Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.

• Autor: Por Laura Caorsi
• Data de publicación: Xoves, 20deOutubrode2011

Preparativos necesarios

É importante que todo o proceso efectúese nun ambiente cómodo e agradable, con obxectos que lembren ao bebé para que se produza oxitocina, a hormona que estimula a eyección de leite.

Antes da extracción, é aconsellable realizar unha masaxe suave sobre o peito, que pode efectuarse de dúas formas:

• Presionándoo cunha toalla mollada en auga quente, que se desprazará cara á areola.
• Comprimíndoo entre dúas mans, tratando de empuxar o seu contido cara á areola, primeiro en sentido vertical e logo, horizontal.

En todo caso, a masaxe sempre ha de ser suave e non debe causar ningunha dor nin arroibar a pel. Por iso, moitos profesionais recomendan utilizar só as puntas dos dedos e non as mans, presionar con eles o peito con movementos circulares, achegándose en espiral cara á areola de forma similar á que se emprega para o auto-exame dos peitos.

Algunhas nais empezan por porse unhas compresas ou darse un baño en auga quente, durante o que se dan a masaxe.

Extracción manual

En xeral, é tan eficaz como o sacaleches e, ademais, é o método que habitualmente se emprega en extraccións imprevistas, de modo que é conveniente coñecer a técnica.

• Comodamente sentada e un pouco inclinada cara a adiante, cóllese o peito coa xema dos dedos, colocando o pulgar arriba e os dous primeiros dedos debaixo, a uns 3 centímetros da mamila, que é onde se achan as dilataciones dos condutos (seos galactóforos) onde se acumula o leite. Aínda que esa distancia adoita coincidir co bordo da areola, o seu tamaño é moi variable, polo que non é unha referencia válida.
• Empúxase entón cara atrás (cara ao tórax) e logo comprímese o peito entre os dedos, e sen soltalos móvese a man cara a adiante, “ordeñando” o leite cara á mamila, sen deslizar os dedos sobre a pel.



• Este movemento vaise repetindo de forma rítmica (colocar os dedos, empuxar cara atrás, apertar cara a adiante), tal como faría o bebé, sen estirar nin refregar o peito, senón comprimíndoo cun movemento ondulante.
• Desde a primeira posición, en que os dedos se colocaban arriba (ás 12 do reloxo) e abaixo (ás 6), débese logo rotar para ir espremendo os seos galactóforos de todos os cuadrantes.
• Coa experiencia, algunhas nais son capaces de gañar tempo baleirándose os dous peitos á vez.

Uso do sacaleches

Hai sacaleches manuais e eléctricos, e entre estes últimos, hainos portátiles, con batería incorporada.

• Cando se pretende obter leite de forma frecuente e prolongada, os máis adecuados son os eléctricos, que funcionan por succión intermitente. Algúns equipos permiten a extracción simultánea de ambos os peitos.
• Tamén son necesarios uns conos do tamaño adecuado para adaptarse a cada peito.
• Hai que lavarse ben as mans antes de montar o equipo e non tocar as partes que estarán en contacto co leite.
• Tras humedecer con auga morna os bordos das copas, para obter unha adaptación máis hermética, aplicalo ao peito e facer funcionar o aparello.
• Nos eléctricos débese empezar pola menor intensidade de succión e aumentar gradualmente tanto como sexa posible sen sentir malestar.
• O leite pode tardar un ou dous minutos en empezar a saír.
• Convén comprobar periodicamente a correcta adaptación da copa, observando os movementos rítmicos que debe facer a mamila.
• Nunha sesión non deben excederse os 20 minutos para cada peito.
• Existen uns pequenos cuencos que se colocan entre o peito e o sujetador, para non desperdiciar o leite que adoita saír por unha banda cando se está obtendo do outro.
• Ao acabar, é importante desmontar e lavar enseguida o aparello seguindo as instrucións do fabricante. As partes que deban ferverse, hai que mantelas tapadas na mesma cazuela ata o seguinte uso.