Este artigo foi traducido por un sistema de tradución automática. Máis información, aquí.
Curmás de seguros
A análise estatística é fundamental
- Autor: Por Xaneiro 2004
- Data de publicación: Xoves, 29deXaneirode2004
Os seguros moven ao ano miles de millóns de euros en curmás. Todos sabemos paira que serven, pero, como establecen as compañías canto cobran ao cliente por aseguralo? A clave está na exhaustiva análise estatística que realizan estas entidades. Repasamos as principais variables que se teñen en conta nos seguros de coche, fogar e vida.
Análise de estatísticas
O sector do seguro atópase en alza en España. Segundo os datos da Dirección Xeral de Seguros, o volume de curmás brutas foi de 48.972 millóns de euros en 2002, cun incremento do 14% respecto ao ano anterior. O concepto é popular. Coas curmás -que é o diñeiro que achega cada asegurado nun determinado período de tempo-, cóbrese o prexuízo económico que un accidente puidese ocasionar. Pero, como se calcula o valor dunha curmá?
As estatísticas son determinantes neste asunto. A partir do que mostran que sucedeu no pasado, as compañías establecen o que cobrarán aos tomadores do seguro, porque interpretan que a sinistralidade será similar no futuro.
En calquera tipo de seguro, o primeiro paso é comprobar as propias estatísticas que manexa a aseguradora. Todas contan con departamentos estatísticos nos que traballan os asesores especializados nestes temas. “Paira o cálculo da curmá estímase a probabilidade de acaecimiento do sinistro a que está exposta una cousa ou persoa e a incidencia económica que tería”, explican desde o Instituto de Actuarios Españois (IAE). Utilizan técnicas baseadas en materias como a demografía, a biometría, a estatística, a economía, etc.
O obxectivo é prever coa maior exactitude posible a probabilidade de risco, e desta forma, non asegurar ou cobrar máis diñeiro a aquelas persoas que teñan una sinistralidade máis alta. Os actuarios estudan ao detalle as variables que fan que se produzan máis ou menos accidentes. Cada compañía elixe libremente estes datos e a forma en que os calcula. Esta información non a comparte con ningunha outra entidade, é a súa fórmula particular, aínda que existen parámetros que se repiten con frecuencia. Ademais dos valores estatísticos, no momento de fixar a curmá tamén se ten sempre en conta a duración da póliza.
Un programa informático encárgase de relacionar todas as variables de risco manexadas até dar o resultado final, que se coñece como prima pura. A esta cifra, engádenselle os gastos de xestión e a marxe comercial que se queira establecer para que, desta maneira, quede conformada a curmá que ao final paga o tomador do seguro. Cada compañía é libre de establecer o prezo que crea conveniente. Pero, por regra xeral, canto maior sexa o risco de que ocorra un accidente, maior será tamén a cantidade a pagar.
A diferenza entre a curmá pura e a cantidade final que se pague depende da estrutura administrativa e comercial da empresa aseguradora. “Non é o mesmo que a compañía venda os seus seguros a través de axentes e corredores, que devengarán una comisión; ou que o faga por teléfono ou Internet, que requirirá gastos de produción paira manter o centro de atención telefónica, pero non o pago de comisións”, conclúen desde o Instituto de Actuarios Españois.
En principio, tal e como indica Francisco Serrat, desde Direct Seguros, danse dúas estruturas tarifarias:
- A mutualizada. Na que a curmá se pondera, calculando un termo medio entre os que teñen moitos sinistros e os que non sofren accidentes.
- A multivariante. Cuxa tarifa se axusta máis a cada cliente e págase en función do seu perfil.
A Unión de Consumidores de Cataluña sinala que a consulta máis frecuente sobre desta cuestión ten que ver coas subidas das tarifas sen previo aviso. As compañías aseguradoras están obrigadas por lei a notificar calquera aumento cunha antelación mínima de dous meses, pero isto é algo que non sempre fan.
