A acne nos bebés, coñecido como acne neonatal, é un problema bastante común, xa que afecta a un de cada cinco recentemente nados. En xeral, estas pequenas lesións só afectan á súa cara, desaparecen de forma espontánea despois dalgunhas semanas e o neno nin se decata de que as ten. Por tanto, os médicos recomendan evitar preocuparse respecto diso e, en todo caso, manter unha actitude expectante. A continuación ofrécense detalles sobre a acne do bebé: por que aparece e que facer para tratalo.
A acne nos bebés
Na maioría dos casos a acne do bebé non require de tratamento, aínda que é fundamental o seu recoñecemento por parte do pediatraA pel do bebé é un tecido moi delicado. É moito máis vulnerable que a dos adultos e, por iso, hai que pór moita atención no seu coidado. Con todo, existen algúns problemas que non se poden previr. Un deles é a acne, un problema que polo xeral se relaciona coa adolescencia pero que tamén afecta ao 20% dos recentemente nados.
Neste caso, con todo, coñécese como acne neonatal e, en xeral, trátase dunha patoloxía benigna e transitoria, da que non hai que preocuparse. “A acne do bebé aparece no neonato e desaparece espontaneamente nunhas semanas”, explica a Sociedade Española de Pediatría Extrahospitalaria e Atención Primaria.
A Asociación Española de Pediatría tamén procura transmitir serenidade. Estes expertos explican que a acne neonatal xorde durante as dúas primeiras semanas de vida e non se estende máis aló do tres meses. Ademais, a diferenza da acne adolescente, os quistes e as cicatrices son excepcionais.
Acne do bebé, que o provoca?
A Academia Española de Dermatoloxía explica que “a acne do bebé é froito das hormonas transferidas durante o embarazo desde a placenta materna, que estimulan o aumento de glándulas sebáceas no corpo do neno, que aínda non han involucionado ao seu estado normal de inmadurez infantil”. Debido a isto, a acumulación de graxa desemboca na pel e queda retida entre os seus poros.
Outro factor que propicia o desenvolvemento da acne neonatal é o achegue de andrógenos , hormonas sexuais masculinas, das glándulas suprarrenales e de testosterona do testículo fetal. Por este motivo, esta patoloxía é moito máis frecuente nos homes que nas nenas.
Nos bebés afectados é frecuente que existan antecedentes familiares de acne. Ademais, teñen un risco maior de desenvolver unha acne grave en etapas posteriores da vida, o que apunta cara a unha predisposición xenética.
Que facer ante a acne do bebé?
Segundo a Asociación Española de Pediatría, na maioría dos casos estas lesións non requiren tratamento, aínda que é fundamental o seu recoñecemento e realizar un bo diagnóstico para tranquilizar aos pais e evitar tratamentos equivocados que poidan prexudicar ao neno.
O consello dos expertos é, sobre todo, non preocuparse por estas lesións. “Nun prazo de dúas semanas a tres meses desaparecerán de forma espontánea, en canto as secreciones sebáceas regularícense”, apuntan estes expertos.
“Nin desbasten, nin pican, nin son contaxiosos, e tampouco teñen que ver coa lactación materna, aínda que ás veces asócianse a ela”, engaden estes especialistas. Si suxiren, en todo caso, e sempre por recomendación dun especialista, o uso de certos xeles ou cremas que non superen o 2% de eritromicina ou o 5% de peróxido de benzoilo.
Existe unha variante algo máis grave do problema chamada acne do lactante. Maniféstase entre o tres meses e dous anos de idade do bebé e pode persistir durante moito tempo. Nestes casos, é importante acudir ao pediatra para determinar un tratamento, xa que tal situación si podería avisar dun futuro problema de acne severa na adolescencia.
