Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Zumes de verduras: como preparalos e que propiedades teñen

Os mollos vexetais teñen propiedades moi beneficiosas para a saúde, se se acerta coa combinación de verduras e hortalizas e co momento idóneo para bebelos
Por Maite Zudaire 2 de Agosto de 2012
Img zumo lechuga hd
Imagen: jules:stonesoup

Os zumes non só son de froitas. Unha combinación ben escollida de vexetais permítenos facer mollos ou licuados de verduras nos que, ademais de probar uns sabores sorprendentes, aprovéitanse ao máximo as súas cualidades. As hortalizas pódense mesturar segundo gustos e preferencias, pero convén saber que hai combinacións mellores e máis acertadas, así como momentos idóneos para degustalas. Neste artigo proponse as mellores combinacións de verduras (coas cores como guía), ideas para os zumes e suxestións dos mellores momentos para tomalos e como aderezalos.

As mellores combinacións: guía de cores para zumes de verduras

A cor dun prato é a primeira sensación que se percibe. Xunto co aroma, inflúe de maneira case determinante na súa apetencia, mesmo sen probalo. Nos vexetais, a cor tamén representa a presenza de compostos (como clorofilas, carotenoides, antocianinas ou licopeno), moi interesantes polo seu potencial antioxidante, preventivo de enfermidades. Ao iniciarse nos zumes de hortalizas, é posible guiarse polas preferencias do sabor, sen deixar de lado o seu aspecto máis saudable e nutritivo.

Zumes verdes

Img
Imaxe: CONSUMER EROSKI

As verduras de elección son as de folla verde, como leitugas, escarolas, endibias, acelgas, berros, pepino, apio ou espinacas, aderezadas con perexil fresco picado ou en mollo. A mestura con mazá é idónea, xa que esta froita ten boa sinerxía nutritiva coas verduras verdes e proporciona ao zume un agradable e agradecido gusto doce.

Convén non mesturar estas verduras con lácteos (leite, quesitos ou nata), ingredientes tan habituais nas receitas de cremas de verduras, co fin de aproveitar ao máximo a absorción do ferro vexetal, dado que o calcio dos lácteos interfere na asimilación do ferro das verduras. Este grupo de vexetais reúne entre o seu nutrientes ferro, magnesio, folatos, potasio, clorofila e vitamina K, o cal determina o seu particular interese nutricional.

Nalgúns foros de Internet ou folletos impresos suxírese tomar este tipo de mollos verdes para queimar graxa, aínda que tal indicación non ten fundamento dietético nin médico. En cambio, estes zumes si poden axudar a eliminar líquidos e aliviar a hinchazón de pernas, tan incómoda en caso de retención de líquidos, pero non a graxa.

Algunhas propostas: espinacas, perexil picado, apio e mazás; leitugas, endibias, pepino, limón e mazás; pepino, limón e mazá con ou sen aguacate…

  • Indicados en: anemias, doenzas de fígado, retención de líquidos e contracturas, así como para o coidado da saúde dos ósos.

Zumes de hortalizas laranxas

Img zumver1
Imaxe: CONSUMER EROSKI

As cenorias son as hortalizas que marcan a cor laranxa dos mollos aos que se engaden como ingrediente principal. É o caso do zume de cenoria con tomate ou pepino, que mantén a cor laranxa. Tamén a cabaza, só que esta se ha de cociñar primeiro para facela comestible e dixestiva.

En ocasións, a cor laranxa non se aprecia tanto porque está enmascarado pola clorofila das verduras verdes engadidas, como no mollo de hortalizas, que ademais contén leituga, pemento verde, apio e mazás. A riqueza en beta-caroteno (antioxidante), que o organismo transforma en vitamina A se o necesita, determina o valor nutricional destes zumes e diferéncialles doutros, como para recomendalo en determinados trastornos.

  • Indicados para: coidar a saúde ocular, alimentar, coidar e mellorar o estado da pel e das mucosas (sequedad, irritacións, chagas), mellorar as doenzas da boca (aftas bucais, feridas nas comisuras dos beizos), molestias, ardores e procesos inflamatorios no esófago.

Licuados de cor vermella

Img zumver2
Imaxe: CONSUMER EROSKI

O tomate e a remolacha son as hortalizas protagonistas. O seu contido en vitamina C, folatos, potasio, magnesio, provitamina A e compostos antioxidantes, como o licopeno e os antocianinas (abundantes na remolacha, á que dá a cor vermella intenso-morado característico), explican a bondade deste tipo de licuados para a saúde do sangue e do sistema cardiovascular. Con todo, o consumo frecuente de tomate, pola súa particular composición, non resulta indicado en persoas sensibles que sofren doenzas articulares.

Sirvan estas receitas para deleitarse: un refrescante zume de tomate, pepino e limón; un mollo doce de tomate ou de remolacha con cenoria; a modo de sopa fría ou de granizado ao toque de pementa.

  • Indicados en: dislipemias (colesterol e/ou triglicéridos elevados), trastornos cardiovasculares, hipertensión arterial, procesos dexenerativos e, en xeral, para depurar e mellorar a calidade do sangue.

Zumes de verduras, doces ou salgados?

O zume pode ser salgado, se se adereza con allo, aceite e sal ou ben con pementas ou outras especias, ou doce, se só leva a mestura de vexetais e froitas. De feito, o sabor doce dos mollos de hortalizas provén da mezcolanza con froitas coas que congenian, como a mazá coa cenoria. Engadir zume de laranxa ao de cenorias ou aventurarse cun de tomate e sandía, permite probar sabores que non se intúen, pero que resultan moi agradables e refrescantes, idóneos para o verán.

Mollos de verduras: en que momento tomalos

O mellor momento para tomar os zumes de hortalizas é entre horas, a modo de aperitivo ou de tentempié refrescante. Desta forma, a densidade nutritiva da mestura de vexetais -que non é moita en cantidade, pero si en variedade e calidade-, aprovéitase ao máximo. Entre o 80% e o 90% do volume das froitas é auga.

Seguido do zume, se apetece, pódese comer unha froita rica en vitamina C, como un tazón de fresas, un anaco de melón, unha laranxa ou piña. Deste xeito, duplícase ou triplica a absorción orgánica do ferro dos mollos vexetais, en particular, das verduras verdes.

Coidado cos aderezos no zume vexetal

Os aderezos que se engaden ao zume de hortalizas para facelo máis dixestivo (como un toque de mollo de limón, un chorrito de aceite virxe extra ou un toque de pementa), poden complementar e enriquecer a fórmula, ou todo o contrario: desvirtuala por completo e restarlle todo o seu interese nutricional. Un punto de sal é interesante para equilibrar o elevado achegue de potasio dos vexetais.

O problema é facer un abuso deste condimento, ser esaxerado cos vinagres ou engadir crema de leite, leite ou iogur a estas preparacións vexetais. Canto máis natural sexa o zume e menos condimentos leve, máis saudable resultará e máis se apreciará o sabor orixinal.