Se o teu fillo é alérxico, con posibilidade de sufrir anafilaxia debido ás características da súa alerxia, o médico prescribiuche adrenalina autoinyectable. Non é habitual sufrir un shock, pois os alérxicos adoitan controlar a súa alimentación e os comedores escolares, campamentos, hoteis ou restaurantes tamén o coidan (están obrigados por lei). Pero sempre pode haber un accidente inesperado e, ante tal posibilidade, hai que estar preparado. Neste artigo axudámosche a recoñecer a anafilaxia e mostrámosche como actuar, sen medo, ante esta situación. O máis efectivo é inxectar adrenalina e trasladar de inmediato ao neno a un hospital.
Alerxia a alimentos, principal causa de anafilaxia en nenos
Un bocadillo, un xeado ou unhas galletas poden ter trazas dalgún alérgeno e provocar unha reacción severa se os inxere un alérxico. Non hai que esquecer que a alerxia a alimentos é a causa máis frecuente de anafilaxia nos nenos, e os alimentos que con máis frecuencia prodúcena son o leite, o ovo, o peixe, os legumes e os froitos secos, segundo explican desde a Sociedade Española de Alergología e Inmunología Clínica (SEAIC).
Se o teu fillo é alérxico e este verán ides á praia ou partides ao estranxeiro, debes lembrar a importancia de levar un informe médico e, se é posible, algún elemento identificativo no que se especifique a que é alérxico. Así mesmo, como apunta María Pedrosa Delgado, alergóloga do Hospital Universitario A Paz, “debes levar sempre a medicación de rescate (adrenalina, antihistamínicos, broncodilatadores), asegurándoche de que a conservación é adecuada e a data de caducidade é correcta”.
Poida que se vaia de campamento , nese caso a preocupación respecto das comidas é maior. E é que, nos casos graves, “unha inxesta accidental do alimento causante, por pequena que sexa, pode acabar en anafilaxia e resultar fatal”, afirma o doutor Juan Carlos Cerdá, membro da Sociedade Española de Inmunología Clínica, Alergología e Asma Pediátrica (SEICAP). Por este motivo, é vital a formación do persoal que acompañe ao neno, que debe estar ao tanto da súa situación e das medidas que debe adoptar no caso de que se presente unha reacción alérxica (sexa ou non unha anafilaxia).
Como distinguir a anafilaxia e como actuar?
Imaxe: belchonock
A reacción anafiláctica caracterízase por “unha rápida progresión dos síntomas” que inclúen non só a afectación da pel (en forma de angioedema ou urticaria, é dicir inflamación e habones) senón tamén compromiso respiratorio (dificultade respiratoria, pitos no peito, tose, afonía…) e dixestivo (vómitos repetidos, dor abdominal cólico…) ou síntomas asociados a unha diminución da presión arterial, como malestar xeral, mareo, hipotonía ou perda de conciencia, como sinala a alergóloga.
Tras recoñecer que o pequeno está a sufrir unha anafilaxia, a administración de adrenalina é sempre a medida máis eficaz para o seu tratamento. “Debe administrarse de forma precoz, xa que pode evitar un desenlace fatal”, indica a experta. Existen outros tratamentos complementarios, pero que non deben atrasar a administración da adrenalina.
Dúbidas se inxectar adrenalina ante a reacción que está a sufrir o teu fillo? Sempre é mellor pola e debes lembrar que “máis vale unha adrenalina de máis que unha adrenalina de menos”. Os outros tratamentos (antihistamínicos ou broncodilatadores) poden esperar, pois tras a administración da medicación débese trasladar ao paciente ao servizo de Urxencias máis próximo. Alí monitorarán a súa situación e garantirán todos os coidados necesarios.
Inxectar adrenalina, un proceso sinxelo
Ás veces dá medo utilizar a adrenalina, pero en realidade inxectala é moi sinxelo. O médico debe ensinar a usar o autoinyector aos pais ou coidadores, pero “tamén os nenos maiores, con capacidade de recoñecer os seus síntomas, deberían aprender”, recomenda a doutora.
A adrenalina débese administrar por vía intramuscular na cara exterior da coxa. Os dispositivos precargados garanten a administración da dose correcta segundo o peso do paciente (0,15 mg para nenos de menos de 20 quilos, 0,30 mg para nenos de entre 20 e 50 quilos e 0,50 mg para un peso superior a 50 quilos).
- Hai que retirar a tapa posterior do dispositivo e suxeitar o autoinyector a unha distancia aproximada de 10 centímetros da parte externa da coxa.
- Despois, tense que cravar o autoinyector enerxicamente na parte externa da coxa, en ángulo recto (ángulo de 90 graos) e escoitar un clic. Hai que mantelo con firmeza contra a coxa durante 10 segundos, pois así se garante a inxección completa.
- Nese momento a xanela de visibilidade do autoinyector escurecerase.
- Recoméndase masajear con suavidade a área de inxección durante outros 10 segundos.
Neste vídeo vese como inxectar sen medo a adrenalina a un neno:
A adrenalina só dispénsase previa prescrición médica (mellor con receita, pois sen ela o prezo é bastante máis elevado) e convén ter máis dunha: para o colexio e para casa. É importante conservala de maneira adecuada para que manteña intactas as súas propiedades:
- A adrenalina débese conservar a unha temperatura inferior a 25 ºC. Non se debe conxelar nin refrigerar.
- Hai que ter o envase na embalaxe exterior para protexelo da luz. Ao exporse ao aire ou á luz, a adrenalina degrádase con rapidez e vólvese de cor rosa ou marrón.
- Debes examinar periodicamente o contido do cartucho de vidro no autoinyector, para asegurarse de que o líquido segue sendo transparente e incoloro.
- Débese substituír, se a solución cambiou de cor ou contén un precipitado (partículas sólidas).
