Uno dos motivos para abrir unha conta noutro país é mellorar o rendemento que xera este produto bancario. Noutras palabras: obter polo diñeiro un maior interese que estea por encima da media que ofrecen as entidades de crédito españolas. No entanto, abrir unha conta no estranxeiro tamén implica gastos, en ocasións moi elevados. E para que esta operación sexa legal, non queda máis remedio que seguir o catro pasos que se revelan neste artigo: elixir a conta e o destino, declarar as ganancias, notificar os importes máis elevados e entregar os documentos que se pidan, incluída a Declaración da Renda.
Se a súa intención é abrir unha conta corrente no estranxeiro, non hai obstáculo algún que llo impida. Pero aínda que non teña problemas, saiba que terá que formalizar o proceso de apertura baixo unha serie de requirimentos administrativos e, ademais, cumprir coas obrigacións fiscais correspondentes.
Paso 1. Elixir a conta e o seu destino
O principal obxectivo consistirá en elixir o destino dos aforros, porque, en función desta decisión, disporase dunha serie de ofertas para ser cliente. Ademais, se é un país alleo á zona do euro, deberá ter en conta que abrir este produto bancario suporalle unha comisión polo cambio de moeda, ata o punto de atopar diverxencias moi elevadas dun país a outro. En ocasións, os custos desta operación superan o 1%.
- Vexa tamén ‘Como facer que o diñeiro creza na miña conta?‘.
Paso 2. Declaración das ganancias
Abrir unha conta no estranxeiro é un movemento bancario por completo legal, sempre que se cumpran unha serie de requirimentos básicos. De que forma? Débese realizar no territorio nacional unha declaración sobre as ganancias xeradas, que hai que incluír na próxima Declaración da Renda. Esta declaración debe expor todos os beneficios xerados a través da nova conta corrente aberta fóra de España. O obxectivo é moi claro: ter controlados os aforros para unha inspección fiscal.
Paso 3. Notificar os importes máis elevados
Non é o habitual, pero as ganancias obtidas pola conta no estranxeiro poderían exceder os límites establecidos. Así que, para evitar un problema coas autoridades fiscais do país, hai que saber que se o saldo medio da conta corrente non supera os 50.000 euros, non hai que avisar sobre a súa titularidade.
Con todo, se é superior a este importe, hai que declaralo en España. Este trámite leva a cabo a través do modelo 720, onde hai que explicar que se ten aberto un produto bancario destas características.
Ademais, para os importes máis altos será necesario, ademais, que queden reflectidos no formulario ETE, de declaración de transaccións co exterior, un documento para declarar activos e transaccións económicas no estranxeiro de gran contía. Deste xeito, a conta estará conforme coas esixencias por parte dos órganos fiscais do noso país, sexa cal fose o saldo da conta corrente.
Paso 4. Entrega dos documentos
Abrir unha conta fóra de España non exime de achegar a documentación máis elemental en Facenda e, ademais, no país onde estea aberta. No país de destino dos aforros, hai obrigación de remitir toda a información sobre a orixe das achegas monetarias. Mesmo poden esixir que se presenten as últimas declaracións da Renda e compulsar todos os documentos remitidos.
Este catro pasos esenciais permitirán xestionar este produto bancario e utilizar a conta sen preocuparse por ningunha sanción fiscal, conforme á legalidade da normativa actual.
Antes de abrir unha conta noutro país, non só haberá que analizar se merece ou non a pena, senón tamén cales son os gastos que levará esta operación, pois poderían anular a mellor remuneración que presente este produto bancario.
O principal é polas altas comisións que xera a súa formalización, máis elevadas que as habilitadas no territorio nacional, en especial se debe estar subscrita noutra moeda que sexa allea ao euro (libra esterlina ou dólar norteamericano). Neste caso, nos gastos hai que incluír o cambio de moeda e pode alcanzar, en función do destino elixido, ata un 1% sobre a operación realizada.
Estes gastos son un dos principais motivos que converten a estes produtos bancarios en pouco atractivos para as familias con menor poder adquisitivo, xa que serán máis elevados que nas contas nacionais.