O Goberno recibiu un informe, presentado polos ministros de Xustiza, Facenda e Administracións Públicas e Emprego e Seguridade Social, sobre a modificación do Código Penal en materia de delito fiscal e contra a Seguridade Social para crear en ambos os casos un subtipo agravado para as condutas máis graves. Así, contémplase elevar de cinco a 10 anos o prazo de prescrición das infraccións por delito fiscal máis graves e aumentar de dous a seis anos, en lugar dun a cinco anos, as penas de cárcere impostas aos defraudadores.
O novo tipo agravado de delito fiscal aplicarase cando a contía da cota defraudada exceda de seiscentos mil euros ou cando a defraudación se cometese no seo dunha organización ou grupo criminal. Tamén se aplicará cando se utilicen negocios, entes ou territorios que dificulten ou oculten a identidade do obrigado tributario ou a determinación da contía defraudada, explicou o Executivo.
A vicepresidenta do Goberno, Soraya Sáenz de Santamaría, explicou que estas modificacións afectan os delitos “ fiscais, as fraudes masivas e á Seguridade Social”, co obxectivo de loitar “contra a fraude e a economía mergullada”. Sáenz de Santamaría tamén destacou que é unha reforma profunda que se concreta en tres ámbitos: a loita contra a mala xestión pública dos recursos económicos; reformas para evitar a fraude fiscal e loita contra a fraude laboral e en materia de Seguridade Social.
Ademais, Sáenz de Santamaría concretou que “se establece a tipificación como conduta penal de delito o labor por aqueles xestores públicos que falseen, oculten, manipulen datos relativos ás contas públicas. Levará aparellado unha inhabilitación de ata 10 anos. A tipificación desta conduta é unha novidade no noso ordenamento xurídico”.
Doutra banda, na modificación fíxanse unha serie de melloras técnicas destinadas a favorecer a regularización voluntaria do contribuínte ou a recadación. Entre elas figura unha atenuante (rebaixa importante da pena) por reparación do prexuízo económico causado á Facenda Pública. Aplicarase nos casos de regularización dentro dos dous primeiros meses tras recibir unha citación xudicial e nos casos en que o contribuínte colabore na identificación doutros suxeitos responsables.
Tamén se faculta á Administración Tributaria a non paralizar un procedemento recadatorio pola existencia dun proceso penal. Na actualidade, esíxese o pronunciamento expreso do xuíz. Por último, dáse unha maior operatividade nos supostos de tramas ao non ser necesario esperar ao transcurso do ano cando se defraude máis de 120.000 euros. Na actualidade débese atender ao defraudado en todo o ano natural e por iso esperar á finalización do mesmo para denunciar o feito como delito fiscal.
Delitos agravados contra a Seguridade Social
Nos delitos agravados contra a Seguridade Social delimítanse novos supostos de fraude nos que se verificou que a sanción administrativa non é suficientemente efectiva e que a gravidade destas condutas esixe unha sanción penal. Tal é o caso de empresas ficticias e talleres clandestinos. Os cambios introducidos “buscan a mellora técnica do tipo delituoso, así como a incorporación ao mesmo dos criterios jurisprudenciales e técnicos sentados ao longo da súa aplicación”, asegurou o Executivo.
Nesta liña, endurécense as penas máximas por defraudar á Seguridade ao pasar de cinco a seis anos e preténdese a ampliación do período de prescrición de cinco a dez anos dos supostos delituosos máis graves, como, por exemplo, as “empresas fantasma” sen actividade real que simulan relacións laborais, co único propósito de que os traballadores obteñan unha prestación pública.
Tamén se reduce a contía mínima da defraudación, que pasa de 120.000 euros a 50.000 euros, e inclúese dentro desa contía toda a débeda non prescrita. De igual modo, sanciónanse penalmente aqueles casos de defraudación dolosa en prestacións de Seguridade Social que causen un prexuízo grave ao patrimonio da Seguridade Social, introducindo un novo apartado 307.ter. Por outra banda, exponse a modificación do Código Penal para sancionar a aqueles que empreguen de forma simultánea a unha pluralidade de traballadores sen comunicar a súa alta na Seguridade Social, ou sen obter a correspondente autorización de traballo.
Por último, modifícase a redacción do artigo 398, relativo á falsificación de certificacións por terceiros de documentos da Seguridade Social, que se considerarán delitos de falsidade documental, e introdúcese un novo delito que tipifica os supostos de falseamiento da contabilidade das Administracións Públicas, cando deste xeito se crea un perigo para o patrimonio público administrado.
