Fállalas constitúen un festexo cunha enorme tradición na cidade de Valencia e en numerosas poboacións da Comunidade Valenciana. Todas as súas rúas congregan a multitude de turistas que aproveitan a ocasión para degustar a excelente gastronomía que ofrece a cidade do Turia.
Este ano, e como manda a tradición, a Fallera Maior de Valencia deu paso ás “primeiras mascletàs” que dan o pistoletazo de saída a Fállalas 2006 que terminan o 19 de marzo.
A orixe deste festexo asóciase á actividade dos gremios valencianos do S. XVI. As primeiras fogueiras facíanas o gremio de carpinteiros coincidindo coa festividade de San José, patrón dos carpinteiros. Actualmente Fállalas convertéronse nunha festa de interese internacional cunha gran afluencia de turistas. Para que todo estea listo nesas datas; artesáns, escultores, pintores e outros moitos profesionais traballan durante meses na construción dos seus monumentos.
Valencia prepárase para a festa
Xa desde o día 1 de marzo, Valencia convértese nun espectáculo de petardos e fogos artificiais chamado mascletàs, que se lanzan Ftodos os días ás 14:00 horas desde a Praza do Concello. Mentres tanto cada congregación ultima os retoques para pór a punto as construcións que confeccionaron durante moitos meses antes.Unha vez iniciada a festa, as falleras vístense con traxes típicos para pasear pola cidade. Un acto importante nas festas son os fogos artificiais que se lanzan cada noite na antiga canle do río Turia á altura do paseo da Alameda. E como non a exposición de Fállalas e bonecos que embelecen a cidade para o goce de todas as persoas que se achegan a velas.
Fállalas que adornan a cidade
Fállalas (Falles en valenciano) baséanse na construción de figuras e elementos variados dotados de carácter satírico sobre temas da actualidade e exponse polas rúas e prazas da cidade. Esta tradición realízase en numerosas poboacións de toda a comunidade valenciana e especialmente na cidade de Valencia. Fállalas componse de figuras de diversos materiais por exemplo cartón pedra sostidas por unha armazón de madeira ou polietileno. Van acompañadas de carteis que explican o significado de cada escena, nos que nunca falta o sentido crítico e satírico. Adoitan ter unha altura importante, algunhas delas alcanzan os 30 metros de altura. De menor tamaño son fállalas dos nenos que tamén constrúen as súas figuras cun toque infantil.
Fállalas instálanse nas rúas a noite do 15 de marzo, o día da plantà (o alzamento). Todas as Fallas clasificadas en categorías entran a concurso e elíxese a mellor falla. Ao redor de cada falla exponse os bonecos ou ninots, figuras máis pequenas que representan o mesmo tema de fállaa correspondente. Na medianoite do 19 de Marzo, día de San José, estas construcións quéimanse formando enormes fogueiras na cidade. Este acto recibe o nome da cremà. Só o mellor boneco, ninot indultat (boneco indultado), sálvase da fogueira. A festa termina cando se queima a última falla situada no concello.
O arroz e as laranxas, representantes da gastronomía valenciana
O arroz, e máis ben, a paella é o emblema por excelencia da cociña valenciana. A diversidade de ingredientes que poden acompañar a un arroz, fai que a paella se adapte a todo tipo de gustos. Con coello, pito, marisco, peixe ou verduras, todas elas posúen un sabor que só se pode degustar en Valencia, onde as xenuínas paellas prepáranse con lume de leña.
Falar de arroz en Valencia, non só é falar de paella, xa que o arroz é protagonista doutros tantos pratos tipicamente valencianos. Entre eles o arroz a banda, un prato de pescadores elaborado con caldo de peixe e gambas; o arroz negro, cociñado con luras na súa tinta; o arroz ao forno, un arroz seco preparado ao forno en cazuela de barro que se acompaña con carne de porco, garavanzos, patacas, tomate e allos; ou o rossejat, un prato de arroz ou pasta gratinado ao forno. Se o prato de arroz acompáñase dunha ensalada elaborada con produtos da horta valenciana, poderase gozar dun menú saudable e delicioso.
E como alimento propiamente valenciano non podemos esquecer ás laranxas, típicas da horta valenciana e que resultan exquisitas para tomar como froita fresca. Con elas elabórase unha bebida típica da zona, a auga de valencia, unha bebida suave e moi refrescante que se elabora con zume de laranxa e cava.
Valencia dispón tamén de moitos outros pratos oriúndos da zona. A fideuá é xunto á paella, un dos pratos máis coñecidos da gastronomía valenciana no que se substitúe o arroz pola pasta (un tipo de fideos curtos e grosos), e prepárase e presenta coma se fose unha paella.Unha salsa característica é o all i pebre, utilízase para acompañar peixes e algunhas carnes. E os pratos de verdura tamén supoñen unha alternativa de calidade, posto que un prato de verduras á prancha pode resultar un entrante ou un primeiro prato exquisito. Para terminar a comida con sobremesas doces, os máis recoñecidos son as empanadillas de boniato, o arnadí -un doce de cabaza- ou os “panquemados”, típicos doces de pan esponjoso que se adoitan tomar en Semana Santa.
Se visita Valencia en Fallas, ademais de gozar de todos os actos animámoslle a degustar a súa gastronomía, coa que se pode sorprender gratamente. Bones festes i bon profit!
