Hai distintas (e numerosas) circunstancias en que é necesario que a nai se extraia ela mesma o leite, xa sexa por medio de masaxes ou cun dispositivo manual ou eléctrico. Por exemplo, antes da toma, cando o peito está tan tenso que o bebé non pode collerse. Ou tamén, despois das tomas, nos casos de mastitis e conxestión mamaria. Outras razóns para facelo poden ser: alimentar a un recentemente nado que non é capaz de mamar por si só, manter unha reserva conxelada que permita á nai ausentarse sen temor a regresar tarde, que se desexe seguir dando leite materno ao incorporarse ao traballo, ou manter a produción de leite durante as interrupcións temporais da lactación.
Preparativos necesarios
É importante que todo o proceso efectúese nun ambiente cómodo e agradable, con obxectos que lembren ao bebé para que se produza oxitocina, a hormona que estimula a eyección de leite.
Antes da extracción, é aconsellable realizar unha masaxe suave sobre o peito, que pode efectuarse de dúas formas:
- Presionándoo cunha toalla mollada en auga quente, que se desprazará cara á areola.
- Comprimíndoo entre dúas mans, tratando de empuxar o seu contido cara á areola, primeiro en sentido vertical e logo, horizontal.
En todo caso, a masaxe sempre ha de ser suave e non debe causar ningunha dor nin arroibar a pel. Por iso, moitos profesionais recomendan utilizar só as puntas dos dedos e non as mans, presionar con eles o peito con movementos circulares, achegándose en espiral cara á areola de forma similar á que se emprega para o auto-exame dos peitos.
Algunhas nais empezan por porse unhas compresas ou darse un baño en auga quente, durante o que se dan a masaxe.
Extracción manual
En xeral, é tan eficaz como o sacaleches e, ademais, é o método que habitualmente se emprega en extraccións imprevistas, de modo que é conveniente coñecer a técnica.
- Comodamente sentada e un pouco inclinada cara a adiante, cóllese o peito coa xema dos dedos, colocando o pulgar arriba e os dous primeiros dedos debaixo, a uns 3 centímetros da mamila, que é onde se achan as dilataciones dos condutos (seos galactóforos) onde se acumula o leite. Aínda que esa distancia adoita coincidir co bordo da areola, o seu tamaño é moi variable, polo que non é unha referencia válida.
- Empúxase entón cara atrás (cara ao tórax) e logo comprímese o peito entre os dedos, e sen soltalos móvese a man cara a adiante, “ordeñando” o leite cara á mamila, sen deslizar os dedos sobre a pel.
- Este movemento vaise repetindo de forma rítmica (colocar os dedos, empuxar cara atrás, apertar cara a adiante), tal como faría o bebé, sen estirar nin refregar o peito, senón comprimíndoo cun movemento ondulante.
- Desde a primeira posición, en que os dedos se colocaban arriba (ás 12 do reloxo) e abaixo (ás 6), débese logo rotar para ir espremendo os seos galactóforos de todos os cuadrantes.
- Coa experiencia, algunhas nais son capaces de gañar tempo baleirándose os dous peitos á vez.
Uso do sacaleches
Hai sacaleches manuais e eléctricos, e entre estes últimos, hainos portátiles, con batería incorporada.
- Cando se pretende obter leite de forma frecuente e prolongada, os máis adecuados son os eléctricos, que funcionan por succión intermitente. Algúns equipos permiten a extracción simultánea de ambos os peitos.
- Tamén son necesarios uns conos do tamaño adecuado para adaptarse a cada peito.
- Hai que lavarse ben as mans antes de montar o equipo e non tocar as partes que estarán en contacto co leite.
- Tras humedecer con auga morna os bordos das copas, para obter unha adaptación máis hermética, aplicalo ao peito e facer funcionar o aparello.
- Nos eléctricos débese empezar pola menor intensidade de succión e aumentar gradualmente tanto como sexa posible sen sentir malestar.
- O leite pode tardar un ou dous minutos en empezar a saír.
- Convén comprobar periodicamente a correcta adaptación da copa, observando os movementos rítmicos que debe facer a mamila.
- Nunha sesión non deben excederse os 20 minutos para cada peito.
- Existen uns pequenos cuencos que se colocan entre o peito e o sujetador, para non desperdiciar o leite que adoita saír por unha banda cando se está obtendo do outro.
- Ao acabar, é importante desmontar e lavar enseguida o aparello seguindo as instrucións do fabricante. As partes que deban ferverse, hai que mantelas tapadas na mesma cazuela ata o seguinte uso.
