Mobilidade xeográfica, unha opción fronte ao paro

1. Mobilidade xeográfica, nacional e internacional

• Mobilidade nacional: desprazarse a outra localidade dentro de España para traballar supón ampliar as posibilidades de atopar un emprego, por escasas que sexan. As diferenzas na taxa de paro entre localidades e cidades españolas son notables, polo que convén ampliar a área de procura canto sexa posible. A maior dificultade estriba en cambiar de residencia habitual, de maneira especial se se conta cunha hipoteca.

  Entre os desempregados, un recente informe da consultora Randstad, especializada na procura de emprego, mostra que en torno ao 71% está disposto a cambiar de cidade para atopar un traballo ou mellorar as súas condicións laborais, o que implica un incremento do 3% respecto ao ano anterior.

• Traballar no estranxeiro: o incremento de españois que se deciden a buscar un emprego no exterior aumenta cada ano. No primeiro semestre do ano, 40.625 españois saíron rumbo ao estranxeiro, un 44,2% máis que no mesmo período de 2011, segundo estimacións do Instituto Nacional de Estatística (INE).

  As saídas son máis habituais entre os mozos, ao ter menos vínculos e ataduras familiares ou económicas. Pero o perfil é variado, desde aqueles que buscan só un traballo remunerado, ata os que ven obrigados a realizar empregos por baixo da súa formación. Tamén están os que perseguen unha mellora laboral, ampliar a súa formación, incrementar o seu nivel de idiomas ou completar o seu currículo.

  En calquera destes casos convén, antes de emprender a aventura no estranxeiro, considerar se a elección do lugar de destino é a que mellor se adecúa ao perfil profesional e persoal, se se conta cos medios, as aptitudes e capacidades demandadas.

• Mobilidade entre ocupados: para os que contan con emprego, a mobilidade xeográfica supón unha modificación do contrato de traballo consistente no cambio do lugar no que desempeñar as funcións de traballo pactadas. O Estatuto dos Traballadores e a lexislación sobre traslados colectivos distinguen dous tipos de mobilidade:

  1. Traslado: supón o cambio a un centro de traballo da mesma empresa que esixa o cambio de residencia.
  2. Desprazamentos: son temporais (un máximo de 12 meses en tres anos) e non precisan un cambio de domicilio.

2. Requisitos e trabas

• Unión Europea: para traballar dentro das fronteiras da UE non é necesario ningún visado, grazas ao dereito á libre circulación de persoas. Os titulados universitarios poden solicitar o recoñecemento do seu título ao ministerio de educación do país de destino.

• Fóra dos países comunitarios: esíxese o visado e cada país ten os seus propios trámites. China e EE. UU., por exemplo, están a denegar moitos visados de traballo. É necesaria unha oferta de emprego firme para solicitalo, unha xestión da que se encarga a empresa empregadora.

3. Os profesionais máis demandados

Os sectores profesionais que máis emprego demandan, segundo as consultoras Adecco e Randstad, son os seguintes:

• Informática e novas tecnoloxías: as relacionadas con Internet; community manager ou chief social media officer en redes sociais; empregos verdes; expertos en mercadotecnia virtual; en usabilidade ou posicionamento en buscadores; desenvolvedores; e programadores.

• Enxeñeiros: de telecomunicacións, de produción e produto, director de enxeñaría, director industrial e enxeñeiros técnicos e mecánicos.

• Sector servizos: persoal de vendas, call centers (atención telefónica), seguridade, servizos asistenciais, postos informáticos, turismo, hostalaría e restauración.

• Sector da saúde e o benestar: médicos, enfermeiros, biólogos, químicos, delegados de vendas, visitadores médicos, delegados hospitalarios, técnicos de control e I+D.

• Enerxías renovables, asesores en cambio climático, instaladores de placas solares.

• Ámbito científico: biotecnoloxía e laboratorios.

4. Destinos con maiores posibilidades

A decisión do país de destino é básica, por iso ha de meditarse e estudarse en profundidade. Recorrer a portais de Internet especializados facilita a procura no estranxeiro, como a bolsa de emprego europea EURES, Infojobs, Monster, JobLine ou Laboris. Así mesmo, pódese tentar atopar traballo nas empresas españolas no estranxeiro ou, a través delas, mediante bolsas remuneradas.

Os países que ofrecen maiores oportunidades de emprego segundo diversos estudos son:

• Europa: Reino Unido, Francia, Austria, Suíza, Luxemburgo e países nórdicos.

• Países emerxentes: Brasil, China, India e Rusia.

• América: Canadá, EE. UU. e Perú.

A compañía Manpower realizou o pasado ano unha enquisa entre profesionais de recursos humanos que cubría todo tipo de ofertas de emprego, desde traballos de baixa remuneración ata propostas para profesionais altamente cualificados. Segundo o estudo, os países que ofrecían mellores expectativas de emprego para 2011, eran: India, China, Taiwan, Brasil, Turquía, Singapura, Perú, Hong Kong, Australia, Costa Rica e Arxentina.