Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Plantas que abonan a terra do xardín
As leguminosas, gramíneas e crucíferas, ademais de dar o seu froito, pódense usar como fertilizantes naturais
- Autor: Por mediatrader
- Data de publicación: Luns, 27deAgostode2007
Imaxe: JustinEstas familias de plantas -entre cuxas especies se atopan exemplares como os guisantes, o centeo ou o brócoli- cumpren unha dobre función. Ademais de habitar o xardín e dar o seu froito, se lla sega e tritura despois do seu punto máximo de desenvolvemento, serven para abonar o substrato dun modo natural e sustentable. Poden representar unha axuda importante en relación coa necesidade de abonar a terra cada ano con sustancias orgánicas e minerais.
Existe unha serie de familias de plantas que poden formar parte e enriquecer o xardín de dúas maneiras distintas: primeiro, a través do seu proceso de crecemento, desenvolvemento e florecemento, e despois, secas e trituradas, como abono para a terra. Trátase das leguminosas, gramíneas e crucíferas, que representan un maneira eficaz e ecolóxica de nutrir e rexuvenecer o substrato da plantación.
O procedemento é simple. Débese deixar que as plantas se desenvolvan ata o seu momento de maior crecemento. Nese punto hai que segalas e deixalas secar no mesmo sitio, apoiadas no chan, durante unhas dúas semanas. Cumprido este lapso, llas tritura e incorpórallas á terra, a través dun proceso de arado.
Os beneficios deste proceso son múltiples. Por unha banda, consiste no aproveitamento de plantas que formaron parte do xardín. Por outro, achegan un alto valor nutritivo para a terra, maior ao de moitos outros abonos que se comercializan no mercado. E ademais son unha alternativa ecolóxica e sustentable, libre por completo de pesticidas e abonos químicos que non só en moitos casos contaminan a terra senón que ademais poden alterar o terreo e facelo dependente deses produtos.
Algúns exemplos de plantas que forman parte desas familias son os guisantes, garavanzos, frijoles, alfalfa, soia e fabas entre as leguminosas (ou fabáceas, como tamén son chamadas), o trigo, a avena ou o centeo entre as gramíneas (ou poáceas), e o nabo, o repolo, o brócoli e a coliflor entre as crucíferas (ou bracicáceas). É dicir, calquera destas plantas pode servir, ademais de para nutrir a quen as cultivan, para abonar a terra e promover mellor cultivos no futuro.
A necesidade de abonar a terra
Os expertos recomendan mellorar e alimentar a terra con abonos orgánicos e abonos minerais. Dentro dos abonos orgánicos, ademais das plantas das familias antes mencionadas, tamén se contan o estiércoles, o compost, túrbaa, a fariña de ósos, etc. Todas estas sustancias, ao descomporse, convértense en humus, que mellora o chan, faino máis esponjoso e máis propicio para a vida microbiana. Como consecuencia, tamén mellor para as plantas.
Os abonos inorgánicos ou minerais, pola súa banda, non melloran o chan, pero introducen nel nutrientes fundamentais para a vida dos exemplares do xardín, como nitróxeno, fósforo ou potasio. Co fin de procurar a saúde e vitalidade de cada planta e do xardín en xeral, é recomendable abonar a terra polo menos unha vez ao ano. A época máis idónea para facelo é a de despois dos fríos máis fortes do inverno, xusto antes do comezo da primavera.
