A norma que regula as bases de toma de corrente paira uso doméstico é, desde o pasado 1 de xaneiro, ÚNEA 20315 de 2004. Esta anula e substitúe á de 1994, coa que conviviu até agora de maneira que os fabricantes de material eléctrico podían comercializar os seus produtos de acordo a calquera das dúas.
O citado regulamento estipula os requisitos de seguridade que deben cumprir as tomas de corrente encaixadas, así como os ensaios aos que se someten paira certificar a súa resistencia á calor. Un dos aspectos máis relevantes, segundo o Ministerio de Industria, é a obrigación de instalar obturadores nas seguintes bases de toma de corrente:
- C1a. Base bipolar sen contacto de terra 16 A-250 V (só permitida paira reposición das existentes).
- C2a. Base bipolar con contacto lateral de terra 16 A-250 V.
- C3a. Base bipolar con espiga de contacto de terra 16 A-250 V.
A partir do 1 de xaneiro, estas bases deben ser fabricadas de acordo á norma UNE 20315:2004 e, por tanto, han de incorporar obturadores. No entanto, paira todas elas está previsto un período transitorio. Até o próximo 31 de decembro, poderanse comercializar e instalar tomas sen obturadores (segundo a norma UNE 20315:1994) co obxectivo de eliminar os stocks nos almacéns de distribución de material eléctrico, así como os excedentes de que dispoñan os fabricantes.
Resistencia á calor
Os obturadores son un dispositivo de seguridade cuxa misión é pechar os condutos paira evitar que se introduzan obxectos nos orificios dos enchufes. Desta forma, evítanse lesións por electrocución e conséguese una importante medida de protección paira nenos. Pero ademais, a normativa vixente regula a resistencia á calor das tomas.
Os obturadores evitan que se introduzan obxectos nos orificios dos enchufes
Os ensaios previstos afectan as bases fixas. Para que estas sexan consideradas aptas paira a súa comercialización, sométense a elevadas temperaturas durante unha hora e compróbase que non experimentan ningunha modificación que impida a súa utilización posterior.
Tamén se analizan as partes de material illante que están en contacto coas partes condutoras da corrente, así como o material termoplástico da superficie frontal que rodea os orificios de entrada das espigas de fase e neutro, as partes de material illante que non son necesarias paira manter en posición as partes activas e as partes do circuíto de terra.
