Este artículo ha sido traducido por un sistema de traducción automática. Más información, aquí.
Test: estou preparada para ser nai?
Antes do embarazo, convén exporse algunhas preguntas para saber se é o momento oportuno
- Autor: Por CRISTIAN VÁZQUEZ
- Data de publicación: Mércores, 13 de Febreiro de 2013
Estou preparada para ser nai? A decisión non pode ser tomada a treo: un neno modifica de forma radical a vida dunha muller e a súa parella. Este artigo ofrece dez preguntas, en forma de test, que convén responder con sinceridade antes de atreverse a dar o paso.
O nacemento dun fillo -sobre todo, o primeiro- cambia para sempre a vida dunha persoa. Haberá cousas que pospor: certas saídas, algunhas actividades profesionais, afeccións, etc. Hai que valorar se o que se perde é menor ao que se gaña coa chegada dun bebé.
É conveniente telo claro desde o principio, sobre todo, as persoas moi envorcadas coas súas carreiras profesionais ou que dedican moito tempo aos seus proxectos persoais.
O embarazo é unha etapa moi intensa para a muller. E, cando existe unha parella, tamén o é para a segunda parte implicada. Haberá momentos bonitos pero, tamén, outros non tan agradables.
Estes meses están caracterizados por síntomas como náuseas e vómitos, mareos, cansazo soño, hinchazón de abdome e peitos, dores lumbares, etc.
Para evitar pasalo mal despois, convén concienciarse canto antes do que esta etapa supón.
Parece unha obviedad, pero non está de máis lembralo. Os puntos negativos que se padecen ao longo de nove meses non o son todo: conclúen cun parto.
Non se trata de ter medo ao parto: o 6 % das embarazadas padecen tocofobia, un temor irracional e obsesivo ao momento do nacemento, e o 13 % das que non tiveron fillos prefire pospor e, mesmo, evitar o embarazo por este motivo.
Con todo, si hai que pensar sobre o que o parto, sexa natural ou por cesárea, implica.
O embarazo pode levar problemas para as mulleres con sobrepeso. Ademais, durante a xestación, hai que evitar o tabaco e as bebidas alcohólicas ou que conteñen cafeína.
Convén esquecerse dos baños quentes e as saunas e do exercicio físico de alto impacto, é dicir, deportes que impliquen sacudidas bruscas, saltos ou carga de obxectos pesados.
Tamén hai limitacións na alimentación da embarazada: carnes crúas, embutidos, peixe azul, etc.
Para algunhas mulleres estas restricións non representan un problema, pero si para outras, que deberán exporse se están dispostas a aceptalas.
Moitas mulleres, sobre todo a partir dos 30 anos, son vítimas da presión social da súa contorna, que as pode tratar de empuxar a ser nais.
Segundo Diane L. Dell e Suzan Erem, autoras do libro ‘Realmente quero ter fillos?’, se unha muller ten a sensación de estar baixo presión, debe pensarllo dúas veces. Hai que estar segura de que non se toma a decisión “pola presión da familia ou dos amigos”, sinalan Dell e Erem.
A chegada dun fillo modifica para sempre a vida non só da muller, senón tamén da parella. Moitas atravesan crise e algunhas mesmo derivan na ruptura.
A psicóloga perinatal Anainés Cazador advirte de que “os primeiros meses do bebé son complicados” para a relación da parella. Neses momentos, a comunicación e o apoio mutuo son fundamentais.
Un proverbio africano moi coñecido afirma que “para criar a un neno fai falta a tribo enteira”. Aínda que hai parellas que o fan sen axuda (ou con moi pouca), ter preto á familia ou a persoas de moita confianza é unha axuda valiosa.
Non se trata de que o diñeiro sobre. Tampouco é necesario comprar todos os artigos para bebés e nenos dispoñibles no mercado. Pero si hai que procurar, polo menos, unha mínima estabilidade.
Doutro xeito, non só será difícil asumir os gastos económicos que xera a chegada dun fillo, senón que, ademais, o embarazo verase tinguido de angustias e preocupacións relacionadas con este tema.
A franxa de idade de maior fertilidade nas mulleres vai desde os 18 ata os 25 anos. Tras os 30, a fertilidade cae.
Con todo, a idade media para ter un fillo é de 32 anos en España, segundo datos de 2011 do Instituto Nacional de Estatística.
Lograr un embarazo á primeira non é sinxelo. O xinecólogo Isidoro Bruna explica que o 85% das parellas conségueo no prazo dun ano.
Hai que entender, ademais, que se pode formar parte desa minoría á que, por diversos motivos, cústalle máis lograr a fecundación. Convén, por tanto, non perder a calma.
