Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Enfermidades da roseira
O oidio, o mildui e a roya son os fungos que máis atacan a estas plantas
- Autor: Por mediatrader
- Data de publicación: Mércores, 26deSetembrode2007
Imaxe: matthew HuntAs roseiras son plantas de gran beleza. Con todo, teñen un molesto inconveniente: a súa gran sensibilidade a pragas e enfermidades. Fungos e parásitos son os seus maiores inimigos. A arma máis eficiente para combatelos é coñecer cales son os sinais que delatan a súa aparición. A detección temperá dunha praga ou doutra afección preserva a saúde da roseira.
Os fungos atacan a diversas plantas, tanto na parte exterior como nos seus órganos internos. No caso da roseira, o oidio, coñecido como mal branco, é unha das enfermidades fúngicas máis habituais. Maniféstase en forma de po esbrancuxado ou gris claro, que aparece en follas, talos e nas propias flores. A medida que a enfermidade se agrava, as manchas amarillean e as follas sécanse ata caerse.
Para frear o seu avance, a planta debe tratarse cun fungicida específico rico en xofre ou con produtos antioidios sistémicos. Como medida preventiva, aconséllase fornecer calquera das dúas solucións, polo menos, unha vez ao mes.
O mildiu é outra das enfermidades fúngicas que máis sofren as roseiras. A diferenza do oidio, que se trata con facilidade, a curación deste fungo é máis complexa. Por este motivo, é apropiado evitar que a planta se infecte e, se non, polo menos freala a tempo. Débese observar de forma regular o aspecto da planta e buscar nas follas a aparición de manchas irregulares amarelas, que co paso dos días vólvense negruzcas.
Como prevención, aínda que a planta non estea danada, recoméndase tratar a roseira con produtos fungicidas específicos para este fungo ou, na súa falta, con outros de gran espectro. Se o mildiu comezou a invadir a planta, será necesario podar as partes afectadas para evitar que a infección se estenda, xa que esta transmítese con gran rapidez.
Outro dos fungos habituais é a roya. Os seus síntomas son claros: pequenos vultos de cor alaranxada no envés das follas e no talo da planta. Os tratamentos preventivos que se deben realizar son similares aos do oidio e o mildiu. Ademais, se a roya afecta á planta, recoméndase retirar as follas danadas e queimalas para atallar a súa progresión.
Pragas
Os insectos son un dos grandes problemas das roseiras. Entre eles, destaca o pulgón. É unha praga moi común nestas plantas e que se propaga con moita facilidade. Maniféstase nas follas, que non locen tersas, senón con forma curva e enroladas. A melaza ou ligamaza que deixa o rastro do insecto é tamén un síntoma. Detéctase porque é un líquido azucarado e brillante, que atrae ás formigas.
A cochinilla tamén segrega este mollo. Un sinal inequívoco que delata a súa aparición é que o insecto se aprecia a primeira ollada. Se a planta ten pequenas costras de cor branca ou ocre, a follaxe está descolorido e as follas están pegañentas pola melaza, a roseira é vítima do ataque da cochinilla.
Outra das pragas frecuentes é a mosca da roseira. As súas larvas, de cor verde claro, aliméntanse das follas da planta. As carcomen desde o bordo cara ao centro. Se a afección é grave, devóranas por completo.
Para combater calquera destas pragas é necesario aplicar un produto insecticida. Sempre que sexa posible, recoméndase que sexa sistémico. Son máis efectivos, xa que ao fornecelos entran na savia da planta e envenenan ao insecto cando se alimenta dela.
