Os investimentos en Bolsa no “moi curto prazo” atoparon en Internet una ferramenta inmellorable paira estar en todo momento ao tanto dos movementos do mercado e operar desde calquera lugar, en calquera mercado do mundo, en tempo real e con comisións máis baixas. Se se decide investir a “moi curto prazo” en bolsa, o usuario debe ter os conceptos moi claros e sobre todo saber en todo momento onde se mete. Porque non hai que esquecer que, canto menor é o prazo de investimento, maior é o risco. Segundo os expertos, débese saber que non é un xogo, e ter moita disciplina e un bo control mental paira chegar a bo porto.
Vantaxes e inconvenientes
Investir a moi curto prazo ten vantaxes e inconvenientes. Entre as principais vantaxes atópase que é una operativa moi flexible, cóntase coa posibilidade de aproveitarse da elevada volatilidade do mercado, e tense a posibilidade de operar “apalancado”, é dicir, investir por encima do patrimonio que uno ten, segundo sinala Javier Galán, xestor de investimentos da sociedade de valores Renda 4. Entre os inconvenientes desta forma de investir, destacan a necesidade de “estar moi encima” do mercado, e que se incorre nuns custos de transacción (comisións, corretajes) máis elevados.
Investir a moi curto prazo supón “estar moi encima” do mercado e custos de transacción elevados
O que moi poucos expertos recomendan aos investidores particulares é investir no intradía (comprar e vender no mesmo día). No entanto, trátase dun tipo de investidor que proliferou nos últimos anos. O perfil é dun home, de entre 30 e 50 anos, urbano, con elevado nivel cultural, importante formación técnica, dominio de Internet e que busca sacarse un sobresueldo coa Bolsa. O certo é que paira investir no intradía hai que dedicar moito tempo e enerxía, e supón moita tensión. Máis habitual é a estratexia dalgúns investidores de investir no “moi curto prazo”, é dicir, en varios días ou moi poucas semanas. Como facelo?
Claves do “moi curto prazo”
Paira investir no moi curto prazo con solvencia, o investidor debe seguir una serie de recomendacións:
Ter tempo:É a principal ferramenta que se precisa paira ser un investidor en Bolsa a moi curto prazo. Sobre todo porque hai que estar todo o día pendente do mercado e iso adoita ser incompatible con outra actividade profesional. O ‘day trader’ é un investidor que opera no intradía, é dicir, que compra e vende entre a apertura (as 9:00 da mañá), e o peche dunha mesma sesión (as 17:30 de tárdea). Pode operar varias veces nese período de tempo, e mesmo manter a posición (o que comprou) tan só durante uns minutos ou media hora.
Estar moi informado:Desde primeiras horas da mañá debe estar ao tanto de toda a información que poida influír na evolución do valor. Informarse a través de radio, televisión, prensa, portais de Internet, etc. Debe estar ao día de canto se move ao redor dos mercados e de todas as noticias (crises sectoriais, subidas do petróleo, escándalos, publicación de resultados…) que poden tirar cara arriba ou cara abaixo a unha serie de valores.
Estar continuamente conectado:Estar permanentemente conectado é fundamental paira conseguir os obxectivos. Sempre ten que manter aberta a páxina do broker e dos portais de Bolsa. Debe dispor tamén dun servizo de alarma a través do teléfono móbil. Hai que ter sempre a man o teléfono dun intermediario, porque moitas veces é máis rápido dar una orde telefónica que a través de Internet.
Inmediatez á hora de actuar:Debe dispor dunha valoración do investimento en tempo real. É dicir, que cando se venda, apareza o efectivo de forma inmediata na carteira paira poder volver comprar inmediatamente despois. Isto pode parecer una evidencia, pero é importante porque, na operativa ordinaria, o Servizo de Compensación e Liquidación de Valores (SCLV) tarda algúns días en anotar o diñeiro da venda.
Hai que dominar a análise técnica:Paira os expertos, a análise técnica resulta una das ferramentas máis válidas paira o investimento a moi curto prazo. Consiste na análise dos mercados ou dos valores a través de gráficos. O ideal, sobre todo paira investir no intradía, son gráficos de cinco minutos, de quince minutos e dunha hora, e que se actualicen en tempo real.
Pechar posicións:Outra máxima que é moi recomendable seguir, sobre todo paira os ‘day traders’, é pechar as posicións abertas durante a sesión: vender todo o comprado, incluso perdendo. Se o investidor deixa una posición aberta, ao día seguinte pódese perder máis. No entanto, no caso de que non se sexa un investidor moi agresivo, pódese deixar aberta ata que alcance o obxectivo de subida fixado.
Existen horas mellores que outras?Algúns expertos sinalan que si. Así, na primeira hora de mercado, cando se vai a formar a tendencia, é preferible non operar. É mellor facelo a partir das 15.30, cando abre Nova York e o mercado volve moverse en función da evolución de Wall Street.
Operar con valores líquidos:Una recomendación que tampouco hai que pasar por alto é a de entrar en valores que teñan movemento tanto cara arriba como cara abaixo. Pero sempre en valores con liquidez; pola contra, pódese quedar atrapado. É dicir, nada de apostar por valores pequenos. En opinión de Javier Galán, o fundamental é operar con activos moi líquidos.
Concentrarse nuns poucos valores:Un bo investidor debe especializarse só en tres ou catro valores e realizar un seguimento exhaustivo dos seus movementos e dos seus gráficos. E non é conveniente que sexan máis de tres ou catro, porque pola contra termínase por non dominar ningún. Isto non significa que eses valores sexan sempre os mesmos: pódese ir rotando, pero non aumentándoos.
Asumir perdas e limitar ganancias
Una recomendación paira o investidor “a moi curto prazo” é que debe asumir as perdas. Os expertos aconsellan que estas perdas se limiten até un 5%. Si, cun determinado valor, acumula dúas perdas do 5%, hai que vender automaticamente. Hai quen se obstina na idea de que, tarde ou cedo, devandito valor acabará por remontar e moitas veces isto non ocorre. Pero tamén debe establecerse un límite paira as ganancias. Aquí debemos botar man do vello refrán de que “a avaricia rompe o saco”. O investidor a curto prazo debe aprender a gañar pouco e saírse, non esperar a gañar máis co risco de perder. Trátase de gañar máis do que se perde, non de querer gañar sempre. Segundo Javier Galán, hai que asumir que se acertará un 50% das ocasións e errarase no outro 50%, polo que a clave está en gañar máis diñeiro cando se acerta que cando se falla. Por exemplo, cando se acerta nunha operación, gañar un 2%, e cando se falla, perder só un 1%.
O investidor a curto prazo debe aprender a gañar pouco e saírse, pois se trata de gañar máis do que se perde, non de querer gañar sempre
Paira cumprir estas dúas máximas, hai que ter en conta dúas ferramentas, as ordes condicionadas e o stop loss. As ordes condicionadas son un sistema que pode parecer moi básico na actualidade, pero até hai pouco tempo non se ofrecía. Permite introducir una orde de compra ou de venda, pero condicionada a un prezo. Só se o valor toca ese prezo, execútase. A maioría dos brokers ofrecen varias alternativas de vixencia da orde: un día, una semana, un mes ou 90 días. Si pasado o período elixido o valor non chegou ao prezo fixado, a orde queda automaticamente anulada.
O stop loss -literalmente tradúcese como parar as perdas-, é una modalidade de orde condicionada que consiste en fixar a marxe de perda que se está disposto a asumir. Alexander Sáenz, no seu libro “Investir en Bolsa”, explica que ao usar una stop loss, un investidor limita a fluctuación do prezo. Noutras palabras, utilízase paira protexer a un investidor de perder diñeiro que gañou en posicións a longo ou a curto prazo. Por exemplo, supoñamos que o investidor compre 10 accións dunha empresa ao prezo de 10 euros. Afortunadamente, o prezo das accións subiu até 20 euros, co que o investimento de 100 euros que se realizou agora vale 200 euros. Pero agora quérese protexer o beneficio de 100 euros que xa conseguiu. Paira facelo, pódese dar ao broker una orde stop loss de venda se o prezo das accións cae dos 20 euros.