Uno dos eternos dilemas para encarar un investimento é decidir se esta debe ser activa ou, pola contra, pasiva. Esta estratexia emprégase sobre todo nos fondos de investimento pola súa maior capacidade para administrar unha carteira de activos financeiros por parte das xestoras. O obxectivo é elixir un modelo de investimento que replique un índice bolsista ou estea baseado na decisión dos xestores para atopar as mellores oportunidades de negocio xeradas desde os mercados financeiros. A continuación danse as pistas para acertar.
Cal é a mellor xestión: activa ou pasiva?
En principio non hai ningunha modalidade mellor ou peor que outra, senón que dependerá do perfil do investidor e, sobre todo, do ciclo económico no que se teñen que investir os aforros.
No entanto, hai algunhas pistas que poden decantar a balanza nun ou outro sentido, de face a conseguir o obxectivo que se expoñen todos os investidores ao formalizar estes produtos: mellorar o retorno ao seu patrimonio persoal ou familiar. Non en balde, as diferenzas con respecto á súa rendibilidade poden situarse a partir do 3 %, en función das súas particularidades.
Comisións: máis altas na xestión activa
Desde este escenario xeral, non faltan os analistas que se inclinan por unha xestión pasiva como fórmula máis eficaz para xerar maior rendibilidade nas operacións. Aluden que case sempre é máis rendible replicar un índice de referencia que adaptarse ás circunstancias dos mercados financeiros. Ten a vantaxe de que as comisións destes fondos son sensiblemente máis baixas. Ademais, non haberá ningunha desviación sobre as fontes de cotización. En consecuencia, constitúe un modelo de xestión máis transparente onde resulta máis fácil prever os posibles beneficios ou perdas nas operacións.
Para que os investidores non alberguen ningunha clase de dúbidas sobre a elección do seu modelo de xestión, a información será a súa principal ferramenta de defensa.
Tanto nas fichas como nos folletos dos fondos deberá aparecer como será administrada a composición da carteira, coas tarifas que aplican desde as xestoras, en concreto a comisión de xestión, que é a que cobran polos servizos prestados. Se se calcula en relación ao patrimonio do fondo, ten un tope máximo do 2,25 %. É máis frecuente que na xestión activa achéguese a este límite, como consecuencia da prestación deste servizo profesional, mentres que na pasiva é moi habitual que esta taxa non supere niveis do 1 %, en especial se proceden da renda fixa. A diferenza entre ambos os modelos varía entre medio e un punto porcentual.
En calquera caso, os fondos de xestión activa son máis caros que os pasivos, pero non será o principal factor para determinar a súa rendibilidade real, senón que dependerá doutros factores.
Replicar un índice bolsista
Un dos parámetros para determinar se a xestión activa pode ser máis rendible que a pasiva se materializa a través do informe SPIVA (Standard & Poor’s Indices Versus Active Funds). Nel analízase o comportamento dos fondos de xestión activa con respecto aos seus índices de referencia, cun prazo de permanencia de entre un e dez anos. Pois ben, no último estudo ponse de manifesto que tan só o 2 % destes produtos supera ao Standard & Poor’s 500 a longo prazo, mentres que en España, o 18 % dos fondos destas características conseguen bater ao mercado.
De todos os xeitos, case sempre é moi rendible cambiar de fondo cando as condicións dos mercados financeiros non son as mesmas ou se produciu un cambio de tendencia no activo financeiro demandado. Será unha ocasión máis favorable para dar un golpe de temón e mellorar a rendibilidade do fondo, ata o punto de que os propios xestores están en condicións de aproveitarse das ineficiencias e xestionar a volatilidade con moita máis eficacia que desde os modelos indexados ou máis estáticos.
Composición das carteiras
Un dos exemplos máis claros prodúcese nun escenario bolsista que se perfila baixo unha nova tendencia baixista. Se o fondo elixido xestionásese de maneira activa, podería variar as condicións para mellorar o seu rendemento. Así podería pasar dunha distribución do 75 % de renda variable e 25 % fixa a outra sensiblemente diferente e aproveitarse da nova conxuntura que van achegando os mercados ou activos financeiros. Isto está indicado para adecuarse a cambios de ciclos na economía internacional.Outra das achegas da xestión activa é que permite unha maior diversificación na forma de entender o investimento, mesmo para protexerse da súa exposición á bolsa porque, deste xeito, poden limitarse as perdas nas situacións máis desfavorables para os mercados financeiros -ou mesmo obter beneficios nestes escenarios tan adversos para os investidores-.
