Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Asegurar o corpo

Con pólizas de 6.000 euros ao ano calquera persoa pode protexer a parte do seu corpo fonte dos seus ingresos e asegurarse unha indemnización de algo máis dun millón de euros
Por EROSKI Consumer 26 de Setembro de 2007

Poríalle prezo á súa cara, os seus ollos, as súas mans ou as súas pernas? Os famosos si o fan. Do mesmo xeito que existen seguros para protexer o coche, a casa, o iate ou a mascota, no mercado están a proliferar pólizas cada vez máis curiosas que pon prezo ás partes do corpo máis valiosas para unha persoa. Sen ir máis lonxe, as entidades permiten aos cantantes asegurar a súa voz, aos deportistas, as súas pernas e mesmo ás actrices máis belas, o seu rostro. O obxectivo destas pólizas é protexer economicamente aos seus titulares ante unha posible perda de facultades físicas, ás que deben a súa fama e os seus ingresos. A pesar da rareza deste tipo de contratos, en realidade, asegurar estas partes do corpo responde ao mesmo obxectivo que teñen os tradicionais e masivos seguros de vida ou do fogar: a necesidade que senten os grupos humanos de protexerse ante feitos imprevistos, cuxas consecuencias desbordan a súa capacidade individual para reparalas. No entanto, este tipo de pólizas non son exclusivas dos famosos. Calquera profesional pode contratar nas grandes aseguradoras especializadas unha póliza a medida.

Calquera persoa pode atopar no mercado unha póliza para asegurar a parte do seu corpo coa que desenvolve a súa actividade profesional e que, por tanto, é a fonte principal dos seus ingresos. Así, un profesor pode asegurar a súa voz, un investigador a súa mente, un escultor, as súas mans… O prezo do seguro estará en función da cantidade que o interesado decida establecer. É dicir, o asegurado deberá porlle prezo, en certo xeito, ao seu membro corporal. Por exemplo, un cantante de ópera duns 35 anos que recibe uns ingresos duns 100.000 euros anuais, pode establecer que a súa voz vale un millón de euros, o que lle daría para cubrir, en caso de sufrir algún problema fónico, dez anos do seu soldo. En calquera caso, as entidades establecen diversas cláusulas nos seus contratos. Por exemplo, mentres que a perda de ambas as mans ou a cegueira indemnízase co 100% da cantidade asegurada, en casos de xordeira, as cantidades que se cobren adoitan ser do 70% do capital asegurado.

Mentres que a perda de ambas as mans ou a cegueira indemnízase co 100% da cantidade asegurada, en casos de xordeira as cantidades que se cobren adoitan ser do 70% do capital asegurado

As aseguradoras teñen unhas táboas con distintas valoracións en función da parte do corpo de que se trate. As mans, o cerebro, os ollos e as pernas adoitan ser máis valoradas que os dedos, as orellas, oídos e o nariz, polo xeral. No entanto, existen casos específicos, en función da profesión do asegurado, nos que a indemnización pode ser maior. Por exemplo, as pólizas asinadas por un músico, que necesita os oídos para desenvolver plenamente a súa profesión, ou un enólogo, recibirían maiores indemnizacións en caso de ter problemas cos seus oídos ou o seu nariz que un profesional doutra categoría.

No mercado, existen pólizas especializadas para colectivos como médicos, deportistas, cantantes ou músicos. Mapfre conta cun seguro especializado para cubrir a médicos e AXA Winterthur, para cirurxiáns. Ademais, no caso de profesións máis concretas, os grandes brokers de seguros como Willis, AON ou Marsh permiten contratar seguros personalizados para cubrir as partes do corpo máis insospeitadas e cotizadas.

Canto valen estes seguros?

Partindo da base de que é o interesado quen decide por canto quere asegurar o seu membro corporal, para calcular cal será a curmá as entidades aseguradoras adoitan solicitar, nalgúns casos, unha revisión médica para comprobar o estado de saúde do titular do seguro. Polo xeral, as pólizas deste tipo adoitan incluír diversas cláusulas en función da idade, sexo e estado de saúde do titular. Canto maior ése, maior será a curmá a pagar. Ademais, o normal é que as aseguradoras non fagan pólizas aos maiores de 65 anos.

Por cada 6.000 euros de curmá paga, pódense asegurar indemnizacións duns 1,2 millóns de euros

A póliza tamén se encarece se existe algún tipo de problema físico. Isto explica as cantidades millonarias que adoitan pagar os clubs de fútbol ou baloncesto polos seus xogadores que, moi habitualmente, adoitan ter problemas traumatológicos. Por exemplo, de media, por cada 6.000 euros de curmá paga, pódense asegurar indemnizacións duns 1,2 millóns de euros. Unha sinxela regra de tres expón que por cada 600 euros de curmá aseguraríanse 120.000 euros.

No entanto, como este tipo de contratos están asociados aos ingresos que recibe a persoa por explotar e traballar con esa determinada parte do seu corpo, o prezo da curmá e as cantidades aseguradas estarán en función dos rendementos que sexa capaz de xerar. Como é lóxico, canto maior sexa o seu caché, maior será a curmá solicitada a pagar e, igualmente, maiores serán as cantidades aseguradas.

Cláusulas e exclusións

Un aspecto que hai que ter moi en conta á hora de subscribir un destes seguros é coñecer as cláusulas do contrato pois as entidades adoitan contemplar bastantes circunstancias que excluirían do cobro. As aseguradoras pagan se o problema está provocado por un accidente alleo á intencionalidade do asegurado e pode producirlle a invalidez permanente ou temporal. A indemnización tamén se recibe cando o dano se produce pola inxestión de gases ou vapores. Con todo, a compañía non adoita indemnizar cando as lesións proveñan dunha enfermidade xa existente. Ademais, exclúense aqueles accidentes debidos a catástrofes, intentos de suicidio ou mesmo á participación do asegurado en folgas, manifestacións, pelexas ou actos delituosos.

No caso de sufrir un accidente, a entidade avaliará o alcance do mesmo e a lesión que provoca no membro asegurado para calcular o alcance da indemnización. O pago será o 100% establecido cando a gravidade sexa tal que provoque a invalidez permanente.

Famosos asegurados

No mercado, é sinxelo localizar famosos que contan cun seguro que cobre algunha parte do seu corpo, como a cara ou as pernas, as súas cotizadas ferramentas de traballo. Sen ir máis lonxe, hai poucos días, a firma dun seguro para o baloncestista Jorge Garbajosa, subscrito coa entidade española Mutua Madrileña, permitiulle xogar o último campionato de Eurobasket: o seu equipo americano, os Toronto Raptors, impedíalle xogar a non ser que se asegurase o seu nocello, recentemente lesionado. Finalmente, Garbajosa conseguiu asinar unha póliza de 600.000 euros, que cubriría ao seu equipo americano cunha cantidade ‘astronómica’ pero non revelada, no caso de que sufrise unha nova lesión.

O futbolista David Beckham ten aseguradas as súas pernas en 40 millóns de dólares e todo o seu corpo por 150 millóns de dólares. O cantante Luís Miguel tamén ten asegurada a súa voz e o seu corpo por 7,5 millóns de dólares e Jennifer López as súas pernas, en seis millóns de euros. No pasado, tamén o coñecido actor, cantante e coreógrafo Fred Astaire avaliou as súas pernas en 300.000 dólares. En teoría, estas extraordinarias cantidades son proporcionais aos ingresos que recadan estas ‘estrelas’ e que basean na explotación desas determinadas partes do seu corpo, a fonte de sustento da súa economía familiar.