As mesillas de noite forman parte do mobiliario clásico dos dormitorios, pero sempre ocuparon un rol bastante secundario. As tendencias decorativas modernas, en cambio, cedéronlles un protagonismo moito maior. O presente artigo refírese ao papel das mesillas de noite como parte da decoración e aos tipos de deseños e alternativas paira estes mobles. Ademais, ofrece consellos paira aproveitar mellor o espazo sobre as mesillas e opcións paira crear mesillas orixinais.
As mesillas de noite como parte da decoración
A mesilla de noite é un moble que parece estar sempre alí. Sen recibir demasiada atención, acompañou ao moble principal (a cama) e tivo algunhas funcións fundamentais ao seu cargo: servir de apoio paira a lámpada, o espertador, libros ou revistas, quizais fotos ou flores, adornos, etc. Pero, nos últimos anos, as mesillas adquiriron maior protagonismo, até chegar a brillar con luz propia na decoración do dormitorio.
Pódense usar mesillas de noite distintas a ambos os dous lados da cama, sempre que teñan polo menos un trazo común
En primeiro lugar, xa non existe ningún tipo de esixencia decorativa para que as dúas mesillas, a ambos os dous lados da cama, sexan iguais. Poden ser diferentes, si é necesario que cubran distintas necesidades ou só por unha cuestión de gustos. Como de distintas? Pois todo o que se desexe, a condición de que as dúas adáptense ao estilo xeral da decoración do dormitorio e que ambas teñan polo menos un trazo común.
Ese aspecto común pode ser o material do que estean construídas, a cor, a textura ou o tipo de acabado, etc. É dicir, deben ter polo menos un elemento visual que as hermane e fágaas ver como dous partes do mesmo conxunto (e non como dous obxectos diferentes que só se colocaron no mesmo lugar). Incluso un elemento que non forme parte das mesillas pode lograr esa unión visual, como poden selo dúas lámpadas iguais de bo tamaño.
Mesillas de noite, deseños e alternativas

Doutra banda, as mesillas poden responder a deseños moi variados. Tradicionalmente eran pequenas mesas rectangulares, cun ou dous caixóns e catro patas, e podíase saír bastante pouco destas normas. Os estilos modernos permiten que a creatividade se faga cargo dos deseños e póidase pensar nunha gran cantidade de opcións.
O obxectivo central é contar cunha superficie xunto á cama onde se poidan deixar distintos elementos, como una lámpada, o espertador, diverso material de lectura, algún adorno ou un vaso de auga. Esa superficie poden selo mesas pequenas en grao sumo variadas: redondas, dunha soa pata, sen caixóns, etc. Deste xeito renúnciase a algúns espazos de almacenaxe, pero en ocasións convén preguntarse si en realidade eses lugares son necesarios alí e non se poden buscar outras alternativas.
Un taburete, un pequeno banco e mesmo una cadeira poden cumprir a función de mesilla de noite. O requisito desexado, nestes casos, é que a superficie superior onde se han de apoiar os obxectos non sexa abrandada senón ríxida, paira obter maior estabilidade.
Outros mobles tampouco pensados paira desempeñar este papel poden converterse en espléndidas mesillas, como pequenas cajoneras (tipo chifonier, pero de pouca altura).
Como aproveitar mellor o espazo sobre as mesillas
Hai distintas alternativas e trucos paira sacar maior partido ao espazo dispoñible nas mesillas. Uno deles é evitar colocar alí as lámpadas e utilizar, en cambio, apliques nas paredes. Un problema neste sentido pode ser que a parede non conte coas conexións eléctricas correspondentes paira instalar os focos. Nestes casos, hai dúas posibles solucións: una, facer obra, e a outra, empregar aplíquelos cos cables á vista, os cales non quedan mal en certos estilos de decoración, como os xuvenís ou os rústicos.
Se hai espazo, pódense combinar as lámpadas decorativas sobre as mesillas con apliques paira lectura na parede
Con respecto á iluminación, se o espazo permíteo, pódense combinar as dúas opcións: lámpadas decorativas sobre as mesillas e focos que dean boa luz paira a lectura en apliques na parede. Contar cunha boa luz focalizada é fundamental paira quen aman pasar horas de lectura tombados na cama.
Por outra banda, se a superficie da mesilla non é moi grande, convén priorizar o que se ha de deixar sobre ela. Os marcos paira fotos ocupan bastante sitio, polo que existe a posibilidade de colgalos na parede, o cal posibilita liberar parte da mesa. Coas flores ocorre outro tanto.
E en xeral se recomendable evitar que a propia superficie da mesilla convértase nunha especie de “baleira-petos” onde van todos os obxectos que non se sabe onde meter. Paira este fin, é mellor habilitar un espazo noutra parte. A miúdo, a mesilla de noite é o último que un ve antes de durmir, e o apropiado é que ao vela non transmita abafo, senón una imaxe despexada, que contaxie relaxación e favoreza un bo descanso.
Cando a habitación é pequena e a colocación dun moble (e máis aínda, dous) representa un problema, pódese recorrer a estantes ou módulos encaixados na parede, que dan un resultado estupendo, pois funcionan como auténticas mesillas de noite sen patas. Os estantes poden ser dous, uno a cada lado da cama, ou só un, máis grande, situado detrás (si existe un espazo entre o final da cama e o cabecero) ou ben encima, nese caso terá que estar a boa altura, paira evitar darse a cabeza con el.
Se o espazo dispoñible non é un problema, pódense crear mesillas de noite orixinais cos máis variados obxectos. Un vello arcón, dous ou tres antigas maletas superpuestas, un tambor ou calquera peza o bastante grande e cunha superficie plana na parte superior pódense converter nunha mesilla creativa, de estilo vintage e, sobre todo, que falará moito da persoa que a utiliza.