Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Grafitis comerciais, unha alternativa laboral

A crecente contratación de servizos de graffiteros para decorar locais e tendas reconverte esta expresión artística nunha alternativa diferente de traballo remunerado
Por Juan Pedro Chuet Missé 24 de Outubro de 2007
Img graffiti listado
Imagen: Ken Banks

O grafiti pasou de ser unha arte rueira de expresión adolescente, á marxe da legalidade e fóra de calquera circuíto comercial, a ter protagonismo na decoración de comercios, deseños de camisetas e de envases. Desta maneira as fachadas das tendas na vía pública han pasado de ser obxecto da agresión dos graffiteros a converterse un lenzo lícito, que os comerciantes pon a disposición destes artistas para lograr unha decoración alternativa que dote de atractivo aos seus negocios. Estes traballos custan entre 400 euros e 1.000 euros e convertéronse nunha tendencia en auxe.

Nas persianas das callejuelas de San Sebastián, no interior dunha tenda de moda no barrio do Raval en Barcelona, ou en varios negocios de Lavapiés e Chueca en Madrid, o grafiti é o que manda. A decisión de moitos comerciantes de contratar os servizos dun graffitero podería parecer a confirmación do refrán “se non podes co teu inimigo, úneche a el”. Limpar un grafiti é un traballo arduo e caro. Se se quere facer por conta propia, débese comprar spray “quita grafiti”, que custa preto de 10 euros cada unidade, ou investir outros 6 euros por bote en disolvente que haberá aplicar con moita paciencia, para logo deixar secar e quitar con espátula. Os Concellos teñen experiencia nestas lides, como o de Barcelona, que este ano gastou máis de 3,7 millóns de euros en servizos de limpeza, ou o de Madrid, que destinou ata 5 millóns de euros para quitar as pintadas e o grafiti na capital.

Trátese dunha vitoria por cansazo, ou dunha tendencia en expansión, o certo é que dun tempo para acó o grafiti ten unha vertente comercial, e cada vez son máis os graffiteros que viven do seu traballo e os comerciantes que os contratan. Esta expresión artística vaise impondo sobre outros medios de decoración ou publicidade debido a que presenta numerosas vantaxes:

  • Rapidez e economía:O modo de pintar con aerosol é moito máis rápido que coa brocha. Se o artista tarda menos tempo, o custo da obra resultará máis barato.

  • Calquera superficie é válida:Ao contrario que outros materiais e técnicas, o grafiti adáptase e amolda sobre calquera tipo de superficie: parede, chapa, metal, granito, madeira, pedra, canas…

  • Duración da obra:A pintura que se utiliza para elaborar o grafiti agárrase con forza á superficie, polo que sobrevive con firmeza ao paso dos anos. O seu único inimigo son os produtos químicos disolventes.

  • Estética e innovación:O grafiti dá un aire de modernidade e vangarda sen perder a elegancia e estética acorde coa empresa ou negocio que o contratou.

Unha vez que se decide decorar con grafiti, é importante saber onde dirixirse. Atopar a estes artitas non é tarefa fácil, e a forma máis práctica de facelo é consultar a outro comerciante que encargase algún traballo, ou apuntar a páxina web que, en ocasións, debúxase como selo de marca á beira dun destas expresións artísticas. Pero cada vez máis, tamén existen empresas que inclúen entre os seus servizos a decoración de locais ou casas particulares con este modo de expresión. Así, é posible atopar información e realizar encargos en empresas como Parqueempresas, Berok, que conta con decoradores con máis de 14 anos de experiencia e traballa en Cataluña e zonas próximas, ou Logicamedia.

Canto custa un grafiti

Encargar un grafiti custa entre 400 euros e 1.000 euros, aínda que o cálculo defínese, sobre todo, polo tempo de traballo necesario. Por un día de performance Salvatore Benintende -coñecido pola súa criatura, TVboy, un neno de cabeza xigantesca que é acompañado polo seu can Nico-, cobra un mínimo de 500 euros. O “soldo” que perciben estes artistas depende tamén -como no resto do mundo da arte- do renome do debuxante que vaia a realizar o traballo.

O sistema de traballo é moi parecido en todos os casos. En primeiro lugar, os artistas visitan o lugar no que van facer o traballo. Adoitan levar o computador portátil para facer unha demostración de como quedaría, e books con infinidade de ilustracións, debuxos, grafitis… para asesorar ao cliente no caso de que sexa necesario. Tamén aceptan realizar debuxos a partir dunha suxestión ou idea do cliente, xa que o deseño é completamente personalizado para cada persoa que os contrata. Cando o cliente dá o seu visto e prace, procédese a decorar a superficie.

Aínda que a rúa é o ámbito por excelencia do grafiti, o campo de acción destes artistas non se limita á pintada rueira. Así, é fácil atopar calzados, camisetas, envases ou cadros onde os graffiteros “estampan” a súa arte. Desta maneira, hai artistas que comezan a ver que a súa arte tamén pode ser unha alternativa laboral. Son moitos os graffiteros que estudaron Belas Artes ou Deseño Gráfico, e cada vez máis os que se reconverteron -aínda que sen deixar a arte das rúas- para vivir diso, chegando a realizar mesmo traballos por encargo de institucións como o Concello de Sevilla ou a Xunta de Andalucía. Salvatore Benintende, deixou o seu sinal graffitera en pezas de vestir ou en produtos publicitarios. Entre os seus clientes figuran marcas como Smart, Nescafé, MTV Italia, o Instituto Europeo de Deseño e Telecom, entre outras.

Un camiño similar han tomado os membros do estudo Inocuo, que tras marcar as paredes de Barcelona co seu nome, decidiron tomar a vía profesional e brindar servizos de campañas gráficas, mercadotecnia, ilustracións e multimedia. Ou Kapi, que, ademais de asinar centos de paredes, desde 1990 dedícase a realizar traballos publicitarios como decorar discotecas, comercios e ximnasios, ademais de traballar como consultor nunha da empresa de sprays máis usadas polos artistas, e organizar eventos como o Aerosol Art.