Cando a auga dun fogar permanece cortada durante un período longo de tempo, orixínase un problema tan habitual como molesto: as tubaxes énchense de aire. Os síntomas son inequívocos e tradúcense en ruídos estraños, en especial cando se abren e pechan as billas, e auga turbia, con sedimentos. Para acabar con estas molestias, hai que purgar o aire atrapado e eliminar os sedimentos acumulados.
Aumentar a presión
Á volta de vacacións ou despois de que a auga permaneza cortada durante un tempo prolongado, é frecuente que algunha das tubaxes do fogar emita ruídos, en ocasións, moi agudos. As causantes deste problema son as burbullas de aire que quedan atrapadas no seu interior. Ademais, a auga tamén sofre os seus efectos. Ao accionar as billas, arrastra sedimentos e herrumbre que se acumularon no interior dos tubos durante o tempo de inactividade da instalación.
En ocasións, basta con abrir as billas de novo e deixar correr a auga para acabar co problema. Outras veces, é preciso aumentar a presión da auga para desprazar as burbullas de aire que causan os ruídos. Neste caso, cun anaco de mangueira, conéctase a billa do fregadero -é habitual que teña máis presión que o resto da instalación- co que ten aire.
A auga entúrbase porque arrastra herrumbre acumulada no interior dos tubos
Ábrense as dúas billas de forma simultánea durante un par de minutos para que a presión arrastre o aire, péchanse, retírase a mangueira (con coidado xa que é posible que conteña auga) e compróbase se desapareceron as burbullas. Se aínda se escoitan ruídos, débese repetir a operación ata que estes cesen.
Nos radiadores
O aire non é un problema exclusivo das billas, tamén é habitual nos radiadores dun fogar. Cando a auga que circula polo circuíto da calefacción emite ruídos, significa que unha burbulla quedou atrapada nos paneis e resoa por fricción ao paso do líquido.
Para eliminala, os radiadores teñen na parte superior unha válvula ou purgador. Esta acciónase cunha chave especial ou cun desaparafusador. Antes de abrila, convén colocar debaixo do purgador un recipiente que recolla as posibles filtracións de auga. É aconsellable accionar a chave lentamente para evitar fugas maiores de líquido. Cando o aire atrapado sae, emite un asubío. Nese momento, débese pechar a válvula.
Os malos cheiros provenientes dos canos son outro inconveniente habitual. Os sifones son os encargados de detelos. Estes accesorios sitúanse nos desaugadoiros de inodoros, lavabos e fregaderos e actúan como barreira para evitar que os cheiros desagradables ascendan aos fogares. Con todo, en ocasións, os propios sifones causan a fetidez porque neles se acumulan restos ou residuos que se descompoñen.
A solución consiste en quitar o tapón do sifón e limpalo con auga. Antes de desmontalo, é recomendable colocar debaixo un cubo que recolla a sucidade que caia. Para evitar malos cheiros, os sifones débense limpar de forma periódica, polo menos, unha vez cada dous meses.
