Cando unha muller perde un bebé durante a xestación, todas as atencións céntranse nela. Pero, que ocorre co pai? Aínda que dunha forma diferente que a nai, o home tamén debe superar o duelo da perda. Para mitigar o impacto emocional do aborto é preciso comprender os seus sentimentos, reforzar o vínculo coa súa parella e permitirlle expresar a súa dor. Tamén resulta efectivo para recuperarse e sentirse mellor informarse e buscar axuda profesional.
Os sentimentos do home tras o aborto
O home, a diferenza da muller, non experimenta os cambios físicos que se producen co embarazo. Pero si é partícipe do estado emocional que acompaña á xestación: comparte a ilusión por ter un fillo, a emoción de observar a súa imaxe e evolución nos controis ecográficos.
Vivir coa muller os primeiros movementos do bebé no ventre son experiencias que intensifican e reforzan o apego do pai co pequeno que está por nacer.
Tras o aborto, o vínculo creado entre o pai e o fillo esperado parece esquecerse
Con todo, ante unha perdida gestacional, este vínculo entre pai e fillo parece esquecerse. Pero o home necesita que se lle inclúa como afectado, segundo destacan algúns estudos, ademais de que a súa dor e sentimentos sexan comprendidos polos demais.
O home necesita reforzar o vínculo coa parella
O que máis reconforta e axuda ao pai que sofre unha perda gestacional é poder manter unha boa relación coa súa parella. Así o conclúe a investigación ‘A experiencia dos pais ao perder un fillo antes de nacer‘, (‘Fathers’ experience of losing a child before birth’), realizada por especialistas do Hospital de Elvsborg, en Suecia.
Compartir a dor e falar do que senten é esencial para recuperar a proximidade e intimidade coa parella despois do aborto. Ademais, “é unha medida aconsellable para que o home supere o duelo”, apunta a terapeuta Mónica Álvarez. “A implicación de parella -apunta- facilita que o home asuma a perda”.
Permitirlle expresar a súa dor
Despois do aborto, o home centra os seus esforzos en coidar e consolar á muller e en tentar que se recupere. Esta actitude provoca que deixe de lado o seu proceso de duelo individual e oculte a súa dor aos demais.‘Impacto psicolóxico nos pais ante a morte fetal no embarazo’ (‘Psychological impact of stillbirth on fathers in the subsequent pregnancy‘) é unha investigación dirixida pola doutora Penelope Turton, da Universidade St George de Londres. Nela sinala que os homes ven obrigados a adoptar o rol e actitude que o ámbito social outórgalles, é dicir, apoiar á súa parella e mostrarse forte ante ela.
O home necesita tamén que a súa contorna lle axude a expresar a súa dorEste modo de proceder pode ser contraproducente e atrasar a recuperación do home. Por iso, é recomendable que a contorna máis próxima (amigos e familiares) axude ao pai a expresar a súa dor e ínstelle a falar e compartir os seus sentimentos para que o duelo asimílese ao seu debido tempo.
A axuda profesional pode ser moi efectiva para que, tanto o home como a muller, superen o seu proceso de duelo tras a perda dun bebé. Segundo o estudo da doutora Penelope Turton, case a metade dos pais participantes na súa investigación buscaron a asistencia de profesionais da saúde para superar a súa dor.
Tamén se pode atopar apoio en grupos de pais e nais que pasaron polo mesmo proceso, así como en foros ou comunidades en liña nos que compartir a experiencia.
A lectura de libros especializados na perda gestacional e a recompilación doutras informacións sobre este tipo de duelo resulta tamén de gran axuda. Son un apoio para que o home entenda o que lle ocorre e como superalo.
