O venres aprobouse a remisión ás Cortes Xerais do Proxecto de Lei do Rexistro Civil, que contempla a substitución do tradicional libro de familia por unha certificación rexistral individual, vinculada a un Código Persoal de Cidadanía, no que se inscribirán os feitos e actos que lle afecten ao longo da súa vida.
O novo Rexistro Civil supón un “cambio profundo” do actual modelo rexistral, vixente desde 1957. Ten como fin axilizar e eliminar trámites burocráticos innecesarios e configurar un Rexistro Civil electrónico, “moderno, rápido, accesible e único” para toda España, segundo explicou o Executivo central.
O Rexistro configurarase como rexistro individual, cunha ficha persoal única, onde figurará o historial civil de cada persoa desde o seu nacemento. A partir da entrada en vigor da nova Lei, cada inscrición de nacemento irá acompañada dun Código Persoal de Cidadanía, correspondente a unha secuencia alfanumérica, que servirá para todos os trámites que o usuario precise realizar co Rexistro Civil.
Pola súa banda, os libros físicos substituiranse por unha base de datos electrónica común, de tal maneira que o cidadán poderá realizar os seus trámites en calquera das oficinas do país. Só de forma excepcional será necesario acudir persoalmente ao Rexistro Civil, xa que a gran maioría dos trámites realizaranse directamente polas Administracións públicas, como o envío electrónico da información necesaria para as inscricións por parte dos hospitais (nacementos, defuncións, etc.), dos Concellos (matrimonios), dos xulgados ou de notaríalas.
As certificacións poderán solicitarse e recibir por Internet. Ademais, os cidadáns poderán acceder ao Rexistro para solicitar certificacións, consultar datos e instar expedientes vía electrónica. Para iso, a firma electrónica convértese en elemento esencial na xestión e custodia do Rexistro Civil. Pola súa banda, as Administracións e os funcionarios públicos terán acceso á información rexistral e non necesitarán pedir certificacións aos cidadáns.
Desjudicialización
Segundo explicou o Executivo, a modernización do Rexistro Civil fai necesaria o seu desjudicialización, polo que pasa a configurarse como órgano administrativo, dependente do Ministerio de Xustiza e xestionado por funcionarios públicos, cuxas decisións estarán sometidas a control xudicial. Con iso, “descárgase aos xuíces dunha función impropia, o que permitirá que poidan dedicarse en exclusiva á súa función constitucional de xulgar e executar o xulgado”.
Outro aspecto significativo do novo Rexistro é que reforza o papel dos Concellos, como administración máis próxima ao cidadán, que, neste sentido, actuarán non só como receptores e emisores de solicitudes dirixidas ao Rexistro, senón tamén como actores na tramitación de expedientes e a celebración de matrimonios civís.
Por outra banda, configúrase por primeira vez un catálogo de dereitos e de obrigacións do cidadáns respecto ao Rexistro Civil e modifícase a Lei de Enjuiciamiento Civil (LEC) para os casos nos que os cidadáns teñan que acudir aos tribunais nun procedemento xudicial sobre o seu estado civil (filiación, validez matrimonial, etc.), ao establecer un procedemento sinxelo e rápido.
