencionais.

Os flavonoides, considerados un tipo de antioxidantes, prodúcense como mecanismo de defensa da planta provocado por unha deficiencia de nutrientes. Un dos principais papeis que exercen estas sustancias é a de axudar á planta a reparar danos e protexelas de enfermidades. Ademais, numerosos estudos aseguran que contribúen á redución do risco de sufrir enfermidades cardiovasculares, demencia e algúns tipos de análises.

Tamén os kiwis

Expertos estadounidenses destacan a superioridade da capacidade antioxidante de tomates e kiwis ecolóxicos

Na mesma liña maniféstase outro estudo, publicado esta vez en Journal of the Science of Food and Agricultura, sobre a superioridade nutricional dos kiwis ecolóxicos fronte aos convencionais. Baixo as mesmas condicións de cultivo, os dous tipos de produción dan dous tipos de froitos: os niveis de vitamina C e de fenólicos, un tipo de flavonoides aos que se lles atribúen propiedades anticanceríxenos, son máis altos para os ecolóxicos.

Para os responsables do estudo, da Universidade de California, un dos motivos que explicaría estes niveis é que o uso de pesticidas reduce, e mesmo pode chegar a interromper, a produción destas sustancias, que actúan como mecanismo de defensa da planta. A investigación dá conta ademais de que este tipo de kiwis ten unha capacidade antioxidante maior que o convencionais.

Beneficios en cuestión

A cuestión sobre se un alimento ecolóxico é máis nutritivo que un alimento convencional non é nova. De feito expón controversia entre distintos sectores. O pasado mes de xuño, unha revisión realizada pola British Nutrition Foundation puña en dúbida que a alimentación ecolóxica sexa máis nutritiva que calquera outra. Desde un punto de vista ambiental, os cultivos ecolóxicos si poderían ter certos beneficios, debido sobre todo a que non usan fertilizantes nin pesticidas artificiais e outros recursos máis sustentables co medio ambiente, como a rotación de cultivos.

Con todo, desde unha perspectiva alimenticia, os expertos británicos aseguran que «non existen suficientes evidencias científicas que corroboren a súa superioridade nutricional».Todo iso a pesar das conclusións de numerosos estudos segundo os cales, por exemplo, as patacas ecolóxicas conteñen máis cantidade de vitamina C que as convencionais, ou que o leite ecolóxico contén niveis máis altos de betacaroteno ou vitamina E.

A pesar de recoñecer estes resultados, a revisión británica puntualiza que son necesarias novas investigacións para determinar, por exemplo, se existen diferenzas entre outro tipo de alimentos, como peixe, carne e outros produtos animais. A necesidade esténdese, ademais, á área dos fitoquímicos, como flavonoides e carotenoides, de forma especial para dotar de base científica os efectos beneficiosos que se lles atribúen.

A ALTERNATIVA ECOLÓXICA EN CIFRAS

Img ecoA valoración dos consumidores dos alimentos ecolóxicos mellora ano tras ano. Así o corrobora un estudo publicado en Journal of the Science of Food and Agricultura, segundo o cal desde 2003 o mercado ecolóxico aumenta un 19% cada ano. Este ascenso non se debe tanto á valoración nutricional que os consumidores dan a este tipo de produtos senón máis ben ás preocupacións, segundo o estudo, por cuestións ambientais, o uso de pesticidas ou o benestar dos animais.

O maior crecemento deste tipo de produción produciuse sobre todo en EEUU e a Unión Europea, segundo datos do Instituto de Investigación de Agricultura Ecolóxica (FiBL, nas súas siglas inglesas) e da Fundación para o Cultivo Ecolóxico (SOL). En chan estadounidense o cultivo ecolóxico ocupa xa máis de 400.000 hectáreas e nalgúns países europeos como Italia a cifra sitúase en máis de 110.000 hectáreas.

De todos os países, Australia continúa sendo o que ten unha superficie ecolóxica certificada máis grande, con 11,8 millóns de hectáreas, seguido de Arxentina (3,1 millóns), China (2,3 millóns) e EEUU (1,6 millóns). Alemaña ocupa o sétimo lugar. A zona con máis superficie ecolóxica cultivada concéntrase en Oceanía (39%), seguida da UE (23%) e América Latina (19%).