O obxectivo? Ter un fillo. O camiño? O máis sinxelo e económico. Grazas á fecundación in vitro “suave”, tamén coñecida como miniFIV, microFIV ou softFIV, moitas parellas con problemas de fertilidade poden alcanzar o seu soño de ser pais cunha técnica máis simple, con menor medicación e un custo menos elevado que o da FIV tradicional. Neste artigo respóndense as preguntas máis frecuentes sobre este tratamento: que é a miniFIV, como é o procedemento, por que é máis económico, quen pode optar por este tratamento e cales son as súas vantaxes e desvantaxes.
Reprodución asistida: que é a miniFIV?
Cada ano preto de 28.000 mulleres, segundo o rexistro da Sociedade Española de Fertilidade (SEF), sométense en España a unha fecundación in vitro, unha técnica de reprodución asistida que consiste en extraer os óvulos do útero feminino e volver implantalos, unha vez fecundados no exterior.
O obxectivo da miniFIV é conseguir menos óvulos pero de maior calidade
Para lograr o éxito deste tratamento na súa forma convencional, requírese dun intenso procedemento de estimulación ovárica para obter o maior número de óvulos posible (entre 10 e 12).
Hoxe en día, con todo, hai unha alternativa: FIV suave ou miniFIV, un tratamento idéntico ao tradicional, excepto no protocolo de estimulación ovárica, que neste caso é moito menos complexo porque o obxectivo é conseguir tan só entre dous e tres óvulos de calidade.
Como funciona a microFIV?
A FIV tradicional pódese prolongar durante dous meses e precisa un tratamento hormonal moi pesado “con inxeccións diarias durante dúas semanas”, apunta Vitoria Verdú, xinecóloga especializada en reprodución asistida.
Pola contra, na FIV suave aprovéitase o ciclo menstrual natural da muller e “utilízanse só dúas ou tres inxeccións de baixa dose hormonal, combinadas coa toma de medicamentos orais”.
A partir da finalización da estimulación ovárica, o tratamento é idéntico en ambos os casos. Mediante unha punción extráense os óvulos do útero feminino, selecciónanse os de maior calidade e se fecundan co esperma da parella ou do doante. Ao final, transfírense os embrións para que se inicie o embarazo.
Por que é máis económica a miniFIV?
O custo da medicación hormonal, un dos máis elevados do tratamento, redúcese de forma significativa na miniFIVO tratamento de reprodución coa FIV suave adoita resultar menos custoso que o tradicional. Mentres que a FIV convencional pode ter un prezo de ao redor de 3.000 euros, a microFIV oscila entre os 1.500 e os 2.000 euros. A razón principal é que o custo da medicación hormonal, un dos máis elevados do tratamento, redúcese de forma significativa.
Por outra banda, os gastos do tratamento no laboratorio dos óvulos extraídos diminúen de maneira considerable porque se obteñen menos ovocitos. Do mesmo xeito, ao ser menos óvulos, “elimínase o custo da criopreservación dos embrións“, sinalan esta experta. Ao dispor só de dous ou tres óvulos, a probabilidade de que existan embrións viables que non se transfiran redúcese.
Quen pode optar por este tratamento de infertilidade?
Nun principio, a FIV suave pode ser unha alternativa para calquera muller que queira someterse ao tratamento, con todo, non en todas resultará igual de eficaz. Os especialistas do Instituto Bernabeu recomendan sobre todo esta técnica ás candidatas menores de 35 anos que posúan unha boa reserva ovárica, posto que a resposta á estimulación máis suave ten máis garantías de éxito.
Por outra banda, aconséllase a microFIV ás mulleres que en anteriores tratamentos de fertilidade obtivesen coa medicación unha resposta ovárica esaxerada e, en consecuencia, teñan risco de padecer a denominada síndrome de hiperestimulación ovárica. Esta complicación pode afectar ata a un 10% das mulleres que reciben tratamento para unha FIV, segundo a Sociedade Española de Fertilidade.
Cales son as vantaxes e desvantaxes da miniFIV?
As principais vantaxes da miniFIV son o seu custo máis reducido e a maior sinxeleza do tratamento. A dose menor de fármacos que se administra á muller diminúe os efectos secundarios da estimulación ovárica e, ademais, a tensión que se asocia a este procedemento.
Así mesmo, algúns estudos conclúen que se o tratamento falla, o impacto psicolóxico sobre a parella é menor e, por tanto, a taxa de abandono tras un intento errado é tamén inferior.
En canto ás desvantaxes, hai que destacar que coa miniFIV as posibilidades de obter un embrión de calidade son máis reducidas, porque se extrae un menor número de óvulos. Isto impide, tamén, que se poidan criopreservar ovocitos para un tratamento futuro, no caso de que o primeiro falle. No entanto, cando a miniFIV practícase nas candidatas indicadas polos especialistas, a taxa de xestación é similar á FIV convencional.
