Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Elaboración caseira de pastillas de xabón
É una forma de reutilizar o aceite das frituras e contribuír á protección do medio ambiente
- Autor: Por mediatrader
- Data de publicación: Martes, 29deOutubrode2002
Imaxe: Martina FrietschDe glicerina, de avena, con aromas, de formas diversas ou con relevos. Paira agasallo ou paira uso persoal. A elaboración caseira de pastillas xabón ao estilo tradicional das avoas é una práctica ecolóxica, xa que se fabrica a partir de sustancias naturais, como graxas animais e vexetais. É una forma de reutilizar o aceite das frituras e, con iso, contribuír á protección do medio ambiente.
Paira elaborar un xabón aromático necesítanse: 250 g de escamas de xabón especial paira pezas delicadas, 60 g de mel, 2 cucharadas de aceite de millo e 2 cucharadas de aceite esencial de cravo ou de calquera outro aroma, como lavanda, limón ou romeu.
Nun cuenco resistente á calor, vértense as escamas de xabón, o mel e o aceite de millo. A continuación, quéntase o cuenco ao baño maría dentro dun cazo con auga quente, a lume lento durante 15 minutos. Nese tempo, remóvese a mestura cunha culler de madeira. Por último, engádese o aceite aromático elixido.
Pasado o cuarto de hora, retírase a auga do cazo e nel xúntase a mestura de xabón, mel e aceites. Esta masa quéntase de novo ao lume ata que alcance una consistencia pegañenta. Entón, retírase o cazo do lume e déixase arrefriar o seu contido. Cando a mestura estea fría, se amasa coas mans ata que sexa suave e compacta.
Logo se unta o interior duns moldes co aceite de millo e vértese neles a pasta. Paira suavizar a cara externa do xabón pódense estender sobre a súa superficie, cun pincel, unhas pingas de aceite de oliva.
É posible personalizar a pastilla de xabón cunha figura en relevo. Paira iso, só hai que presionar a superficie cunha estampilla de madeira cun motivo en relevo.
Por último, hai que sacar o xabón do molde e deixalo secar polo menos durante dez días antes de utilizalo.
Una fórmula tradicional
Paira elaborar un xabón ao estilo tradicional e ecolóxico, como se usaba hai algúns anos, necesítanse dous litros e medio de auga, a mesma cantidade de aceite usado (de fritir), medio quilo de eslamiada cáustica e un puñado de sal.
As particulares características do hidróxido de sodio fan que durante a elaboración do xabón despréndase una gran cantidade de calor (preto de 80º) o que pode provocar queimaduras e lesións en ollos e pel, polo que convén traballar nunha estancia ventilada e usar luvas e lentes protectoras.
Paira a elaboración do xabón, vértese a auga nun recipiente de barro ou cristal, nunca metálico, e dilúense a eslamiada cáustica e o puñado de sal. É importante realizar a mestura nesa orde, primeira a auga e despois a eslamiada, porque pola contra poderíase dar una reacción exotérmica non controlada, algo así como una pequena explosión. Paira remover a mestura, tense que utilizar un pau ou una culler de madeira.
Engádese aos poucos o aceite e remóvese a masa ata que se obteña una pasta espesa de cor esbrancuxada. Dado que a reacción química entre a eslamiada e a graxa dura varios días despois de realizar a mestura hai que deixala repousar un mes antes de utilizar a pastilla de xabón.
