Artigo traducido por un sistema de tradución automática. Máis información aquí.

Investir en débeda española, si ou non?

Para os particulares, son máis apropiadas as Letras que os bonos ou obrigacións
Por EROSKI Consumer 27 de Abril de 2012
Img monedas
Imagen: David Lacarta

A prima de risco alzouse por encima dos 400 puntos e esta cifra renovou unha gran preocupación dos investidores particulares: É adecuado investir en débeda pública española neste contexto ou convén manterse fóra, e mesmo, vender? Parece que, a pesar das dificultades, a débeda española é segura e o feito de investir ou non depende dos prazos do investimento, o perfil do investidor e as súas necesidades de liquidez. Para os particulares, son máis apropiadas as Letras (a curto prazo) que os bonos ou obrigacións (a longo prazo). Desde hai semanas, disparáronse a prima de risco, o financiamento da débeda, o paro, os desafiuzamentos, os concursos de acredores… E neste escenario, as dúbidas sobre o alcance dos Orzamentos Xerais para lograr o adecuado axuste fiscal e volver ao crecemento recuperaron a posibilidade de que a nosa economía poida necesitar un rescate por parte de organismos internacionais. Unha das probas máis evidentes sobre a desconfianza albíscase na negociación da débeda española, aínda que parece que non hai motivo para preocuparse.

Comprar débeda agora?

A estatística demostra que, en Bolsa , os momentos de tensión brindan as mellores oportunidades para rendibilizar os aforros. No caso da débeda, tamén se cumpre a máxima. Por este motivo, algúns xestores estiman que é bo momento para comprar débeda pública española, xa que é probable que no curto prazo a situación estabilícese, a tensión suavizar e as rendibilidades que ofrece agora o Tesouro español redúzanse e as próximas emisións saian a tipos máis baixos.

A pesar das dificultades económicas, a débeda española é aínda segura

Nestes momentos de incerteza, o activo máis rendible é o bono a dez anos, que se negocia nos mercados secundarios case cun 6% de rendibilidade. Isto contrasta co bono alemán a ese mesmo prazo, que renda un 1,7%; o francés, un 2,8%; ou o suízo, que apenas remunera o aforro ao 0,7%. Conseguir un interese do 6% durante os próximos 10 anos é moi atractivo, se se ten en conta que o tipo oficial do diñeiro sitúase no 1% en Europa e que a inflación española chega ao 1,9%.

  • Desde o punto de vista do gran investidor (fondos de investimento ou de pensións ou grandes institucións), comprar débeda pública a longo prazo é unha oportunidade. No entanto, para os particulares pode non selo tanto. O primeiro que se debe ter en conta é a diferenza entre comprar no mercado primario (cando o Tesouro Público fai poxas) ou no secundario.

  • Para o investidor particular, o máis adecuado sempre é comprar no mercado primario, xa que a operación é moito máis sinxela e máis barata. As comisións por compra no mercado primario son máis baixas. Para acceder a leste, o aforrador debe estar atento ao calendario de poxas do Tesouro para comunicar ao seu intermediario a súa intención de investir. As próximas colocacións de bonos e obrigacións realizaranse o 3 e o 17 de maio e o 7 e 21 de xuño.

O mercado secundario dá a posibilidade de comprar títulos xa emitidos ou de vender os que xa ten en carteira o investidor. No entanto, é un mercado bastante profesionalizado, caro paraoperacións minoritarias (de pequenos aforradores) e que non ofrece alta liquidez. Por todo iso, para todos os interesados en débeda pública española, o mellor é comprar no mercado primario emanterse a vencemento.

Débeda a curto ou a longo prazo?

A débeda pública a longo prazo é a máis atractiva, desde o punto de vista da rendibilidade. Nas últimas poxas, as obrigacións a 10 anos colocáronse ao 5,4%, as de 15 anos, ao 6,1% e as de 30 anos, ao 6%. Con todo, é tamén a que máis sacrificios esixe.

Para que de verdade sexa rendible, o investidor debe manterse ata o vencemento, sen solicitar o seu reembolso. Isto implica facer unha planificación sobre as necesidades de liquidez no período de vida da débeda na que se desexe investir. Ademais, a renda fixa a longo prazo é a que máis sofre os vaivéns de posibles subidas ou baixadas dos tipos oficiais, co que se o investidor necesita vendela antes de tempo, pode experimentar fortes perdas se os prezos dos seus activos baixaron no mercado.

Se se mantén a vencemento, sexan cales sexan as oscilacións queocorresen nos mercados durante o prazo de vida desta renda fixa, o interese pactado manterase intacto.

Por iso, para os particulares resulta máis aconsellable (máis se cabe nestes momentos nos que a liquidez é moi prezada) investir en débeda a curto prazo. Neste caso, no entanto, as rendibilidades son moito máis discretas. As Letras do Tesouro a un ano colocáronse na última poxa ao 1,41% e a 18 meses, ao 1,71%. Espérase que as próximas colocacións realícense con tipos superiores. Tanto en Letras como en Bonos e Obrigacións, o principal atractivo é a garantía de pago por parte do Estado, recoñecida mesmo na Constitución Española.

No caso dos investidores que conten xa con títulos de débeda na súa carteira, a mellor opción é manterse a vencemento. Acudir ao secundario supón exporse ás oscilacións de prezo diarias, moi volátiles nos últimos días. De entrada, calquera título de renda fixa (tanto de débeda soberana como privada) só ofrece rendibilidade garantida a vencemento. Se o investidor decide vender antes, os prezos dos seus activos poden caer ou subir, en función de determinados aspectos como os vaivéns dos tipos de interese, o crecemento económico ou a inflación.

Nos últimos meses, no mercado de débeda español rexistráronse baixadas de prezos, sobre todo nos activos a longo prazo. É dicir, os títulos antigos valen menos, polo que non sería aconsellable vendelos antes de tempo.

Consecuencias dun rescate sobre a débeda

Pese ao incremento da prima de risco e da desconfianza cara a España, numerosos expertos confían en que non haberá un rescate da nosa economía. Deste xeito, apostan porque nas próximas semanas ou meses suavícese a tensión e o Tesouro volva asumir niveis de financiamento máis baixos. Pero, que ocorrería en caso de rescate?

De entrada, as consecuencias serían negativas tanto para a economía como para os consumidores e aforradores. Neste caso, o Estado vería como o custo da súa débeda subiría aínda máis (como así ocorreu en Grecia ou Portugal) porque o feito en si do rescate poría de manifesto que a economía non é capaz de xerar os recursos suficientes para pagar aos seus acredores. O rescate implicaría a obrigación ao Estado de pór en marcha recortes e esixencias de axuste aínda máis duras ás ata agora expostas.

Unha das posibilidades ás que podería arrastrar un rescate é á solicitude dunha reestruturación da débeda española, como ocorreu en Grecia. Neste escenario, moi pouco probable, ospequenos aforradores poderían sufrir esta situación especial con quitas ou descontos na valoración dos seus activos.

Cifras que nos sacan as cores

Algúns dos datos que sacan as cores a España (o paro, a caída do PIB, a produción industrial) dan a clave sobre a perda de confianza na nosa economía e por que o mercado esixe agora máis á débeda española.

  • A taxa de desemprego en España é a máis elevada da zona euro (do 23,6%, fronte ao 5,7% de Alemaña ou ao 10% de Francia).
  • Os últimos datos do PIB confirmaron que España está tecnicamente en recesión, posto que xa acumula dous trimestres consecutivos de contracción económica, en lugar de crecemento.
  • A todo isto uniuse a desconfianza sobre que os Orzamentos Xerais do Estado sexan suficientes para cumprir co déficit pactado no 5,3% para este exercicio e do 3% para 2013. A peche de 2011, o déficit orzamentario español alcanzaba o 8% do PIB.