No verán son numerosas as persoas que saen de España por lecer, para ampliar coñecementos ou en busca de traballo e que, ademais, atópanse en paro. Perden a prestación ao cruzar a fronteira? Cada caso é diferente, pero a norma xeral é que se se desexa cobrar o paro no estranxeiro, e supéranse os 15 días fóra de España, hai que transferir ou exportar as prestacións ao país de destino. No seguinte artigo explícase cando e como cobrar a prestación por desemprego se se está nesta situación.
Como cobrar a prestación fóra de España
Por diversas circunstancias, unha persoa que está en paro pode decidir saír fóra de España: unha voda, unha visita a uns familiares, un fin de semana… ou mesmo ir buscar fortuna. En moitas ocasións, asáltalle a dúbida sobre se perderá nese tempo a súa prestación. Non ten por que ser así; de feito, pode cobrala estando no estranxeiro. Como facelo?
O primeiro que debe facerse, sempre, é comunicar na oficina de emprego que se sairá fóra de España. É unha xestión obrigatoria, mesmo se só serán dúas ou tres días. No seu caso, hai que explicar os motivos que levan a ampliar a estancia no país de destino.
A xestión pode facerse de maneira presencial ou ben por teléfono (atención cidadá do Servizo Público de Emprego Estatal, SEPE: 901 119 999). Ás veces, solicitan que o interesado se persone na oficina. Tras isto, eles encárganse de facer as xestións necesarias para autorizar o traslado e manter a prestación.
Hai veces que non se viaxa por pracer ou para visitar a familiares ou amigos, senón que o motivo da saída é ir en busca dun emprego que non se atopa en España. Só se se viaxa con este fin dentro da Unión Europea (máis Suíza, Noruega, Islandia e Lietchestein), pódese manter o cobro da prestación. E para iso, hai que pedir a exportación do subsidio. Este permiso outorga a facultade de seguir recibindo o paro durante un período máximo de tres meses, prorrogables a seis.
Hai que cumprir algúns requisitos para poder solicitalo:
Ser beneficiario dunha prestación ou subsidio por desemprego en España.
Estar polo menos catro semanas inscrito como demandante de traballo en España.
Se o desempregado que sae ao estranxeiro para buscar un traballo cúmpreos, debe facer o seguinte:
Hai que ir en persoa á Oficina de Emprego e informar da situación.
Alí, haberá que encher o formulario U2, ou ben o formulario E303 se os países de destino son Islandia, Lietchestein, Noruega e Suíza.
Ao chegar ao lugar escollido, hai que presentarse nun prazo de sete días no servizo de emprego nacional do país onde se vivirá e presentar unha copia do U2.
En caso de saír a un país fóra da Unión (ou Suíza, Islandia, Lietchestein e Noruega), non se pode cobrar o paro mentres se estea alí.
Se non se comunica unha saída ao estranxeiro
Cando unha persoa que está desempregada e cobra un subsidio non comunica que sairá fóra de España, suspéndese a prestación dos días que estivo fóra. Ademais:
Se saíu menos de 15 días: descóntanselle os días, e renóvase a prestación sen esixir xustificación.
Se estivo entre 15 e 90 días fóra de España: descóntanselle os días e, se xerou polo menos unha mensualidade completa estando fóra, iníciase un proceso sancionador para extinguir a súa prestación por non comunicar a saída, pero non se esixe xustificación da súa saída.
Cando estivo no estranxeiro máis de 90 días: descóntanselle todos os días que saíu. Neste caso, para poder renovar a súa prestación, debe xustificar que estivo a buscar traballo a través dos servizos de emprego do país, ou que traballou ou realizou cursos de perfeccionamento.
A opción de interromper e reactivar a prestación
Para quen o prefira, pódese interromper o cobro da prestación durante o tempo que se está nun país estranxeiro. Pero hai que demostrar que se vai a estudar, buscar traballo ou participar en proxectos de cooperación internacional no destino escollido.
Ademais, hai unha marxe máxima durante o cal o SEPE pode interromper o cobro do paro: 12 meses. Se se supera ese prazo, pérdese a posibilidade de reactivar o subsidio. Para reactivalo á volta (nos casos de estancias inferiores a un ano), hai que acudir en persoa á oficina do SEPE nun prazo de 15 días desde a chegada a España.
A exportación da prestación por desemprego autorízase por un período máximo de tres meses, aínda que case sempre se pode prorrogar outro tres. Esta prolongación pode realizarse sen ter que volver a España, desde o país de recepción.
Así, por Internet ou a través do fax pódese solicitar a prórroga tras descargarse o formulario para este caso, que está na web do SEPE. Convén facelo con suficiente antelación, polo menos un mes antes de que se terminen o tres meses.
Neste tempo, poden darse varias opcións:
- Atopar traballo: se se ten esta sorte, suspéndese a prestación por desemprego, como se faría ao empezar a traballar no noso país.
- Non se acha emprego e regrésase a España antes de que pasen o tres meses: no noso país pode continuar cobrando o paro que tiña recoñecido antes de saír.
- Non atopa traballo, pásanse o seis meses e o parado non volve: neste caso, pérdense todas as prestacións.
