Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Alternativas aos plans de pensións

Os seguros de aforro e fondos de investimento gañan adeptos respecto dos plans de pensións por achegar unha maior liquidez
Por EROSKI Consumer 25 de Maio de 2012
Img mayor parque

O plan de pensións era, ata hai pouco, o produto máis popular para planificar ben unha boa xubilación. Os seus privilexios fiscais son o seu principal atractivo. No entanto, coa crise, a necesidade de dispor do capital cando un cliente o desexe fíxolle perder puntos. Ademais, as súas rendibilidades son, en moitos casos, decepcionantes. No últimos cinco anos, os plans de pensións acumulan, de media, unha perda do 0,81% anual, algo que numerosos investidores non son capaces de encaixar. A dez anos, a rendibilidade anual é exigua, do 1,01%, o que non cobre nin sequera a subida da inflación neste período. En xeral, a maioría dos cidadáns exponse o investimento en plans de pensións co obxectivo de maximizar o mellor posible o seu capital, nunca de perder. Por iso, dado que moitos destes produtos non garanten rendibilidades e deixan a porta aberta a sufrir depreciacións do capital, gañan adeptos outras alternativas nas que investir. A continuación, móstranse as posibilidades que brinda o mundo dos seguros e os fondos de investimento.

Seguros de aforro versus plans de pensións

Os seguros de aforro eríxense na actualidade como un claro rival para os plans de pensións. Non en balde, o aforro depositado en seguros de vida alcanza os 155.079 millóns de euros, o que contrasta cos 51.000 millóns de euros investidos en plans de pensións, ambas as cifras a peche de marzo de 2012. En número de asegurados, mentres en plans de pensións individuais hai 8,3 millóns de partícipes, só en seguros de aforro para a xubilación contabilízanse máis de 9,7 millóns de usuarios, segundo datos de Unespa (Asociación Empresarial do Seguro).

A maioría dos seguros de aforro permiten dispor do diñeiro cando o partícipe o requira

Nos anos de crises, sobre todo, os seguros de aforro ven crecer tanto o seu patrimonio xestionado como o seu número de adeptos. Por que? Os investidores valoran, sobre todo, a liquidez destes produtos, xa que a maioría dos seguros de aforro permiten dispor do diñeiro cando a persoa o requira. Tamén teñen en conta as maiores garantías do aforro: moitos seguros presentan rendibilidades garantidas.

No mundo do seguro localízanse unha infinidade de produtos que poden encaixar coa filosofía de planificación do aforro para a xubilación.

  1. Plan de Previsión Asegurado (PPA).

    É un produto coa mesma fiscalidade que o plan de pensións. Aos partícipes menores de 50 anos permítelles deducirse a menor das dúas cantidades seguintes: 10.000 euros anuais ou o 30% da suma dos rendementos netos do traballo e de actividades económicas percibidos individualmente no exercicio. Aos maiores de 50 anos permítelles deducirse a menor destas dúas contías: 12.500 euros anuais ou o 50% da suma dos rendementos netos do traballo e de actividades económicas percibidos individualmente no exercicio.

    A súa diferenza respecto dos plans de pensións radica en que os PPA garanten unha rendibilidade mínima e a totalidade do capital investido en inicio. O investidor nunca perderá diñeiro. Esta protección é moi ben valorada nos tempos que corren. O seu inconveniente, no entanto, é que, como ocorre cos plans de pensións, só pódese rescatar o aforro na xubilación ou se se dan sucesos extraordinarios (como enfermidade de longa duración ou en situacións de desemprego sen prestación).

    A pesar do seu iliquidez, a preservación do capital é unha vantaxe que atrae a numerosos investidores. Nos últimos 12 meses, o aforro xestionado en PPA creceu un 32%, ata alcanzar 9.162 millóns de euros, segundo datos de Unespa. Hai 930.000 investidores con este produto.

  2. Plan Individual de Aforro Sistemático (PIAS).

    Os plans individuais de aforro sistemático son o gran gañador dos últimos anos. Superan xa os 2.822 millóns de euros, o que supón un crecemento do 22% nos últimos 12 meses (a peche de marzo de 2012). Hai 677.009 asegurados, segundo as últimas cifras de Unespa. Entre as vantaxes do produto destaca a súa liquidez. O diñeiro investido neste instrumento pódese recuperar en calquera momento, de forma parcial e total. Polo xeral, as aseguradoras solicitan unha comisión por reembolso. Pero mesmo para fomentar esta vantaxe, algunhas entidades permiten xa dispor do capital sen cobrar penalizacións.

    Outro punto positivo do produto é a súa beneficiosa fiscalidade, sobre todo, se pasan máis de 10 anos desde a súa contratación. Neste caso, o investidor goza de importantes exencións para as ganancias xeradas.

    Ademais, a gran maioría destes produtos garante a recuperación do capital investido máis un interese mínimo que se sitúa en torno ao 2% na actualidade. As grandes aseguradoras como Mapfre, Allianz ou Caser contan con PIAS conservadores deste tipo. Con todo, a especialización do mercado moveu a moitas outras entidades a ofrecer tamén PIAS de rumbo máis agresivo, que non garanten rendibilidade. Estes últimos non son adecuados para os investidores máis conservadores.

  3. Seguros de xubilación.

    Ademais dos PPA e os PIAS, as aseguradoras comercializan unha infinidade de seguros de xubilación creados de forma personalizada ou á carta, nos que o titular pode decidir o prazo do seu investimento, a cantidade que desexa investir… Unha das características máis admiradas destes seguros clásicos de xubilación é, do mesmo xeito que nos PIAS, a súa liquidez. Contar cos aforros ante imprevistos que poidan suceder é posible se se subscribe unha póliza deste tipo. Na maioría dos casos, estes seguros ofrecen unha rendibilidade mínima garantida e preservan o capital ao 100%.

    Dentro deste grupo, no entanto, hai que diferenciar os seguros de rendas vitalicias e os seguros vinculados a activos, nos que o risco o asume o tomador. Estes últimos non poden contemplarse como unha alternativa ao plan de pensións, xa que só están orientados a investidores de perfil de risco alto. Os seguros de rendas, en cambio, tamén son un claro rival do plan de pensións.

    • Rendas vitalicias ou temporais.

      Son unha modalidade particular de seguros de xubilación. Permiten dosificar un gran ingreso ao longo dun tempo prefijado de antemán (rendas temporais) ou durante toda a vida (rendas vitalicias). Na maioría dos casos, estes seguros son de curmá única, o que implica que o cliente fai un ingreso ao contratar o produto, que se distribuirá en forma de renda periódica (habitualmente mensual) ou vitalicia. O cliente percibirá o capital dosificado máis unha rendibilidade garantida.

      A fiscalidade destes seguros tamén é vantaxosa, xa que unha parte importante das rendas que se cobra cada mes non tributa, ao considerarse devolución de capital. A porcentaxe libre de tributación das rendas mensuais obtidas dependerá da idade. Así, ata 39 anos, a retención aplicada sobre o total da renda cobrada será do 8,4%; de 40 a 49 anos, será do 7,35%; de 50 a 59 anos, do 5,88%; de 60 a 65 anos, do 5,04%; de 66 a 69 anos, do 4,20% e a partir de 70 anos só tribútase por 1,68% da renda total percibida.

      Este tipo de seguros tamén están á alza. A peche de marzo, contaban con 2,8 millóns de asegurados, un 3,57% máis que no mesmo período do ano anterior.

Fondos de investimento

O segmento dos fondos de investimento preséntase, na actualidade, como unha alternativa ao investimento en plans de pensións por varios motivos: a súa maior liquidez, especialización e flexibilidade.

A fiscalidade dos fondos de investimento non permite deducirse as achegas realizadas anualmente na base impoñible do contribuínte. Con todo, os fondos tamén permiten planificar o aforro con vistas a longo prazo xa que, se o investidor non o necesita, pode manter o seu diñeiro mediante o traspaso dun fondo a outro, ao seu antollo, sen custo fiscal. A normativa actual acepta cambiar o capital de xestora e fondo de investimento sen ter que pagar a Facenda. Só tribútase cando o investidor decide rescatar efectivamente o seu diñeiro.

Se o investidor non o necesita, pode manter o seu diñeiro mediante o traspaso dun fondo a outro sen custo fiscal

A especialización é outra das características deste segmento que non deixa de crecer. En España, a peche de marzo deste ano, hai 204.000 millóns de euros investidos en fondos de investimento e máis de seis millóns de partícipes, segundo datos de Inverco (Asociación de Institucións de Investimento Colectivo e Fondos de Pensións). Cada vez son máis as xestoras que contan con expertos diversificados por todo o mundo, co que teñen un coñecemento máis exhaustivo do que acontece en mercados afastados, pero con moito potencial. Isto pode axudar a obter elevadas rendibilidades.

No entanto, non hai que esquecer que rendibilidade e risco son dous conceptos que van da man. O mundo dos fondos de investimento permite acceder a zumentos rendementos, pero a cambio de asumir fortes riscos. Unicamente os fondos garantidos protexen o capital investido, sempre que o investidor mantéñase no produto ata o seu vencemento. O resto non garante nin a recuperación do capital nin unha rendibilidade adicional.

Nestes momentos, os fondos máis aconsellables para un investidor de perfil de risco baixo son:

  • os monetarios dinámicos.
  • os fondos de renda fixa flexible a curto prazo.

  • os fondos de débeda corporativa ou de débeda pública de alta calidade.

É posible que as ganancias non sexan moi altas, pero a capacidade deste tipo de fondos para preservar o capital si o é.