Sete de cada cen nenos españois nacen antes de tempo e o seu prematuridad failles máis vulnerables a sufrir determinadas enfermidades e situacións de risco. Aínda que, nalgúns casos, o nacemento antes das 37 semanas é inevitable, para previlo é importante, como se apunta neste artigo, que a embarazada saiba que facer ante os sinais do parto prematuro ou pretérmino e que siga os controis prenatales necesarios para tentar atrasar o alumeamento antes de tempo.
Que facer ante os sinais do parto prematuro?
A dor abdominal é un sinal do alumeamento pretérmino, polo que, se aparece, hai que acudir ao xinecólogo
Aínda que se siga un control prenatal exhaustivo, en ocasións a aparición de síntomas de parto prematuro é inevitable. A doutora Ana Palacios, xinecóloga do departamento de Obstetricia do Instituto Bernabeu, centro especializado en fertilidade e ginecología, recomenda ás mulleres embarazadas consultar co xinecólogo “sempre que noten dor abdominal ou en baixo ventre, similar á menstruación”. Tamén cando detecten un sangrado xenital ou aumento (ou cambio) no fluxo vaginal.
Nestes casos, as mulleres precisan un seguimento específico que inclúe, apunta Palacios, realizar unha ecografía da zona vaginal, que permita medir a lonxitude do pescozo uterino, así como “controlar a frecuencia das contraccións uterinas”. En todo caso, tal como explica a xinecóloga, a estas gestantes recoméndaselles as seguintes pautas:
Repouso relativo ou absoluto.
Inxesta abundante de líquidos.
Baixa laboral.
Evitar as relacións sexuais.
Controis prenatales para evitar o alumeamento pretérmino
Todos os embarazos poden culminar en partos prematuros cando non se toman as precaucións necesarias
Calquera muller embarazada, aínda que non presente factores de risco, é susceptible de finalizar o seu embarazo de forma prematura. Por iso, é importante coñecer os sinais do parto prematuro e seguir un control prenatal adecuado. Ademais, cando si existe un risco claro de culminar a xestación antes de tempo, “recoméndase ás nais levar un control prenatal aínda máis exhaustivo”, sinala Palacios.
O 7% dos nenos que nacen no noso país son prematuros, é dicir, o seu nacemento prodúcese antes da semana 37 de xestación , tal como recollen os últimos datos sobre partos e nacementos do Instituto Nacional de Estatística (INE). Segundo Palacios, o xinecólogo establecerá os coidados que debe seguir a embarazada “en función dos achados e da evolución da xestación”.
Na maioría dos casos, a prematuridad asóciase a distintos factores de risco que derivan de hábitos pouco saudables durante o embarazo: consumo de tabaco, tensión e ganancia excesiva (ou escasa) de peso, entre outros. Noutros casos, débese a patoloxías ou problemas previos, como pescozo uterino curto, presenza de placenta previa, embarazos múltiples ou infeccións no transcurso da xestación.
Aínda que durante o embarazo “non se recomenda eliminar a actividade física”, apunta a especialista, si convén ter en conta algunhas precaucións cando aparecen signos de alarma dun parto pretérmino. Para evitar un parto prematuro, Palacios recomenda, en todo caso, “realizar unha actividade física moderada e evitar grandes esforzos, como levantar peso excesivo ou practicar deportes de risco“.
O parto prematuro é inevitable cando a dilatación cervical excede o tres centímetros, xa que, nestes casos, “desencadéase unha dinámica que non se pode frear con tratamentos farmacolóxicos”, apunta a xinecóloga Ana Palacios. No entanto, antes de que a dilatación alcance este extremo, si existen distintas intervencións e tratamentos que permiten atrasar e evitar na medida do posible o parto prematuro.
Proxesterona natural. Se se observan modificacións na dilatación do colo do útero, sen que existan contraccións, o especialista pode indicar a administración de proxesterona natural en forma de óvulos vaginales.
Aneis de silicona. En caso de acortamiento do pescozo uterino, pódese optar por inserir na vagina un anel de silicona denominado pesario cervical. Este dispositivo extráese cando se achega o momento do parto.
Un ensaio científico recente, realizado por investigadores do Hospital Vall d’Hebron, conclúe que o pesario reduce case nun 30% o risco de parto prematuro. As gestantes analizadas presentaban unha lonxitude cervical incluso menor de 25 milímetros.
Tratamentos farmacolóxicos. Ademais, cando a embarazada presenta contraccións uterinas de forma prematura, pódense tratar de frear coa administración, vía oral ou intravenosa, de distintos fármacos.
