Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Parto prematuro, sinais para recoñecelo
Os sangrados durante o segundo semestre poden ser un sinal de risco de parto prematuro
- Autor: Por MARTA VÁZQUEZ-REINA
- Data de publicación: Venres, 14deXuñode2013

Un de cada sete nenos en España nace antes de terminar o nove meses de xestación. O risco para estes bebés prematuros é importante e crece a medida que se adianta o seu nacemento. Neste artigo descríbense cales son os sinais do parto prematuro, entre elas, o sangrado no segundo trimestre e as contraccións precoces, co fin de acudir ao médico para que poida atrasar o alumeamento.

Partos prematuros, perigos para o bebé
Un de cada sete bebés nacen antes de tempo en España, segundo o Instituto Nacional de Estatística. Estes nenos prematuros veñen ao mundo antes de 37 semanas de embarazo. Segundo a Organización Mundial da Saúde, os partos prematuros supoñen preto do 10% do total de nacementos no mundo: é dicir, máis de 13 millóns. Na maioría dos casos (sete de cada dez), iníciase entre as semanas 32 e 36 de embarazo, pero tamén é posible no intervalo das semanas 28 e 32 (20%) e, mesmo, antes de 28 semanas (10%).
O nacemento do bebé prematuro adoita ser consecuencia do inicio espontáneo do parto, que comeza antes de tempo. Con todo, en moitas ocasións o parto empeza tras a rotura prematura de membranas: cando rompe antes do previsto a bolsa de augas, coa consecuente perda de líquido amniótico. Esta rotura temperá explica entre o 25% e o 40% dos partos antes de tempo.
Pero os perigos para os nenos prematuros non son menores: a inmadurez dos órganos e os sistemas de defensas do nado pretérmino fano máis vulnerable a sufrir determinadas enfermidades e situacións de risco.
Parto prematuro, teño risco de sufrilo?

O parto prematuro está asociado, na súa maioría, a determinados factores de risco da nai. Algúns deles pódense eliminar co simple control da muller durante o embarazo, pero outros están relacionados con patoloxías previas ou características da gestante. Estes son os máis sinalados:
Idade inferior a 17 anos ou superior a 35.
Ganancia excesiva ou escasa de peso durante o embarazo e nutrición insuficiente.
Consumo de tabaco durante a xestación (incrementa entre un 20% e un 30% as posibilidades dun parto prematuro) e outros fármacos ou drogas.
Antecedentes de partos prematuros previos. Canto máis temperáns, maior risco de repetirse.
Embarazos múltiples. En case o 50% deste tipo de xestacións, o parto rexístrase antes das 37 semanas.
Placenta previa no embarazo, preto do pescozo uterino ou por encima del.
Infeccións durante a xestación que poden danar ao bebé e provocan o inicio do parto prematuro, sobre todo, as relacionadas co tracto urinario ou co líquido amniótico.
Intervención cirúrxica abdominal no embarazo.
Permanencia dun estado alto de tensión durante a xestación ou realización de traballos físicos pesados.
Parto prematuro: sinais de alarma
Os médicos, en ocasións, son capaces de atrasar o inicio do parto prematuro. Por iso, é tan importante aprender a recoñecer os sinais que advirten do risco dun nacemento antes de tempo. Estas alarmas servirán para que os especialistas interveñan e auméntese a estancia do bebé dentro do útero.
Para que isto sexa posible, a gestante debe estar alerta ante os signos e sinais que evidencian un parto prematuro e acudir ao especialista en canto séntaos.
Os síntomas de ameaza de parto prematuro non son específicos, é dicir, pódense dar tamén nun embarazo normal. Por tanto, non hai que alarmarse en todos os casos, máis ben nos que se asocian a unha gestante con factores de risco.
Algúns dos signos máis frecuentes sinalados polos especialistas son os seguintes:
Sangrado durante o segundo trimestre non asociado a placenta previa.
Contraccións do útero seis semanas antes da data prevista de parto, cunha frecuencia dunha cada 10 minutos durante polo menos unha hora.
Cambios cervicais detectados mediante ecografía, como o acortamiento ou abrandamento do colo do útero ata 10 semanas antes da data prevista.
Perdas vaginales acuosas ou con signos de sangue.
Dor na parte baixa das costas ou na do abdome.
Presión na base da pelvis, as ínguas e as coxas.
Rotura da bolsa do líquido amniótico.