As etiquetas son a carta de presentación de calquera produto. Entre outros datos, reflicten o modo de uso, o grao de perigo ou as medidas de seguridade recomendadas. Conteñen, en definitiva, unha información tan valiosa que é fundamental saber interpretala para evitar que a saúde ou o medio ambiente corran riscos innecesarios.
Imagen: Les Chatfield
Pintar a casa é unha das tarefas máis frecuentes e, a priori, sinxelas de realizar. Con todo, non basta con elixir a cor e os utensilios adecuados, senón que hai que ter en conta outros aspectos para garantir que o traballo se realiza con seguridade. É nesta tarefa onde a etiqueta ten un papel esencial. “Aclara de maneira concisa que riscos potenciais ten o produto e as medidas básicas para evitalos”, advirte a Asociación Española de Fabricantes de Pinturas e Tintas de Imprimir (ASEFAPI).
Normativa
Mellorar o aspecto da vivenda non debe implicar ningún risco. Nin para a saúde nin para o medio ambiente. Nos últimos anos, a Unión Europea ha posto en marcha diversas normativas para reducir as emisións á atmosfera de compostos orgánicos volátiles (COV) -presentes en pinturas e vernices-. Tamén a lexislación española aprobou senllas normativas para controlar estas emisións: o Real Decreto 117/2003, que limita as emisións de COV debidas ao uso de disolventes en determinadas actividades, e o Real Decreto 227/2006, que ademais de afectar a etiquetaxe limita o contido de COV en determinadas pinturas e vernices de decoración e en produtos de renovación do acabado de vehículos.
A etiqueta “aclara de maneira concisa que riscos potenciais ten o produto e as medidas básicas para evitalos”
Doutra banda, o Real Decreto 255/2003 aprobou o Regulamento sobre clasificación, envasado e etiquetaxe de preparados perigosos. Segundo esta norma, os envases deben “ostentar de maneira legible e indeleble, polo menos na lingua española oficial do Estado”, os seguintes datos:
- Denominación ou nome comercial do preparado.
- Nome, dirección completa e número de teléfono do responsable da comercialización (fabricante, importador ou distribuidor).
- Nome químico da sustancia ou sustancias presentes no preparado.
- Símbolos e indicacións de perigo.
- Frases de risco (frases R) e consellos de prudencia (frases S). Estas frases poden aparecer soas -coa lenda- ou acompañadas das iniciais R e S, ademais dun número que codifica a frase (R 23/25, S16…).
- Cantidade nominal de produto.
Outros datos recomendables son o grao de perigo ou o modo de almacenamento. Estes poden aparecer tanto na etiqueta como impresos no bote.
Ficha de Datos de Seguridade
A Ficha de Datos de Seguridade (FDS) é unha información dirixida, principalmente, a usuarios profesionais. Complementa e amplía o contido da etiqueta con datos referir# a primeiros auxilios, medidas en caso de vertedura accidental ou información toxicolóxica, ecolóxica ou relativa ao transporte. Permite, segundo ASEFAPI, “tomar as medidas necesarias para a protección da saúde e da seguridade no lugar de traballo e do medio ambiente”.
A elaboración da Ficha de Datos de Seguridade depende de persoal técnico, aínda que o subministrador debe vixiar que se entregue co produto
Esta ficha debe acompañar ao produto durante todo o seu ciclo de vida. É obrigatoria en todas as pinturas, tintas e vernices clasificados como “perigosos” e nos produtos considerados “non perigosos”, pero que conteñan máis dun 1% dunha sustancia perigosa ou conten con límites de exposición profesional.
A súa elaboración depende de persoal técnico especializado, que analiza as necesidades dos usuarios. No entanto, é o subministrador quen debe asegurar a súa entrega á vez que o produto, antes ou en calquera momento que o solicite un cliente profesional. Pode entregarse en papel ou formato electrónico.
